Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
vazhdimisht gjersa Allahu ua mundësoi muslimanëve ta përfundojnëluftën me fitore.”Seid ibnu Zejdi mori pjesë edhe në çlirimin e Damaskut. Duke qenë semuslimanët e respektonin Seidin, Ebu Ubejde e emëron guvernator tëDamaskut. Ai njëherazi ishte guvernatori (veliu) i parë musliman i Damaskut.Në kohën e Emevive, Seid ibnu Zejdit i ndodhi një ndodhi për të cilën medinasitzunë të flasin një kohë të gjatë. Kjo ndodhi ngjau për arsye se Ervaja, e bija eUvejsit, mendoi se Ibnu Zejdi kishte uzurpuar një pjesë të tokës së saj. Ajo zurita përmendte këtë në mesin e muslimanëve dhe fliste vazhdimisht lidhur me të.Pastaj këtë çështje e paraqiti te Mervan ibnul Hakemi dhe në Medinë. Lidhurme këtë rast, Mervani i dërgoi Seidit njerëz që të merren vesh për këtë çështje.Shokut të të Dërguarit të Allahut i vinte vështirë ta zgjidhte këtë problemdhe u tha njerëzve:“Po thonë se i bëj të padrejtë asaj?! Si t’i bëj të padrejtë?! Unë kamdëgjuar të Dërguarin e Allahut duke thënë: ‘Kush ia merr dikujt një pëllëmbëtoke padrejtësisht, atij njeriu do t’i lidhet një zinxhir në fyt dhe do tëshafitet shtatë pash në dhé Ditën e Gjykimit.’“O Allah! Ajo ka supozuar se i kam bërë të padrejtë, e nëse ajo gënjen,verboja sytë dhe hidhe në gropën e saj, të cilën e konteston, nxirre tëdrejtën në shesh, që muslimanët ta dinë se unë nuk i kam bërë asajpadrejtësi!”Pas pak kohe vërshoi lugina Akik me një vërshim si kurrë më parë dhe u dukshenja që kontestohej nga të dy dhe u pa se Seidi ishte i drejtë.Nuk kaloi më shumë se një muaj kur gruaja u verbua. Ndërsa sillej rreth tokëssë saj, ajo ra në pusin e saj.Abdullah ibnu Umeri ka thënë: “Kur ne ishim të rinj, dëgjonim një njeri kuri thoshte tjetrit: ‘Allahu t’i verboftë sytë, siç e ka verbuar Ervanë!’.”Kjo edhe s’është çudi, meqë Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) ka thënë:“Kini frikë prej lutjes së njeriut ndaj të cilit është bërë padrejtësi, se nëmes tij dhe Allahut nuk ka perde.”E si mos të jetë kjo kështu, kur ai që iu bë padrejtësi është Seid ibnu Zejdi,njëri ndër dhjetë personat e përgëzuar me Xhenet!Seid bin Zejdi vdiq në Medinë, pikërisht në pronat e tij në Akik dhepërgatitjen e xhenazes së tij e mori përsipër Sad bin ebi Uekasi, i cili dheia fali namazin e xhenazes.
