Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Zubejr bin Auami ishte i gjatë, trim, sypatrembur, modest dhe i thjeshtë.
Tregonte shumë kujdes për amanetet, saqë merakosej se ku t’i fshihte
amanetet që i besonin. Merrej me tregti dhe bujqësi. Numërohej si njëri nga më
të pasurit e Medinës. Thuhet se kishte një mijë skllevër dhe një pasuri shumë
të madhe. Përveç tokave që kishte rreth Medinës, ai kishte edhe shumë prona
në Basra, Kufe dhe Egjipt. Në dhënien e zekatit ishte i rregullt. Përpiqej shumë
për t’i siguruar jetesën fukarenjve rreth vetes dhe çdokujt që i kërkonte para
borxh, i jepte. Megjithë pasurinë e madhe që kishte, ai bënte një jetë të
thjeshtë. Vetëm armën e kishte pikë të dobët. Kjo është arsyeja pse këllëfi i
shpatës së tij, ishte i veshur me argjend.
Zubejri ishte një djalosh i gjatë, saqë kur hipte në kalë, thuajse këmbët i
preknin në tokë, ishte i bukur dhe me pak mjekër.
Islami i tij dhe peripecitë që Zubejri kaloi
Zubejri, radijallahu anhu, e pranoi Islamin nga të parët dhe në atë kohë ai
ishte thuajse në një moshë me Aliun; shkak për Islamin e tij u bë Ebu Bekri,
radijallahu anhu.
Kur vdiq babai i Zubejrit, xhaxhai i tij, Neufeli, mori përsipër kujdestarinë e tij.
Në moshë të vogël e jetim, Zubejrin e rrihte shumë nëna. Ndërsa xhaxhai i tij i
dilte në krah gjithnjë duke e mbrojtur nga të rrahurat. Mirëpo kur Zubejri u
rrit dhe u bë musliman, kjo dashuri e xhaxhait për të, u kthye në zemërim;
deri aty sa e lidhte dhe e torturonte me tymin e zjarrit. Propozimit të xhaxhait:
“Mos u trego inatçi, kthehu në fenë e baballarëve tanë!”, Zubejri i
përgjigjej: “Kurrsesi, nuk kthehem në mohim! Zoti është Një. Nuk adhuroj
idhujt, të cilët nuk bëjnë as dobi, as dëm. La ilahe ilallah, Muhamedun
Rasulullah!”. Kështu, përballë këtyre torturave të mëdha, ai tregonte durim
dhe rezistencë.
Kur Profeti filloi të thërishte publikisht, Zubejr bin Auami dëgjoi se kurejshët
kishin marrë Profetin për ta torturuar, ndaj ai mori shpatën, e zhveshi dhe doli
me vrap jashtë shtëpisë, që të kërkonte ata të cilët e kishin marë Profetin dhe
në ata kohë Zubejri ishte rreth të dybmëdhjetave. Njerëzit që e shihnin të
vraponte me shpatën zhveshur, habiteshin me të. Por duke vrapuar ai pa
Profetin, i cili i tha: “Për ku kështu o Zubejr?” “Më thanë se idhujtarët të
kishin kapur ty o i Dërguari i Allahut.” “Po çfarë do të veproje ti në këtë
rast?” “Unë do ta vrisja atë që e kish bërë o i Dërguari i Allahut.” Profeti u
lut për të dhe shpatën e tij.
Në vitin 615, Zubejri së bashku me muslimanët nga Meka, emigroi në Etiopi.
Atje muslimanët jetuan të qetë dhe mirë. Më vonë, kur sahabët emigruan nga
Meka në Medinë edhe grupi i Etiopisë emigroi e u drejtua për atje. Zubejr bin
Auami, kur emigroi për në Medinë, ishte rreth të shtatëmbëdhjetave. Profeti