Al-Adab al-Mufrad [@kitob_nuri]

Al-adab al-mufrad. Imom Ismoil al-Buxoriy
821. Hubay ibn Shahdon aytdilar: "Amrni ko'rdim. Farz namozini o'qir edi. Namozdan
forig' bo'lgach, yonidagi kishiga: "Ey, odam! - dedi va o'rnidan turdi.
822. Amr ibn Sharid (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.a.v.) meni ulovlariga mingashtirib
olgandilar. Mendan: "Umayya ibn Abussaltning she'rlaridan bi-lasanmi?" - deb so'radilar.
Men: "Ha", dedim va bir bayt o'qidim. Shunda ul zot: "Ha-ha!", dedilar.
Men bundan ilhomlanib yana 100 bayt o'qidim". "Ha-ha" - yana o'qi, degan ma'nodadir.
347-bob. Erinchoqlik haqida
823. Abdulloh ibn Muso aytdilar: "Oyisha (r.a.): "Tungi namozni hech ham tashlab
qo'ymang, chunki Payg'ambar (s.a.v.) uni hech vaqt qo'ldan chiqarmasdilar. Agar bemor
yoki kamquvvat bo'lsalar o'tirib o'qir edilar", dedilar".
348-bob. Dangasalikdan panoh so'ramoq haqida
824. Anas ibn Molik (r.a.) aytdilar: Rasululloh (s.a.v.) ushbu duoni ko'p takror qilardilar:
"Parvardigoro! Sendan g'am-tashvishdan, ojizlikdan, baxtsizlikdan, dangasalikdan,
qo'rqoq-likdan, qarzning og'irligidan va kishilarning g'olib bo'lib ketishi-dan panoh
berishingni so'rayman".
349-bob. "Jonim senga fido bo'lsin" deyish haqida
825. Anas ibn Molik (r.a.) aytdilar: "Abu Talha (r.a.) g'azot paytida Rasululloh
(s.a.v.)ning oldilarida tizzalab o'tirdida, o'q-yoyini sochib: "Yuzim-yuzinga qalqon, jonim
o'zingga qurbon", deb she'r o'qirdi.
826. Abu Zarr (r.a.) aytdilar: "Rasululloh (s.a.v.) Baqiy qabristonining yonidan to'g'riga
ketayotgan edilar, men ham orqalaridan borardim. "Ey, Abu Zarr!" - dedilar menga
yuzlarini o'girib. "Labbay, ey Rasulalloh, amringizga muntazirman", dedim. "Mollarini
faqat boylik uchun ko'paytirganlar qiyomat kuni ajr ololmaydilar, mollarini ko'paytirib,
haq yo'lda sarf qilganlar bundan mustasnodir", dedi-lar. Men: "Alloh va uning rasuli buni
yaxshi biladi", dedim. Rasululloh (s.a.v.) bu so'zlarini uch karra takror qildilar. So'ngra
oldimizda Uhud tog'i ko'rindi. "Ey, Abu Zarr!" - dedilar Rasululloh (s.a.v.). "Jonim sizga
fido bo'lsin. ey, Rasulalloh, buyuring!" - dedim. "Uhud tog'ining Muhammad oilasi uchun
oltinga aylanishi yoki dinor - pul bo'lib qolishi meni baxtiyor qilmaydi", dedilar. So'ngra
bir vodiyga chiqqach, panaroq joyga burildilar. Men bir hojatlari bo'lsa kerak, deb bir
chetga borib o'tirdim. Rasululloh (s.a.v.) bir muddat o'tgach, og'ir-og'ir qadamlar bosib
men tarafga kela boshladilar. Ul zotning bunday qadam tashlashlaridan ajablandim.
Ajabki, bir odam bilan gaplashganday bir narsalar deb gapirib kelardilar. Nihoyat
boshlarini tik qilib to'g'ri oldimga keldilar. Men: "Ey, Rasulalloh, kim bilandir pichirlashib
gaplashdingiz shekilli?" - deb so'radim. "Buni sezdingmi?" - deb so'radilar Rasululloh
(s.a.v.). "Ha", dedim. "Ul zot Jabroil (a.s.) edilar, - deb javob berdilar Rasululloh
(s.a.v.). - Ummatlarimdan Allohga shirk keltirmagan mo'min jannatga tushadi, degan
xabarni yetkazib kelibdilar". "Zino qilsa ham, o'g'irlik qilsa hammi?" - deb so'radim.
"Ha", dedilar Rasululloh (s.a.v.).
Bu hadisdan zino va o'g'rilik kabi katta gunohlarni sodtsr ish mum-kin ekan, degan
www.ziyouz.com kutubxonasi 128