Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

rregullatislame
from rregullatislame More from this publisher
31.05.2021 Views

Abdullah ibnu Umeri e përshkroi atë e tha: “Tre vetë nga kurejshët janë mefytyra më të bukura, me moral më të lartë dhe janë më të turpshmit; kurtë flasin, nuk të gënjejnë dhe nëse ti u flet, nuk të përgënjeshtrojnë: EbuBekr es-Sidiku, Uthman ibnu Afani dhe Ebu Ubejde ibnul Xherrahu.”Ebu Ubejde ishte prej të parëve që pranoi fenë islame. Ai e pranoi Islamin nëditën e dytë, menjëherë pas Ebu Bekrit. Fenë islame e pranoi nëpërmjet duarvetë vetë Ebu Bekër es-Sidikut. Pastaj së bashku me të, Abdurrahman ibnuAufin, Uthman ibnu Madhunin dhe El-Erkam ibnul Ebi Erkamin shkuan tePejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) dhe para tij e shqiptuan dëshminë e sëvërtetës. Këta ishin shtyllat e para në të cilat u sendërtua kështjella e fortë eIslamit.Ebu Ubejde e përjetoi përvojën e jetës së hidhur të muslimanëve në Mekë, prejfillimit deri në përfundimin e saj. Së bashku me muslimanët e tjerë, ai i përjetoitë gjitha peripecitë, vuajtjet, mundimet dhe pikëllimet, të cilat nuk i përjetoiasnjë ithtar i ndonjë feje tjetër në sipërfaqen e tokës, por megjithatë ata umbetën besnikë parimeve islame.Mirëpo, sprovimi i Ebu Ubejdes në ditën e Bedrit, me vrazhdësinë e vet tejkaloiçdo parashikim dhe çdo imagjinatë.Ditën e Bedrit, Ebu Ubejde u vërsul në mesin e radhëve të armikut pa pasurfrikë fare. Madje, armiqtë ia kishin frikën atij. Çante radhët e tyre pa e pasurfrikë vdekjen. Prandaj i ruheshin kalorësit kurejshë dhe i shmangeshinballafaqimit me të.Mirëpo, vetëm një njeri e përcillte Ebu Ubejden si hije e i dilte përpara në çdoanë, por Ebu Ubejde ia lëshonte rrugën dhe nuk e dëshironte ballafaqimin metë. Edhe pse ky njeri i shpeshtoi sulmet e njëpasnjëshme, Ebu Ubejde ishmangej sa ishte e mundur takimit me të. Por më në fund, ai ia mbylli tëgjitha rrugët Ebu Ubejdes dhe e pengonte për t’i luftuar armiqtë e Allahut. Dhemë në fund, kur e shpenzoi tërë durimin, nuk i mbeti tjetër veçse t’ia presëkokën me shpatë, të cilën ia ndau në dy pjesë dhe njeriu ra i vdekur para tij.Lexues i nderuar, mos u mundo të vrasësh mendjen se kush mund të jetënjeriu i vdekur!A nuk të thashë se sfida e shëmtuar tejkaloi çdo parashikim dhe kapërceu çdoimagjinatë? Ndoshta do të të duket e pabesueshme kur të mësosh se njeriu ivdekur ishte Abdullah ibnul Xherrahu, babai i Ebu Ubejdes.Ebu Ubejde nuk vrau babanë e vet, por politeizmin, mosbesimin nëpersonalitetin e babait të tij.

