Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Dhuratë Speciale për Drilon Gashin Dhuratë Speciale për Drilon Gashin
Në këtë periudhë, fuqia e prijësave Abasitë u dobësua dhe pushteti ra në duarte të tjerëve.Vendet e Horasanit, prej të cilave ishte edhe Nisaburi, vendi në të cilin jetoiautori, u sunduan nga prijësa të ndryshëm, njëri pas tjetrit. Në fillim, pushtetiishte në duart e Es Samanije, më pas në duart e Beni Subuktikin dhe më pasnë duart e Beni Sulxhuk.Kështu që, vendet e Horasanit ishin të pastabilizuara dhe gjendja politike e tyreishte tranzicionale, gjë e cila padyshim ka pasur ndikim negativ te njerëzit easaj kohe.Së dyti: Gjendja ideologjike dhe shkencore e asaj kohe Kjo periudhë kohoreshquhet për ekzistencën e një numri të konsideruar grupesh e sektesh tëndryshme, të cilat ishin në kundërshtim me drejtimin e Ehli Sunetit (pasuesëvetë sunetit), si dhe për ekzistencën e disa figurave të shquara në shkencat dhekulturat e ndryshme.Es Sujuti ka përcjellë nga imam Dhehebiu se ai ka thënë për kohën e halifes ElKadiru Bilah: “Në këtë periudhë është shfaqur edhe koka e esharive: EbuIs’hak el Isfrajini [1] , koka e muetezilive: gjykatësi Abdulxhebar [2], kokae rafidive: Esh shejh el muktedir apo Esh shejh el Mufid, koka ekeramitave: Muhamed ibën el Hejsam, koka e hafizave të shquar: EbulHasen el Hamami, koka e muHadithinëve: hafiz Abdulgani ibën Seid, kokae sufive: Ebu Abdurrahman es Selmi, koka e poetëve: Ebu Umer ibënDeraxh dhe koka e mbretërve: sulltan Mahmud ibën Subuktikin.” [3]Më pas Sujuti shtoi: “Këtyre u shtohet koka e zindikëve (të dalëve ngaFeja): El Hakim Biemrilah, koka e gjuhëtarëve: El Xheuheri, koka egramatikanëve: Ibën Xhina, koka e elokuentëve: El Bedij, koka epredikuesëve: Ibën Nebata, koka e komentatorëve: Ebu el Kasim ibënHabib en Nisaburi, etj.”Padyshim se përhapja e këtyre grupeve dhe thirrja e kokave të tyre në to, kapasur ndikim të rrezikshëm në shoqërinë e asaj kohe.Prej fitneve (trazirave) që ndodhën në atë kohë për shkak të këtyre grupeve, kaqenë fitneja që ndodhi ndërmjet rafidive dhe pasuesëve të Sunetit në Bagdad,në vitin 398 h. Fitne në të cilën shejhu Ebu Hamid el Isfrajini [4] iu afruavdekjes. Por kur lajmi i shkoi halifes El Kadiru Bilah, ai dërgoi forcat e tij përt’u ardhur në ndihmë pasuesëve të Sunetit dhe rafiditë u thyen.Më pas, në vitin 422 h. këto fitne ndërmjet pasuesëve të Sunetit dhe rafidive upërtërinë dhe u shtuan, por pasuesit e Sunetit u bashkuan dhe vranë shumëprej tyre.
