Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Pejgamberit), të varfërve, muhaxhirëve dhe grave të Pejgamberit (sal-lAllahu
alejhi ve selem.). Kur i dërgoi pjesën që i kishte takuar Aishes, ajo pyeti:
– Kush i dërgoi tërë këto të holla?
– Abdurrahman ibnu Aufi. – i thanë.
– Ka thënë Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.): “Pas meje, askush nuk
do të bëjë mirësi ndaj jush, përveç durimtarëve. – tha ajo.
Duaja e Pejgamberit (sal-lAllahu alejhi ve selem.) për Abdurrahman ibnu Aufin,
që Allahu t’ia begatojë pasurinë e tij, e përcolli gjatë tërë jetës, derisa u bë më i
pasuri ndër sahabët. Tregtia e tij sa vinte e shtohej. Karvanet e tij shkonin e
vinin pandërprerë duke transportuar grurë, miell, vaj, enë, rroba, erëra
(parfume) dhe çkado që ndihej nevoja për të, ndër banorët e Medinës.
Një ditë arriti në Medinë karvani i Abdurrahman ibnu Aufit me 700
(shtatëqind) deve. Po, po, 700 deve, me ushqim, veshmbathje dhe sende të
ndryshme!
Me të hyrë në Medinë, nga zhurmat e gëzimit, dukej se edhe toka po dridhej.
– Ç’është kjo zhurmë? – pyeti Aisheja.
– Është karvani i Abdurrahman ibnu Aufit me 700 e ca deve me ushqim, –
i thanë.
– Zoti e begatoftë në atë që i ka dhënë prej të mirave të kësaj bote, – tha
Aishja, – por të mirat e tij në Ahiret janë edhe më të mëdha. E kam dëgjuar të
Dërguarin (sal-lAllahu alejhi ve selem.) duke thënë: “Abdurrahman ibnu Aufi
do të hyjë në Xhenet gjunjazi.”
Ky lajm përgëzues nga “nëna e besimtarëve”, Aishja, i arriti menjëherë në
vesh Abdurrahamnit, madje edhe para se devetë të ulen e të pushojnë. Shkoi
me vrap tek ajo dhe i mallëngjyer nga ndjenjat e emocionet, që i kishin
përshkuar tërë trupin, tha: “Oj nënë, a vërtet e ke dëgjuar këtë nga i
Dërguari i Allahut?”
– Po, – ia ktheu ajo.