programimit të eventit. Sponsorët mund të kontribuojnë <strong>me</strong> pajisjet e qendrës fonike, <strong>me</strong> reklami<strong>me</strong>, si dhe <strong>me</strong> ofrimin e pijeve alkolike. Fshatrat, <strong>nga</strong> ana e tyre, duhet thjesht të bien dakort në sigurimin e elektricitetit dhe mikpritjen e turistëve. Himarë Fshat, 02/09/15 Himarë Fshat, 02/09/15 Himarë Fshat, 02/09/15 81
Events Eventet Case 1. Na<strong>me</strong>: Kristaq – Age: 28 – Tirana resident and Artwalk perfor<strong>me</strong>r Kristaq is a classical guitarist who went to school in Paris. He plays gigs in Tirana alone and records <strong>with</strong> a band, and he works in a bar by day. He learned about an acoustic guitarthe<strong>me</strong>d Artwalk from a producer friend and got himself booked for Saturday night for a solo performance. He will play along a small pathway that connects two of the plazas, just next to a courtyard that has beco<strong>me</strong> a very secret temporary fish restaurant. Kristaq im<strong>me</strong>diately started preparing what he would perform there, thrilled for the opportunity. On the day of the event, he took the bus to Old Himarë, and arrived two hours before sundown. Once darkness had descended, he began to play his informal sets. The lamps of the village flickered low around him, and the moonlight filled the sky <strong>with</strong> a white glow that stuck to the leaves of the trees and to the polished stones below him. To his left down a narrow pathway, a band from Spain was taking a break on stage, answering questions from a fun and boisterous audience. Kristaq’s first notes echoed off the stone walls and floated down toward the plaza indicating that the crowd could migrate to the next plaza up, and along they way they would be serenaded by Kristaq. Many stopped to watch as others moved past them. Friends from Tirana had gathered to hang out <strong>with</strong> Kristaq as he played, and once the larger concert started in the plaza above him, the group took a quick 30 minute break for dinner. Kristaq është një kitarist i muzikës klasike, i cili përfundoi shkollën në Paris. Ai luan vetëm në koncerte në Tiranë, si dhe <strong>me</strong> një grup muzikor, dhe gjatë ditës punon në një lokal. Ai dëgjoi për një xhiro artistike, të bazuar në kitarë akustike <strong>nga</strong> një shok producent. Prenotoi një vend për performancë solo, të shtunën në mbrëmje, përgjatë një rrugice që bashkon dy <strong>nga</strong> sheshet, shumë pranë një oborri që është shndërruar përkohësisht në një restorant sekret peshku. Kristaqi <strong>me</strong>njëherë filloi të përgatitej për performancën atje, i emocionuar <strong>nga</strong> shansi i dhënë. Ditën e eventit, ai <strong>me</strong>rr një autobus drejt Himarës së Vjetër dhe arrin dy orë përpara perëndimit. Sapo bie mbrëmja, fillon të performojë. Llambat e fshatit ndriçojnë pakëz përreth tij, ndërsa drita e hënës mbulon qiellin <strong>me</strong> një shkëlqim të bardhë, që qëndron mbi gjethet e pemëve dhe gurët poshtë tij. Në të majtë, poshtë një shtegu të ngushtë, një grup muzikor <strong>nga</strong> Spanja po bën një pushim në skenë, duke iu përgjigjur pyetjeve të një audience gazmore dhe gjallëruese. Notat e para, të luajtura <strong>nga</strong> Kristaqi jehojnë <strong>nga</strong> muret prej guri drejt sheshit të poshtëm, si shenjuese për turmën që të migrojë drejt sheshit të sipërm, ku mund të dëgjoj muzikën <strong>nga</strong> Kristaqi. Shumë ndalojnë për të parë, ndërsa të tjerë lëvizin para. Miq <strong>nga</strong> Tirana, mblidhen për të dëgjuar Kristaqin teksa luan. Teksa koncerti i madh fillon në sheshin sipër tij, grupi lëviz për të bërë një pushim prej 30 minutash për darkën. 82