09 - Talha ibn UbejdilahEt-Tejmij“Ai që dëshiron të ketë kënaqësinë për të parë një njeri që ecën mbi faqene dheut dhe që e ka vënë në jetë zotimin e dhënë, le ta shikojë Talha ibnUbejdilahin.” (Muhamedi sal-lAllahu alejhi ve selem.)Talha është një nga të përgëzuarit me Xhenet, është një nga shtatë të parët qëpranuan Islamin si dhe ishte një ndër gjashtë personat që propozoi Umeri përtë qënë halife pas tij.Emri dhe disa cilësi të tijAi është Talha bin Ubejdilah, bin Uthman Kureshij nga fisi Temim, që njihej mepseudonimin Ebu Muhamed.Ishte një njeri me trup normal, me flokë të shpeshta as kaçurrela dhe as tështrira, ishte me fytyrë të bukur dhe i shpejtë në ecje. Kishte një veti, që nuk endryshonte ngjyrën e flokëve.Islami i TalhësTalha udhëtonte me një karvan të kurejshëve për të bërë tregti gjer nëvendet e Shamit. Kur karvani arriti në qytetin Busra,[1] u hodhën tregtarëtkurejshë në tregun e ndërtuar dhe filluan të bënin tregti.Edhe pse Talha ishte në moshë të re dhe i mungonte përvoja në tregti, ishtemendjemprehtë dhe largpamës, gjë që i jepte shans edhe atij për t’u bërëkonkurencë atyre dhe të siguronte fitimin e vet me meritë.Gjersa Talha shkonte në tregun që gumëzhinte nga njerëzit që kishin ardhurnga çdo vend, atij i ndodhi një e papritur, e cila jo vetëm që ishte shkak përndërrim të rrjedhave të tij jetësore në tërësi dhe diçka më tepër, por ishte edhepërgëzuese dhe lajmëtare për ndryshimin e rrjedhave të mëtejme historike nëtërësi.
- Page 216 and 217: është në Xhenet, Zubejr ibn Auam
- Page 218 and 219: pastaj me Uthmanin, pastaj linim sh
- Page 220 and 221: rreth çështjeve madhore, ai ishte
- Page 222 and 223: thanë: “Po.” Ai e mori secilin
- Page 224 and 225: dominuese edhe në det. Profeti, sa
- Page 226 and 227: Atëherë Uthmani (radiallahu anhu)
- Page 228 and 229: [21] - Sunetu Lil Halal: 320, Minha
- Page 230 and 231: është në Xhenet, Uthmani është
- Page 232 and 233: Pjesmarrja e tij në luftra dhe kon
- Page 234 and 235: Madje bijtë e Aliut edhe pas vdekj
- Page 236 and 237: person të vetëm kjo është më e
- Page 238 and 239: Shkak i kësaj lufte ishte dalja e
- Page 240 and 241: fillimin e luftës e cila mbaroi me
- Page 242 and 243: Ukdeh i ka mbledhur ne nje liber te
- Page 244 and 245: I përjetoi mundimet dhe torturat m
- Page 246 and 247: dyqind okë ar, saqë Umeri i tha P
- Page 248 and 249: Atëherë Abdurrahamn ibnu Aufi nga
- Page 250 and 251: Abdullah ibnu Umeri e përshkroi at
- Page 252 and 253: Ajo u manifestua ditën kur Pejgamb
- Page 254 and 255: “Paqja dhe shpëtimi i Allahut qo
- Page 256 and 257: Për këtë mburrej dhe me plot kre
- Page 258 and 259: Dita në të cilën Sad ibnu Ebi Ve
- Page 260 and 261: Mjafton të përmendim se vetëm vi
- Page 262 and 263: [7] - Hakimi në Marifetu Sahabe: 3
- Page 264 and 265: - Ti po kërkon një fe që sot nuk
- Page 268 and 269: Talha thotë:“Ndërkohë që ne i
- Page 270 and 271: - Ky është Talha ibnu Ubejdilahu,
- Page 272 and 273: lAllahu alejhi ve selem.) dhe i ndi
- Page 274 and 275: qiell. Allahut ia paraqes dhimbjen
- Page 276 and 277: Muhamed (sal-lAllahu alejhi ve sele
- Page 278 and 279: Zubejri, radijallahu anhu, dha një
- Page 280 and 281: Autor: Shejkhul - Islam Muhamed Ib
- Page 282 and 283: Argument është thënia e të Lart
- Page 284 and 285: Kurse Teuhidi Uluhije ka të bëjë
- Page 286 and 287: Përgjigje: Thënia e Allahut të L
- Page 288 and 289: Pyetje 29: A do t’i ringjallë Al
- Page 290 and 291: Përgjigje: Grada e tretë është
- Page 292 and 293: Së katërti: vënia në zbatim. Sh
- Page 294 and 295: I katërti: Shirku i dashurisë. Ka
- Page 296 and 297: shkruajtur vendin e tij në xhenet
- Page 298 and 299: Dhe gjëja më e madhe që ai solli
- Page 300 and 301: Tagutë; dhe poashtu dijetarët e k
- Page 302 and 303: 41 - El-Ankebut, 65.42 - Hud, 15-16
- Page 304 and 305: “Zoti im! Dhuro mbi ta Përkujtim
- Page 306 and 307: Kapitulli i tretë: Kush e pastron
- Page 308 and 309: Allahu i Plotfuqishëm thotë: “T
- Page 310 and 311: Allahu i Plotfuqishëm thotë: “D
- Page 312 and 313: Allahu i Plotfuqishëm thotë: “A
- Page 314 and 315: Kapitulli i dymbëdhjetë: Të beto
vazhdimisht gjersa Allahu ua mundësoi muslimanëve ta përfundojnë
luftën me fitore.”
