Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Kam pyetur Muhamed ibën Muslim et Taifi dhe ai ka thënë:
“Imani është fjalë dhe vepër.”
Kam pyetur Fudajl ibën Ijad dhe ai ka thënë:
“Imani është fjalë dhe vepër.”
Kam pyetur Nafi’ ibën Umer el Xhumhi dhe ai ka thënë:
“Imani është fjalë dhe vepër.”
Kam pyetur Sufjan ibën Ujejneh dhe ai ka thënë:
“Imani është fjalë dhe vepër.”
Na ka treguar gjithashtu Ebu Amër el Hajeri: Na ka treguar Muhamed ibën
Jahja dhe Mahamed ibën Idris, si dhe kam dëgjuar El Humejdin të thotë: Kam
dëgjuar Sufjan ibën Ujejneh të thotë:
“Imani është fjalë dhe vepër, shtohet dhe pakësohet”
- Vëllai i tij, Ibrahim ibën Ujejneh i tha atij: “O Ebu Muhamed! A po thua që
imani pakësohet?!”
- Ai i tha: “Pusho o fëmijë! Po, pakësohet deri sa nuk ngel gjë prej tij.” [3]
Uelid ibën Muslim ka thënë: Kam dëgjuar El Euzain, Malikun dhe Seid ibën
Abdulaziz; që ta kundërshtojnë atë që thotë: “Imani është aprovim me fjalë,
pa vepër”[4] dhe pohojnë se nuk ka besim pa vepër.[5]
Them (autori): “Kush ka më shumë vepra dhe bindje të mira, ai e ka imanin
më të plotë se ai që ka më pak bindje e më shumë gjynahe, pavëmendësi e
humbje.”
Kam dëgjuar hafiz El Hakim Ebu Abdullah të thotë: Kam dëgjuar Ebu Bekër
Muhamed ibën Ahmed ibën Bakauejh el Xhelab të thotë: Kam dëgjuar Ebu
Bekër Muhamed ibën Is’hak ibën Huzejmeh të thotë: Kam dëgjuar Ahmed ibën
Seid er Rabati të thotë: Më ka thënë Abdullah ibën Tahir: “O Ahmed! Ju i
urreni këta njerëz (murxhiet) pa i njohur ata, ndërsa unë i urrej ata ngaqë
i njoh. Gjëja e parë e keqe e tyre, është se ata nuk besojnë se duhet t’i
binden prijësave.”
E dyta është se ata thonë se besimi nuk ka kufi apo sasi (nuk shtohet e nuk
pakësohet).