KAMP IS LEKKER Desember 2020

Die oulike boekrak –kassie
staan kiertsregop agter die
bestuurderssitplek, wanneer jy
in sleeping- mode is en
wanneer altwee voorste
sitplekke ver vorentoe geskuif
is. Terwyl ek ry is allerhande
goed op ‘n plek waar hy eers
later gebruik gaan word- so
word die bed langer gemaak
met ‘n houtraam wat inskuif
agter die voorste
passasierssitplek… en o weë
die draai-knop van die stoele
sit doer in die middel van die
kar- wel niemand het gesê dit
gaan maklik wees nie!’
So het ek sonbril op, musiek
MP3 dingetjie is in die
aansteker se plek en speel
lustig musiek. O ja ek het ‘n
signature tune: “ON THE ROAD
AGAIN “, van Willie Nelson –
dit voel so reg vir ‘n road trip!
‘n Verdere gadget is so ding
wat jou selfoon kan vashou op
die dashboard- sodoende kan
jy videos neem van die pad
terwyl jy kommentaar lewer of
selfs ‘n video maak van jou wat
praat…ja ek weet dit kan
gevaarlik wees maar voor die
dag verby is, het die
Sjineesgeboude ding afgeval
en is nog nooit teruggesit nie!
Ek ry al singende met my petjie
op my kop tot in Bonnievale –
stop vir broodjies en blitz. 8km
verder lê die kampterrein op
die Breederivier en het heerlike
koelte bome, is ongerep, maar
ek voel tog so bietjie alleen tot
twee jong paartjies hule tente
opslaan so 40 meter van my af
met ‘n bos tussen-in. Ek slaan
kamp op- herpak alles waar ek
dit wil gebruik – sit my oulike
tafel op, sit die ketel oor die
gas en haal diep asem op die
rivierwal. Lekker!
Later tog (probeer) ‘n vuurtjie
aansteek vir die geselligheid
(eintlik het ek sekere gaar
kosse saamgebring) Maar die
blitz is nie genoeg nie en die
ding rook- vind toe eers later
uit die hout was te nat.
Toe volg die drama van my
Mazda gereed kry vir slaap –
die sg sleeping -mode. Ek kom
agter jy moet maar elke keer
as jy iets wil he eers iets
anders uit die pad skuif. maar
ek WOU mos kamp in’n kar. Ek
verleng die bed maar moet
seker maak ek het alles uit die
koelboks daar onder. Ek sit
boekkassie regop- alweer
oorleun en sitplek skuif! Ek
moet die mooi oorgetrekte
skoendoos met my brille en
pille, kers en vuurhoutjies (vir
die nag) en my oorfoontjies om
radio te luister op my slimfoon
eers uitgrawe en byderhand
kry. Nou kom die tafelblad so
langwerpig langs die bed en
rus op die twee sitplekke- voor
en die een wat agter oorgebly
het (omdat ek in die stad ‘n
derde mens will kan vervoer)
Hierop pas alles wat enige
mens langs sy bed sou wil hê –
vir my natuurlik boeke en ligte,
water, pille, powerbank vir die
selfoon se laai ‘n eetdingetjie
vir laatnag. Nou moet die “boot
“mos toe en sy blink sonskerm
moet op vir privaatheid – nouja
díe is ook met toutjies ens vas.
Probleem is ek kry nie die”
boot” om behoorlik toe te maak
nie- iets keer- ek skuif goed en
probeer alles en begin
mompel/skel.
“Dis nou net daar wat
ek die twee fris
jongmanne – my buregaan
haal om te help!”
Hulle kan net nie glo die tannie
gaan in hierdie karretjie slaap
nie, en alles lyk so gerieflik??
Ten einde laas moes hulle net
my matraskussings dieper
inskuif vir die knip om te werk.
Mense, weet julle hoe lekker
slaap mens met so oop kar
venster langs jou- op jou sagte
kussings met jou drie liggies vir
lees en hier vlak by jou sing die
voëls en kriek die kriekies en
vloei die rivier! Heerlik- net ‘n
skietgebed dat ek tog nie in die
nag sal moet toilet toe gaan
nie want dis bitterdonker en
nie so naby nie!! En raai- toe
slaap ek regdeur en wat ‘n
mooi prentjie om te sien as jy
wakker word en die lug is vars.
Die tweede dag daar was ‘n
hoogtepunt! Mense wat my
ken weet hoe mal ek is oor in
riviere swem en roei…ek sit
nog so lekker met my laptop
en ‘n koue Windhoek biertjie
toe sien ek hier kom ‘n kano
met 2 manne verby geroei! Ek
spring op en waai en roep/vra
is dit hulle kano en waar kan
ek een kry and “lo and behold”
hulle roep: “Would you like to
have a go?” Toe spring ek vir
die naaste jetty- hulle gaan
haal so ewe ‘n lifejacket en ek
sit voor met die een spaan, en
nodeloos om te sê - ek is in die
sewende hemel want dis mos
my prentjie van kamp by ‘n
rivier!! Ek neem fotos en ‘n
video en toe ek hoor hulle is
met ‘n kerkkamp daar toe weet
ek- dit kan net die Here wees
wat alles so perfek bewillig!
Daar kom toe ook ‘n ander
jong paartjie wat ‘n klein
tentjie opslaan reg by my- en
ons raak aan gesels en later
braai hy sommer my twee
skaaptjoppies en dun
kaaswors.