Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dita në të cilën Sad ibnu Ebi Vekasi pranoi Islamin, ishte ndër ditët më tëlumtura për muslimanët dhe ndër më të frytshmet për fenë islame.Në luftën e Bedrit, Sadit dhe vëllait të tij, Umejrit, i lidhet një ngjarje e rrallë qënuk harrohet. Umejri atëbotë ishte një djalë i ri, i cili sapo kishte arriturmoshën madhore.Kur i Dërguari i Allahut e rreshtoi ushtrinë muslimane para betejës, Umejri,vëllai i Sadit u fsheh në radhët e tyre nga frika se do ta shihte i Dërguari (sallAllahualejhi ve selem.) dhe do ta kthente për shkak të moshës së tij të re.Mirëpo, megjithatë, Muhamedi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) e vërejti dhe ektheu.Atëherë Umejri i ri filloi të qajë me ngashërim, saqë preku thellë ndjenjat ePejgamberit (sal-lAllahu alejhi ve selem.) dhe zbuti zemrën e tij, kështu që mënë fund e lejoi që të jetë në mesin e luftëtarëve.Sadi u gëzua pa masë për këtë, saqë ia lidhi këllefin e shpatës së tij Umejrit tëvogël dhe që të dy vëllezërit u nisën për të marshuar në luftë për lartësimin eFjalës së Allahut si dy luanë sypatrembur.Pas përfundimit të luftës, Sadi u kthye në Medinë i vetëm, ndërsa Umejrin ekishte lënë dëshmor në tokën e Bedrit, duke e lutur Allahun (Xheleshanuhu.)për mirëqenien dhe fatbardhësinë e tij në Ahiret.Sadi njëherë u sëmur shumë, aq sa mendoi se ky ishte fundi i tij dhe në atëkohë kishte vetëm një vajzë, kur erdhi për vizitë tek ai Profeti (sal-lAllahu alejhive selem.) e ai i tha: “O i Dërguari i Allahut, unë jam në gjendjen që e shehdhe vetë, pasuria ime është e madhe dhe nuk kam tjetër veç një vajze, ata jap pasurinë time sadaka të gjithë?” Profeti tha: “Jo, sepse ështëshumë.” Tha: “Mirë, të jap gjysmën?” “Jo.” – tha sërisht Profeti. “Mirë, tëjap çerekun?” – tha Sadi. “Mirë, jep çerekun, – iu përgjigj profeti (sal-lAllahualejhi ve selem.), por edhe çereku është shumë. Që t’i lësh pasardhësit e tutë pasur është më mirë se t’i lësh ata të kenë nevojën e njerëzve, endoshta ti jeton më gjatë se shokët e tu dhe për çdo lëmoshë që jep, do tëkesh shpërblim për të.”Në luftën e Uhudi, kur muslimanëve filloi t’u dridhej edhe dheu nën këmbët,askush nuk mbeti afër Pejgamberit (sal-lAllahu alejhi ve selem.), përveç njëgrupi të vogël prej 10 vetash. Në mesin e tyre ishte edhe Sad ibnu ebi Vekasiduke mbrojtur të Dërguarin me harkun e tij. Sa herë që gjuante me shigjetë,idhujtarët binin të vdekur në vend para tij.Kur e pa i Dërguari i Allahut këtë akt trimërie, filloi ta trimëronte, t’i jepteshtiza dhe ta nxiste edhe më shumë Sadin duke thënë: “Gjuaj, o Sad, gjuaj!Babë e nënë kurban i bëfsha për ty!”.
