Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

dyqind okë ar, saqë Umeri i tha Pejgamberit (sal-lAllahu alejhi ve selem.): “Më
duket se Abdurrahmani ka bërë mëkat në këtë rast, sepse familjes së tij
nuk i ka lënë asgjë.”
Atëherë Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve selem.) iu drejtua Abdurrahman ibn
Aufit duke i thënë:
– A le diçka për familjen tënde, – o Abdurrahman?
– Po – ia ktheu ai, – u lashë më shumë sesa kishin.
– Sa dhe çfarë? – e pyeti prapë i Dërguari (sal-lAllahu alejhi ve selem.).
– Atë që u ka premtuar Allahu (Xheleshanuhu.) dhe i Dërguari i Tij nga
furnizimi, të mirat dhe shpërblimet – tha Abdurrahman ibnu Aufi.
Ushtria vazhdoi rrugën për në Tebuk dhe këtu Allahu (Xheleshanuhu.) e nderoi
dhe e fisnikëroi Abdurrahman ibn Aufin me një nder, me të cilin nuk u nderua
e as nuk u fisnikërua askush prej muslimanëve.
Kishte hyrë koha e namazit dhe i Dërguari (sal-lAllahu alejhi ve selem.) nuk
ishte aty pranë në ato çaste. Atëherë Abdurrahmani doli imam i muslimanëve
në namaz. Pak para se të përfundojë rekati e parë, arriti i Dërguari (sal-lAllahu
alejhi ve selem.) dhe u lidh në namaz pas tij. A thua, a mund të ketë nder dhe
vlerë më të madhe sesa dikush të bëhet imam i krijesës më të vlefshme –
Imamit të të gjithë Pejgamberëve – Imam i Muhamedit (sal-lAllahu alejhi ve
selem.)?
Madje kur Profeti e dërgoi Abdurrahmanin në një ekspeditë me një çetë, ia dha
flamurin me dorën e tij.
Abdurrahmani në kohën e halifeve
Pasi kaloi Resulullahu (sal-lAllahu alejhi ve selem.) në Ahiret pranë mëshirës së
lartë hyjnore të Allahut (Xheleshanuhu.), Abdurrahman ibnu Aufi u vu në
shërbim dhe përkudesje të “nënave të besimtarëve”.
Cilësitë e larta morale dhe veprat e tij fisnike bënë që “nënat e besimtarëve”
të kenë besim tek ai.
Prej mirësive të tij ndaj muslimanëve e në veçanti ndaj “nënave të
besimtarëve”, përmendet se kishte shitur një pjesë të tokës për 40 mijë dinarë
dhe tërë këtë pasuri ua ndau: fisit Benu Zehre (fisit të Eminesë, nënës së