Prijësat abasitë, në këtë periudhë, ishin të kapur për rrugën e Ehli Sunetit.Lexo fjalën e Hatib el Bagdadit për halifen abasit, El Kadiru Bilah: “Aiposedonte moral, fe, namaz të gjatë nate, bamirësi e bujari, me të cilat ushqua dhe u bë i njohur te të gjithë, shtoi këtyre edhe drejtimin e mirëdhe besimin e saktë. Ai shkroi një libër në fushën e Usulu fikhut, në tëcilin përmendte vlerat e sahabeve, sipas metodës së dijetarëve tëHadithit. Në atë libër, nën temën për vlerat e Umer ibën Abdulaziz, aipërmend kufrin - daljen nga Feja - të muetezilive dhe të atyre që thonë seKurani është i krijuar. Ai libër lexohej çdo të xhuma në tubimin edijetarëve të Hadithit, në xhaminë El Mehdi. Gjatë leximit të tijprezentonin edhe njerëzit dhe e dëgjonin atë.” [5]Sigurisht që numri i madh i figurave të shquara në atë kohë, tregon zhvillimine fushës akademike e shkencore, saqë edhe shumica e halifëve dhe princave tëasaj kohe posedonin sasi të konsiderueshme dijeje e njohurie, nga më tëshquarit e të cilëve ka qenë El Kadiru Bilah. Ata i donin dijetarët dhe imadhëronin ata, gjë e cila ndikoi ndjeshëm në zhvillimin e lëvizjes akademike eshkencore.Ky ishte një vështrim i shpejtë dhe i shkurtër në gjendjen ideologjike eshkencore të asaj kohe, ku siç e pamë, veçoria më e shquar e saj ishteekzistenca e një numri të konsiderueshëm grupesh e sektesh të ndryshme, tëcilat padyshim që do të përhapnin idetë e tyre në shoqëri. Për këtë shkak,gjejmë se dijetarët e Sunetit të asaj kohe kanë shkruar libra të shumtë përsqarimin dhe qartësimin e bindjes së pasuesëve të Sunetit, siç ka bërë edheimam Es Sabuni (Rahimullah). Disa të tjerë kanë shkruar libra ku ikundërpërgjigjen atyre grupeve të humbura e të devijuara, si dhe rrëzojnëdilemat dhe gjërat e dyshimta që ata hedhin në popull.Prejardhja e autorit.Emri i tij është Ebu Uthman Ismail ibën Abdurrahman ibën Ahmed ibën Ismailibën Ibrahim ibën Amir ibën Abid es Sabuni En Nijsaburi, hafiz, muhadith,fakih, i titulluar si dijetar i Islamit.Fjala “Es Sabuni” është marrë nga punimi i sapunit, siç thotë Es Semaani nëlibrin “Prejardhjet”: “Në Nisabur ka qenë një shtëpi e madhe për prodhimine sapunit dhe ndoshta ndonjë prej gjyshërve të tij ka pas punuar në të,kështu i është mveshur kjo kunjë.”Jeta e tij.Ka lindur në Bushenxh, në zonat e Huratit (Sixhistan) në mesin e muajitXhemadul Ahira, në vitin 373 hixhri.
- Page 56 and 57: Akuzat e tyre nuk u kufizuan vetëm
- Page 58 and 59: [4] - Sure, Sebe: 49.[5] - Sure Ali
- Page 60 and 61: pasojnë Dinin origjinal dhe Sheria
- Page 62 and 63: daveti i tij lulëzoi dhe arriti su
- Page 64 and 65: për në rrugën e drejtë njerëzi
- Page 66 and 67: pasur edhe ndihmën e Ibn Saudit dh
- Page 68 and 69: ,dhe ua pan hajrin shume popuj,kur
- Page 70 and 71: eshte se kinse Vehabit e pasojken k
- Page 72 and 73: Imam Muhamed bin ‘Abdul-Uehab, je
- Page 74 and 75: Pastaj u drejtua për në el-Ahsa.
- Page 76 and 77: Tani, Shejkhu dhe ata që ishin me
- Page 78 and 79: do të ndihmojë dhe do të mbrojë
- Page 80 and 81: nuk kishte njerëz që e ndihmonin
- Page 82 and 83: Më mbas, në vitin 1158 Hixhrij ni
- Page 84 and 85: interesat e tij në dynja; ai i th
- Page 86 and 87: 02. Refuzimi që bëri ai kundër b
- Page 88 and 89: Përktheu: Muhamed Kallashi© Selef
- Page 90 and 91: “Dhe se kjo është rruga (feja)
- Page 92 and 93: Ky lloj është i ngulitur në naty
- Page 94 and 95: Pra, Teuhidi Uluhije është ai në
- Page 96 and 97: “Allahu është Një, nuk ka të
- Page 98 and 99: Besojmë në Ditën e Fundit edhe p
- Page 100 and 101: Grupi i dytë: M'utezilitë të cil
- Page 102 and 103: kundërshtime, sepse metodologjia e
- Page 104 and 105: Po paraqes para duarve të lexuesë
- Page 108 and 109: Abdulgafir el Farisi thotë: Babai
- Page 110 and 111: 03 - Vetë autori, kur paraqiti në
- Page 112 and 113: Zinxhiri i transmetuesëve të libr
- Page 114 and 115: Po ashtu, Kurani i ka përmendur Dy
- Page 116 and 117: - Autori thotë: Kam dëgjuar El Ha
- Page 118 and 119: qëllim se ai me shqiptimin tonë
- Page 120 and 121: se njerëzit i krijojnë vetë pun
- Page 122 and 123: haxhin (para Islamit) dhe u thoshte
- Page 124 and 125: Kështu ka thënë Allahu për të
- Page 126 and 127: Imami ynë, Ebu Abdullah Muhamed ib
- Page 128 and 129: [1] - Këtë fjalë të saj e ka nx
- Page 130 and 131: Kam lexuar në një letër të Ebu
- Page 132 and 133: Na ka treguar Ebu Ali Zahir ibën A
- Page 134 and 135: Atë shtesë na e ka treguar Ebu Je
- Page 136 and 137: Kam dëgjuar profesor Ebu Mensur, m
- Page 138 and 139: Atëherë, i Dërguari (sal-lAllahu
- Page 140 and 141: [23] - E ka nxjerrë Ibën Hibbani
- Page 142 and 143: U themi atyre: “Ne nuk iu kemi ng
- Page 144 and 145: është dhënë urdhëri i prerë (
- Page 146 and 147: Na ka treguar hafiz Ebu Abdullah: K
- Page 148 and 149: (asket).[3] - Ai është fakih Hane
- Page 150 and 151: Ndërmjetësimi i të Dërguarit (s
- Page 152 and 153: Banorët e Xhenetit nuk do të dali
- Page 154 and 155: Kam pyetur Muhamed ibën Muslim et
Prijësat abasitë, në këtë periudhë, ishin të kapur për rrugën e Ehli Sunetit.