Gjatë gjithë jetës së tij Sadi mburrej e krenohej me këto fjalë të Pejgamberit(sal-lAllahu alejhi ve selem.) për të në ditën e Uhudit.Mirëpo, kulmin e famës, Sadi e arriti atëherë kur Umeri vendosi që të hynte nëluftë kundër persianëve, që të shkatërrojë përfundimisht perandorinë e tyredhe t’i çrrënjosë njëherë e përgjthmonë rrënjët e idhujtarisë në sipërfaqen etokës.Ai lëshoi një dekret përmes të cilit thirri të gjithë ata që kishin armë, kuaj,mburoja, që ishin të guximshëm, të mençur dhe që kishin ushqim tëmjaftueshëm për t’i përballuar vështirësitë e udhëtimit dhe të luftës.Nuk vonoi shumë dhe në Medinë, nga të gjitha anët, filluan të arrijnë njerëzitgrupe-grupe. Atëherë, kur u tubuan, Umeri filloi konsultimet me sahabët sekujt t’ia besojë udhëheqjen dhe komandën e ushtrisë.Të gjithë qenë njëzëri për luanin sypatrembur, Sad ibnu ebi Vekasin. Umeri ethirri Sadin, ia dorëzoi komandën mbi ushtrinë dhe në të dalë të Medinës undal dhe e këshilloi me këto fjalë:“O Sad! Mos u bëj mendjemadh kur të thonë ‘daja i Pejgamberit’, sepseAllahu nuk e heq të keqen me të keqe, por e heq me të mirë.“O Sad! Askush nuk mund të krenohet me afërsi te Zoti përveçse merespekt. Të gjithë njerëzit janë të barabartë tek Allahu. Allahu është Zoti ityre e ata janë robërit e Tij, të cilët dallohen prej njëri-tjetrit vetëm medevotshmëri dhe respekt ndaj Tij. Prandaj shiko dhe vepro ashtu siç kavepruar Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.), sepse ajo është rruga mëe drejtë!”Ushtria e bekuar muslimane vazhdoi rrugën dhe në përbërjen e saj ishin 99pjesëmarrës të luftës së Bedrit, 319 që kishin qenë prezentë në besëlidhjen“Bejatu Rriduan”, 300 që kishin marrë pjesë në çlirimin e Mekës mePejgamberin (sal-lAllahu alejhi ve selem.) dhe 700 prej djemve të sahabëve.Muslimanët arritën në Kadisije [2], e në ditën e fundit të luftës së tyre mepersianët, ditë e quajtur “Jeumu herir” (Dita e vringëllimit të shpatave), atavendosën që përfundimisht t’i japin fund luftës. E rrethuan armikun nga tëgjitha anët duke depërtuar thellë në radhët e tyre me brohoritjet: La ilahe ilaAllah, Allahu Ekber, derisa arritën që kokën e prerë të komandantit tëushtrisë persiane, Rrustumit, ta ngrejnë lart në shtizat e tyre. Kur e panëushtarët persianë këtë pamje trishtuese, në zemrat e tyre u fut frika dhellahtaria, saqë nuk dinin më nga t’ia mbanin.Çdo shenjim i muslimanëve mbaronte me goditjen dhe vrasjen e ushtarëvepersianë, madje shpeshherë edhe me vetë armët e tyre.
- Page 208 and 209: Një ditë po falej si imam në nam
- Page 210 and 211: Kur u ballafaquan dy ushtritë me n
- Page 212 and 213: Duke parë numrin e madh të bizant
- Page 214 and 215: Hyri Abdullahu tek Aishja, e gjeti
- Page 216 and 217: është në Xhenet, Zubejr ibn Auam
- Page 218 and 219: pastaj me Uthmanin, pastaj linim sh
- Page 220 and 221: rreth çështjeve madhore, ai ishte
- Page 222 and 223: thanë: “Po.” Ai e mori secilin
- Page 224 and 225: dominuese edhe në det. Profeti, sa
- Page 226 and 227: Atëherë Uthmani (radiallahu anhu)
- Page 228 and 229: [21] - Sunetu Lil Halal: 320, Minha
- Page 230 and 231: është në Xhenet, Uthmani është
- Page 232 and 233: Pjesmarrja e tij në luftra dhe kon
- Page 234 and 235: Madje bijtë e Aliut edhe pas vdekj
- Page 236 and 237: person të vetëm kjo është më e
- Page 238 and 239: Shkak i kësaj lufte ishte dalja e
- Page 240 and 241: fillimin e luftës e cila mbaroi me
- Page 242 and 243: Ukdeh i ka mbledhur ne nje liber te
- Page 244 and 245: I përjetoi mundimet dhe torturat m
- Page 246 and 247: dyqind okë ar, saqë Umeri i tha P
- Page 248 and 249: Atëherë Abdurrahamn ibnu Aufi nga
- Page 250 and 251: Abdullah ibnu Umeri e përshkroi at
- Page 252 and 253: Ajo u manifestua ditën kur Pejgamb
- Page 254 and 255: “Paqja dhe shpëtimi i Allahut qo
- Page 256 and 257: Për këtë mburrej dhe me plot kre
