Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Besimi në Caktimin e Allahut
dhe Përcaktimin e Tij, qoftë
për të mirë apo për të keq.
Pasuesit e Sunetit dëshmojnë dhe besojnë se e mira dhe e keqja, dobia dhe
dëmi janë me Caktimin e Allahut dhe Përcaktimin e Tij.
Ai caktim nuk kthehet, nuk mund t’i shpëtosh dhe nuk mund t’i shmangesh.
Njeriun nuk e gjen veçse ajo që Zoti i tij ka shkruar për të. Nëse të gjithë
njerëzit do të përpiqeshin që t’i bënin dikujt një të mirë të cilën nuk e ka
shkruar Allahu për të, ata nuk do të mund t’a bënin atë dhe nëse do të
përpiqeshin t’i bënin një të keqe të cilën Allahu nuk e ka caktuar për të, ata
nuk do të mundeshin.
Për këtë argumenton Hadithi i transmetuar nga Abdullah ibën Abasi (radijAllllahu
anhu), nga i Dërguari i Allahut (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem). [1]
Argumenton gjithashtu Fjala e Allahut të Lartësuar:
“Nëse Allahu do të të sprovonte me ndonjë të keqe, atëherë s’ka kush që e
heq atë përveç Atij dhe nëse do për ty ndonjë të mirë, s’ka kush që e
kthen atë.” [Junus: 107].
E keqja nuk i ngjitet Allahut të
Lartësuar.
Prej besimit dhe drejtimit të pasuesëve të Sunetit, bashkë me fjalën e tyre se e
mira dhe e keqja janë nga Allahu dhe me përcaktimin e Tij, ata thonë se nuk i
ngjitet Allahut të Lartësuar diçka që është e ulët apo e mangët në vetevete.
(P.sh). Nuk thuhet: O krijuesi i majmunit dhe derrit! Edhe pse nuk ka
krijesë që Allahu të mos jetë Krijuesi i saj.
Në këtë kuptim ka ardhur edhe fjala e të Dërguarit të Allahut (sal-lAllahu
‘alejhi ue sel-lem) në duanë e hapjes së namazit:
“I Madhëruar dhe i Lartësuar qofsh Ti! Ndërsa e keqja nuk të ngjitet
Ty.”[2]
Kuptimi i këtij Hadithit është: E keqja nuk është prej gjërave që të mvishen Ty,
qoftë e drejtpërdrejtë apo në lutje. Kështu që nuk lejohet që në lutje të thuhet: