Dhuratë Speciale për Drilon Gashin

Kështu ka thënë Allahu për të vendosurit plotësisht në dije, se ata e thonë këtë
fjalë dhe Allahu ua pëlqen këtë atyre e i lavdëron ata.
(Autori thotë): Na ka treguar Ebu Hasen Abdurrahman ibën Ibrahim ibën
Muhamed ibën Jahja el Mizki, se Muhamed ibën Daud ibën Sulejman ez Zahi u
ka thënë: Më ka treguar Ali ibën Muhamed ibën Ubejd Ebu el Hasen, se Ebu
Jahja ibën Kisbeh el Uerak ka thënë: Na ka thënë Muhamed ibën Eshras el
Uerak Ebu Kenane, se Ebu Mugirah el Hanefi ka thënë: Na ka thënë Kuratu
ibën Halid, se Hasenit i ka thënë babai i tij, se Umu Selemeh (gruaja e të
Dërguarit (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem), nëna e besimtarëve), për fjalën e
Allahut të Lartësuar: “I Gjithëmëshirshmi qëndroi mbi Arsh.” [Ta-ha: 5], ka
thënë:
“El Istiua (ngritja dhe qëndrimi mbi diçka) nuk është e panjohur (në
gjuhën arabe), përshkrimin e tij nuk e kap mendja (në lidhje me qëndrimin
e Allahut mbi Arsh), pohimi i tij është prej besimit, ndërsa mohimi i tij
është kufër (mosbesim).” [1]
Na ka treguar Ebu Hasen ibën ebi Is’hak el Mizki ibën el Mizki, se Ahmed ibën
Hadër Ebu el Hasen esh Shafii ka thënë: Na ka thënë Shadhani, se Ibën
Mahled ibën Jezid el Kuhustani ka thënë: Xheafer ibën Mejmun ka thënë:
Është pyetur Malik ibën Enes për Fjalën e Allahut: “I Gjithëmëshirshmi
qëndroi mbi Arsh.” [Ta-ha: 5]. Si qëndroi? Ai tha:
“Istivaja (ngritja dhe qëndrimi mbi diçka) nuk është i panjohur (në gjuhën
arabe), përshkrimin e tij nuk e kap mendja, besimi në të është obligim,
ndërsa pyetja për të është bidat. Por unë nuk të shoh ty, veçse të
humbur.” Pastaj urdhëroi që të nxirrej nga tubimi i tij. [2]
Na ka treguar Muhamed el Muhlidi el Adël, se Ebu Bekër Abdullah ibën
Muhamed el Isfraini ka thënë: Na ka thënë Ebu el Husejn Ali ibën el Hasen, se
Selemeh ibën Shebib ka thënë: Na ka thënë Mehdi ibën Xheafer ibën Mejmun
er Ramli, se Xheafer ibën Abdullah ka thënë:
Erdhi një burrë te Malik ibën Enes dhe e pyeti për Fjalën e Allahut: “I
Gjithëmëshirshmi qëndroi mbi Arsh.” [Ta-ha: 5]. Si qëndroi? Xheaferi thotë:
Nuk e kisha parë të nxehej ndonjëherë në atë mënyrë që u nxeh prej fjalës së
tij, saqë e mbuluan djersët nga nxehja dhe qëndroi pa folur me shikimin në
tokë. Njerëzit po prisnin se çdo të ndodhte dhe pasiqë ajo nxehje dhe skuqje e
madhe u largua prej imam Malikut (RahimehUllah), ai tha:
“Përshkrimin e tij nuk e kap mendja, Istivaja nuk është e panjohur,
besimi në të është vaxhib, ndërsa pyetja për të është bidat. Por unë kam
frikë se ti je i humbur.” Pastaj urdhëroi që të nxirrej jashtë. [3]