- Page 260 and 261: Mjafton të përmendim se vetëm vi
- Page 262 and 263: [7] - Hakimi në Marifetu Sahabe: 3
- Page 264 and 265: - Ti po kërkon një fe që sot nuk
- Page 266 and 267: vazhdimisht gjersa Allahu ua mundë
- Page 268 and 269: Talha thotë:“Ndërkohë që ne i
- Page 270 and 271: - Ky është Talha ibnu Ubejdilahu,
- Page 272 and 273: lAllahu alejhi ve selem.) dhe i ndi
- Page 274 and 275: qiell. Allahut ia paraqes dhimbjen
- Page 276 and 277: Muhamed (sal-lAllahu alejhi ve sele
- Page 278 and 279: Zubejri, radijallahu anhu, dha një
- Page 280 and 281: Autor: Shejkhul - Islam Muhamed Ib
- Page 282 and 283: Argument është thënia e të Lart
- Page 284 and 285: Kurse Teuhidi Uluhije ka të bëjë
- Page 286 and 287: Përgjigje: Thënia e Allahut të L
- Page 288 and 289: Pyetje 29: A do t’i ringjallë Al
- Page 290 and 291: Përgjigje: Grada e tretë është
- Page 292 and 293: Së katërti: vënia në zbatim. Sh
- Page 294 and 295: I katërti: Shirku i dashurisë. Ka
- Page 296 and 297: shkruajtur vendin e tij në xhenet
- Page 298 and 299: Dhe gjëja më e madhe që ai solli
- Page 300 and 301: Tagutë; dhe poashtu dijetarët e k
- Page 302 and 303: 41 - El-Ankebut, 65.42 - Hud, 15-16
- Page 304 and 305: “Zoti im! Dhuro mbi ta Përkujtim
- Page 306 and 307: Kapitulli i tretë: Kush e pastron
Gjatë gjithë jetës së tij Sadi mburrej e krenohej me këto fjalë të Pejgamberit
(sal-lAllahu alejhi ve selem.) për të në ditën e Uhudit.
Mirëpo, kulmin e famës, Sadi e arriti atëherë kur Umeri vendosi që të hynte në
luftë kundër persianëve, që të shkatërrojë përfundimisht perandorinë e tyre
dhe t’i çrrënjosë njëherë e përgjthmonë rrënjët e idhujtarisë në sipërfaqen e
tokës.
Ai lëshoi një dekret përmes të cilit thirri të gjithë ata që kishin armë, kuaj,
mburoja, që ishin të guximshëm, të mençur dhe që kishin ushqim të
mjaftueshëm për t’i përballuar vështirësitë e udhëtimit dhe të luftës.
Nuk vonoi shumë dhe në Medinë, nga të gjitha anët, filluan të arrijnë njerëzit
grupe-grupe. Atëherë, kur u tubuan, Umeri filloi konsultimet me sahabët se
kujt t’ia besojë udhëheqjen dhe komandën e ushtrisë.
Të gjithë qenë njëzëri për luanin sypatrembur, Sad ibnu ebi Vekasin. Umeri e
thirri Sadin, ia dorëzoi komandën mbi ushtrinë dhe në të dalë të Medinës u
ndal dhe e këshilloi me këto fjalë:
“O Sad! Mos u bëj mendjemadh kur të thonë ‘daja i Pejgamberit’, sepse
Allahu nuk e heq të keqen me të keqe, por e heq me të mirë.
“O Sad! Askush nuk mund të krenohet me afërsi te Zoti përveçse me
respekt. Të gjithë njerëzit janë të barabartë tek Allahu. Allahu është Zoti i
tyre e ata janë robërit e Tij, të cilët dallohen prej njëri-tjetrit vetëm me
devotshmëri dhe respekt ndaj Tij. Prandaj shiko dhe vepro ashtu siç ka
vepruar Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.), sepse ajo është rruga më
e drejtë!”
Ushtria e bekuar muslimane vazhdoi rrugën dhe në përbërjen e saj ishin 99
pjesëmarrës të luftës së Bedrit, 319 që kishin qenë prezentë në besëlidhjen
“Bejatu Rriduan”, 300 që kishin marrë pjesë në çlirimin e Mekës me
Pejgamberin (sal-lAllahu alejhi ve selem.) dhe 700 prej djemve të sahabëve.
Muslimanët arritën në Kadisije [2], e në ditën e fundit të luftës së tyre me
persianët, ditë e quajtur “Jeumu herir” (Dita e vringëllimit të shpatave), ata
vendosën që përfundimisht t’i japin fund luftës. E rrethuan armikun nga të
gjitha anët duke depërtuar thellë në radhët e tyre me brohoritjet: La ilahe ila
Allah, Allahu Ekber, derisa arritën që kokën e prerë të komandantit të
ushtrisë persiane, Rrustumit, ta ngrejnë lart në shtizat e tyre. Kur e panë
ushtarët persianë këtë pamje trishtuese, në zemrat e tyre u fut frika dhe
llahtaria, saqë nuk dinin më nga t’ia mbanin.
Çdo shenjim i muslimanëve mbaronte me goditjen dhe vrasjen e ushtarëve
persianë, madje shpeshherë edhe me vetë armët e tyre.
Change language