Seid ibnu Zejdi mori pjesë edhe në çlirimin e Damaskut. Duke qenë se
muslimanët e respektonin Seidin, Ebu Ubejde e emëron guvernator të
Damaskut. Ai njëherazi ishte guvernatori (veliu) i parë musliman i Damaskut.
Në kohën e Emevive, Seid ibnu Zejdit i ndodhi një ndodhi për të cilën medinasit
zunë të flasin një kohë të gjatë. Kjo ndodhi ngjau për arsye se Ervaja, e bija e
Uvejsit, mendoi se Ibnu Zejdi kishte uzurpuar një pjesë të tokës së saj. Ajo zuri
ta përmendte këtë në mesin e muslimanëve dhe fliste vazhdimisht lidhur me të.
Pastaj këtë çështje e paraqiti te Mervan ibnul Hakemi dhe në Medinë. Lidhur
me këtë rast, Mervani i dërgoi Seidit njerëz që të merren vesh për këtë çështje.
Shokut të të Dërguarit të Allahut i vinte vështirë ta zgjidhte këtë problem
dhe u tha njerëzve:
“Po thonë se i bëj të padrejtë asaj?! Si t’i bëj të padrejtë?! Unë kam
dëgjuar të Dërguarin e Allahut duke thënë: ‘Kush ia merr dikujt një pëllëmbë
toke padrejtësisht, atij njeriu do t’i lidhet një zinxhir në fyt dhe do të
shafitet shtatë pash në dhé Ditën e Gjykimit.’
“O Allah! Ajo ka supozuar se i kam bërë të padrejtë, e nëse ajo gënjen,
verboja sytë dhe hidhe në gropën e saj, të cilën e konteston, nxirre të
drejtën në shesh, që muslimanët ta dinë se unë nuk i kam bërë asaj
padrejtësi!”
Pas pak kohe vërshoi lugina Akik me një vërshim si kurrë më parë dhe u duk
shenja që kontestohej nga të dy dhe u pa se Seidi ishte i drejtë.
Nuk kaloi më shumë se një muaj kur gruaja u verbua. Ndërsa sillej rreth tokës
së saj, ajo ra në pusin e saj.
Abdullah ibnu Umeri ka thënë: “Kur ne ishim të rinj, dëgjonim një njeri kur
i thoshte tjetrit: ‘Allahu t’i verboftë sytë, siç e ka verbuar Ervanë!’.”
Kjo edhe s’është çudi, meqë Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) ka thënë:
“Kini frikë prej lutjes së njeriut ndaj të cilit është bërë padrejtësi, se në
mes tij dhe Allahut nuk ka perde.”
E si mos të jetë kjo kështu, kur ai që iu bë padrejtësi është Seid ibnu Zejdi,
njëri ndër dhjetë personat e përgëzuar me Xhenet!
Seid bin Zejdi vdiq në Medinë, pikërisht në pronat e tij në Akik dhe
përgatitjen e xhenazes së tij e mori përsipër Sad bin ebi Uekasi, i cili dhe
ia fali namazin e xhenazes.