Rreth çështjes së Ebu Ubejdes dhe babait të tij, Allahu (Xheleshanuhu.), nëKuranin Famëlartë thotë: “Nuk gjen popull që e beson Allahun dhe Ditën eGjykimit, e ta dojë atë që kundërshton Allahun dhe të Dërguarin e Tij,edhe sikur të jenë ata (kundërshtarët) prindërit e tyre, bijtë e tyre,vëllezërit e tyre ose farefisi i tyre. Ata janë që në zemrat e tyre (Ai) kaskalitur besimin dhe e ka forcuar me shpirt nga ana e Tij dhe ata do t’ishpjerë në Xhenete, nëpër të cilët rrjedhin lumenj. Aty janë përgjithmonë.Allahu ua ka pëlqyer punën e tyre dhe ata janë të kënaqur meshpërblimin e Tij. Të tillët janë palë (grup) e Allahut. Ta dini pra, seithtarët e Allahut janë ata të shpëtuarit.”(58:22)Ky veprim i Ebu Ubejdes nuk na habit, sepse fuqia e besimit të tij në Allahun,sinqeriteti ndaj fesë dhe besnikëria ndaj umetit të Muhamedit, kishin arriturkulmin e tyre.Muhamed ibnu Xhaferi rrëfen e thotë:– Erdhi një delegacion i krishterë te Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) e ithanë: “O Ebul Kasim! Dërgoje me ne njërin prej sahabëve të tu më të afërttë gjykojë mes nesh për disa kontestime të ndarjes së pasurisë sonë, tëcilat nuk mundëm t’i zgjidhim vetë. Ju muslimanët te ne keni respekt tëveçantë.”Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) u tha:– Ejani tek unë në mesditë e unë do ta dërgoj me ju një njeri të fuqishëmdhe besnik.Umeri thotë:– Shkova herët për ta falur namazin e drekës. Asnjëherë nuk e kamdashur postin më shumë se atë ditë, duke shpresuar të kem fatin të jem izoti i atij atributi.Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.), posa e fali me ne namazin e drekës,filloi të shikojë djathtas e majtas. Unë ngrihesha sa mundesha që t’i bija në sy.Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) vazhdoi ashtu ta hedhë shikimin e tijnë mesin tonë, derisa pa Ebu Ubejde ibnul Xherrahun, të cilin e thirri e i tha:“Shko me këta dhe gjyko në mes tyre me drejtësi rreth kontestimeve tëtyre.” Atëherë unë thashë me vete: “E mori atë nder Ebu Ubejde!”Ebu Ubejde nuk shquhej vetëm me besnikëri, por tek ai bashkohej fuqia dhebesnikëria. Kjo fuqi u manifestua në shumë raste.

Abdullah ibnu Umeri e përshkroi atë e tha: “Tre vetë nga kurejshët janë me

fytyra më të bukura, me moral më të lartë dhe janë më të turpshmit; kur

të flasin, nuk të gënjejnë dhe nëse ti u flet, nuk të përgënjeshtrojnë: Ebu

Bekr es-Sidiku, Uthman ibnu Afani dhe Ebu Ubejde ibnul Xherrahu.”

Ebu Ubejde ishte prej të parëve që pranoi fenë islame. Ai e pranoi Islamin në

ditën e dytë, menjëherë pas Ebu Bekrit. Fenë islame e pranoi nëpërmjet duarve

të vetë Ebu Bekër es-Sidikut. Pastaj së bashku me të, Abdurrahman ibnu

Aufin, Uthman ibnu Madhunin dhe El-Erkam ibnul Ebi Erkamin shkuan te

Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) dhe para tij e shqiptuan dëshminë e së

vërtetës. Këta ishin shtyllat e para në të cilat u sendërtua kështjella e fortë e

Islamit.

Ebu Ubejde e përjetoi përvojën e jetës së hidhur të muslimanëve në Mekë, prej

fillimit deri në përfundimin e saj. Së bashku me muslimanët e tjerë, ai i përjetoi

të gjitha peripecitë, vuajtjet, mundimet dhe pikëllimet, të cilat nuk i përjetoi

asnjë ithtar i ndonjë feje tjetër në sipërfaqen e tokës, por megjithatë ata u

mbetën besnikë parimeve islame.

Mirëpo, sprovimi i Ebu Ubejdes në ditën e Bedrit, me vrazhdësinë e vet tejkaloi

çdo parashikim dhe çdo imagjinatë.

Ditën e Bedrit, Ebu Ubejde u vërsul në mesin e radhëve të armikut pa pasur

frikë fare. Madje, armiqtë ia kishin frikën atij. Çante radhët e tyre pa e pasur

frikë vdekjen. Prandaj i ruheshin kalorësit kurejshë dhe i shmangeshin

ballafaqimit me të.

Mirëpo, vetëm një njeri e përcillte Ebu Ubejden si hije e i dilte përpara në çdo

anë, por Ebu Ubejde ia lëshonte rrugën dhe nuk e dëshironte ballafaqimin me

të. Edhe pse ky njeri i shpeshtoi sulmet e njëpasnjëshme, Ebu Ubejde i

shmangej sa ishte e mundur takimit me të. Por më në fund, ai ia mbylli të

gjitha rrugët Ebu Ubejdes dhe e pengonte për t’i luftuar armiqtë e Allahut. Dhe

më në fund, kur e shpenzoi tërë durimin, nuk i mbeti tjetër veçse t’ia presë

kokën me shpatë, të cilën ia ndau në dy pjesë dhe njeriu ra i vdekur para tij.

Lexues i nderuar, mos u mundo të vrasësh mendjen se kush mund të jetë

njeriu i vdekur!

A nuk të thashë se sfida e shëmtuar tejkaloi çdo parashikim dhe kapërceu çdo

imagjinatë? Ndoshta do të të duket e pabesueshme kur të mësosh se njeriu i

vdekur ishte Abdullah ibnul Xherrahu, babai i Ebu Ubejdes.

Ebu Ubejde nuk vrau babanë e vet, por politeizmin, mosbesimin në

personalitetin e babait të tij.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!