Lexo fjalën e Hatib el Bagdadit për halifen abasit, El Kadiru Bilah: “Ai
posedonte moral, fe, namaz të gjatë nate, bamirësi e bujari, me të cilat u
shqua dhe u bë i njohur te të gjithë, shtoi këtyre edhe drejtimin e mirë
dhe besimin e saktë. Ai shkroi një libër në fushën e Usulu fikhut, në të
cilin përmendte vlerat e sahabeve, sipas metodës së dijetarëve të
Hadithit. Në atë libër, nën temën për vlerat e Umer ibën Abdulaziz, ai
përmend kufrin - daljen nga Feja - të muetezilive dhe të atyre që thonë se
Kurani është i krijuar. Ai libër lexohej çdo të xhuma në tubimin e
dijetarëve të Hadithit, në xhaminë El Mehdi. Gjatë leximit të tij
prezentonin edhe njerëzit dhe e dëgjonin atë.” [5]
Sigurisht që numri i madh i figurave të shquara në atë kohë, tregon zhvillimin
e fushës akademike e shkencore, saqë edhe shumica e halifëve dhe princave të
asaj kohe posedonin sasi të konsiderueshme dijeje e njohurie, nga më të
shquarit e të cilëve ka qenë El Kadiru Bilah. Ata i donin dijetarët dhe i
madhëronin ata, gjë e cila ndikoi ndjeshëm në zhvillimin e lëvizjes akademike e
shkencore.
Ky ishte një vështrim i shpejtë dhe i shkurtër në gjendjen ideologjike e
shkencore të asaj kohe, ku siç e pamë, veçoria më e shquar e saj ishte
ekzistenca e një numri të konsiderueshëm grupesh e sektesh të ndryshme, të
cilat padyshim që do të përhapnin idetë e tyre në shoqëri. Për këtë shkak,
gjejmë se dijetarët e Sunetit të asaj kohe kanë shkruar libra të shumtë për
sqarimin dhe qartësimin e bindjes së pasuesëve të Sunetit, siç ka bërë edhe
imam Es Sabuni (Rahimullah). Disa të tjerë kanë shkruar libra ku i
kundërpërgjigjen atyre grupeve të humbura e të devijuara, si dhe rrëzojnë
dilemat dhe gjërat e dyshimta që ata hedhin në popull.
Prejardhja e autorit.
Emri i tij është Ebu Uthman Ismail ibën Abdurrahman ibën Ahmed ibën Ismail
ibën Ibrahim ibën Amir ibën Abid es Sabuni En Nijsaburi, hafiz, muhadith,
fakih, i titulluar si dijetar i Islamit.
Fjala “Es Sabuni” është marrë nga punimi i sapunit, siç thotë Es Semaani në
librin “Prejardhjet”: “Në Nisabur ka qenë një shtëpi e madhe për prodhimin
e sapunit dhe ndoshta ndonjë prej gjyshërve të tij ka pas punuar në të,
kështu i është mveshur kjo kunjë.”
Jeta e tij.
Ka lindur në Bushenxh, në zonat e Huratit (Sixhistan) në mesin e muajit
Xhemadul Ahira, në vitin 373 hixhri.
Change language