Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

të Uthmanit (radiallahu anhu). Shpifjet e këtij munafiku zunë vend në Kufe,
Basra dhe Egjipt, të cilët dërguan nga një delegacion në Medine për t’u marrë
vesh me Uthmanin (radiallahu anhu). Këto delegacione që kryesoheshin nga
Abdullah bin Sebe u takuan me Uthmanin dhe Aliun (radiallahu anhu). Ata u
sqaruan atyre se çdo gjë ishte në rregull dhe se këto ishin shpifje dhe u
premtuan atyre se do ndreqnin çdo parregullsi. Pasi mbaruan misionin e tyre,
delegacionet dolën nga Medina për t’u kthyer në vendet e tyre. Abdullah bin
Sebe, kur e pa këtë situatë, trilloi një letër të cilën pretendonte se e dërgonte
Uthmani (radiallahu anhu) te valiu i Egjiptit dhe e urdhëronte që të vriste
delegacionin që po kthehej. Abdullah bin Sebe e dërgoi këtë letër me një korrier
që i u sillej para e mbrapa delegacionit egjiptian, të cilët u shqetësuan dhe e
kapën këtë person duke i zbuluar letrën e fshehur. Pas kësaj ata u kthyen
përsëri në Medine duke lajmëruar edhe delegacionet e tjera që të ktheheshin
dhe rrethuan shtëpinë e Uthmanit duke mos e lejuar që të dalë jashtë.
Megjithëse Uthmani (radiallahu anhu) u mundua t’u shpjegonte të vërtetën dhe
t’i bindte se ajo letër nuk është e vërtetë duke kërkuar verifikimin e saj, ata
nuk pranonin asnjë lloj sqarimi dhe u mjaftuan me thënien: “Allahu e ka
lejuar gjakun tënd për këtë veprim.”. Ata e rrethuan dhe Uthmani
(radiallahu anhu) qëndroi i rrethuar në shtëpinë e tij dyzet ditë. Në fillim e
lejonin që të dilte vetëm për namaze, pastaj ia ndaluan edhe namazet përveç
xhumasë ku mbante dhe hutben. Kur vendosën ta pengonin edhe për namazin
e xhumasë, filluan ta gjuanin në hutbe me gurë të vegjël duke i thënë: “Zbrit,
zbrit o plak!”. Aty i morën shkopin e Profetit që përdorte në hutbe dhe e
thyen. Pas kësaj ia ndërprenë edhe ujin që i vinte në shtëpi. Kur e pa këtë
gjendje, Uthmani (radiallahu anhu) kërkoi një takim me drejtuesit e revoltës,
ku u tha atyre: “Po ju pyes në emër të Allahut dhe të Islamit, a e dini se
kur Profeti, sal-lAllahu alejhi ve selem, erdhi në Medine nuk kishte ujë të
pijshëm përveçse pusit të Rumes, për të cilin Profeti, sal-lAllahu alejhi ve
selem, tha: ‘Kush e blen pusin e Rumes dhe e bashkon kovën e tij me
kovat e muslimanëve (e bën sadaka ujin e pusit), Allahu do t’ia
zëvendësojë me një pus më të mirë në Xhenet.’ dhe unë e bleva atë,
ndërsa ju sot më ndaloni mua që të pi prej tij [29] dhe më lini të pi ujë të
kripur?” Ata thanë: “Po, ashtu është.” Uthmani (radiallahu anhu) tha: “Po ju
pyes në emër të Allahut dhe Islamit, a e dini se kur xhamia nuk mjaftonte
më për njerëzit dhe Profeti, sal-lAllahu alejhi ve selem, tha: ‘Kush e blen
tokën e filanit që t’ia shtojë xhamisë dhe Allahu (xheleshanuhu) do t’ia
zëvendësojë me më të mirë në Xhenet.’, unë e bleva atë me pasurinë time,
kurse ju sot më ndaloni që të falem në të, qoftë dhe dy rekate?” Ata thanë:
“Po, ashtu është.” Uthmani (radiallahu anhu) tha përsëri: “Po ju pyes në
emër të Allahu dhe Islamit, a e dini se unë jam ai që përgatita ushtrinë e
vështirësisë, për të cilën Profeti tha: ‘Kush i përgatit ata, Allahu do ia falë
atij mëkatet.’?” Ata thanë: “Po, ashtu është.” [30] Tha: “Po ju pyes në
emër të Allahut dhe Islamit, a e dini se Profeti, sal-lAllahu alejhi ve selem,
ishte mbi mal së bashku me Ebu Bekrin, Umerin dhe mua, kur u trondit
mali, të cilin e goditi me këmbë dhe i tha: ‘Qëndro se ke mbi vete një
Profet, një të sinqertë dhe dy shehidë.’?”. Ata thanë: “Po, ashtu është.”