sempozyum_bildiri_kitabi

muhafazakarlık ve AKP eleştirisinin yanı sıra Kemalizm temeli üzerinden söylem oluşturan bu
kurumun, değişimden bağımsız olarak faaliyetine devam edip edemeyeceği büyük bir soru işareti.
Müzenin içeriği incelendiğinde, erken Cumhuriyet döneminin resmi kadın algısının temsil edildiği
kolayca görülüyor. Örneğin müzede biyografileri paylaşılan öncü kadınların arasında yer alan isimlerin
tamamı bu dönem Türkiye’sinin Batı’ya dönük yüzünün sembolleri arasından seçilmişken, başörtüsü
özgürlüğünü savunan veya devlet şiddeti üzerine çalışmalar yürüten kadınlardan bahsedilmemiş.
Ayrıca, söylemlerden de kadının yalnızca “anne”, “bakımlı”, “eğitimli”, “çağdaş” gibi sıfatlar
çerçevesinde tanımlandığı anlaşılıyor. Mesela Konak Belediye Başkanı Dr. Hakan Tartan’ın müzenin
kuruluş amacına değindiği konuşmanın bir bölümü şu şekilde: “Anadolu’nun anaları... Çünkü;
geleceğin, aydınlık yarınların ve daha güzel bir dünyanın gerçekleşmesinde en büyük pay erkeklerin
değil, kadınların olacak. Kadınları mutlu bir ülke çağdaştır.” 22
Her ne kadar geleneksel anlayıştan tam bir kopuş sergilemese de, bir belediyenin “kadın müzesi”
açması farkındalık açısından önemli. Bu bağlamda, müzenin web sayfasının kullanıcı dostu olması ve
hem konvansiyonel hem sosyal medyanın aktif olarak kullanılması da daha anlamlı hale geliyor.
Özellikle erişilebilirlik alanındaki bazı eksikliklere rağmen, kadın tarihini müzelerde görünür kılma
çabaları, kısa sürede büyük aşama katetti. Şimdi sırada, eksikliklerin giderilmesi için çalışmak ve yeni
girişimlerle bu çabaları daha ileriye taşımak var. Müzelerin bir değişim sürecinden geçtiği ve
markalaşan kentler arasındaki rekabette önemli bir faktör olduğunun fark edildiği bugünler, müzeleri,
kadın hayatlarını anlatmak için bir fırsat olarak değerlendirmenin tam zamanı.
Keywords: Museums, Representation of women, Women’s museums
Derya ACUNER
İstanbul Bilgi University, MA Program in Cultural Management
deryaacuner2305@gmail.com
Notlar
1
New Britain Museum of American Art’s blog, “Are Women Still a Minority in Art Museums?,”
New Britain Museum of American Art, http://nbmaa.wordpress.com/2010/12/03/are‐womenstill‐a‐minority‐in‐art‐museums/.
Son olarak 2011’de güncellenen sayıma göre, oranlar sırasıyla
%4 ve %76 olarak değişmiştir.
2
İstanbul Modern Geçmiş Sergiler, “Hayal ve Hakikat,” İstanbul Modern,
http://www.istanbulmodern.org/tr/sergiler/gecmis‐sergiler/hayal‐ve‐hakikat_23.html.
3
Esra Yıldız, “Hayal ve Hakikat Sergisinin Gösteremedikleri,” Bianet, Eylül 2, 2011, Biamag
Cumartesi, http://www.bianet.org/biamag/kadin/133086‐hayal‐ve‐hakikat‐sergisiningosteremedikleri.
4
Carole Blair, Greg Dickinson ve Brian L. Ott, introduction to Places of Public Memory: The
Rhetoric of Museums and Memorials (Alabama: The University of Alabama Press, 2010), 6.
5
Patricia Davison, “Museums and the Re‐Shaping of Memory,” ed. Gerard Corsane, Heritage,
Museums and Galleries: An Introductory Reader (Abingdon: Routledge, 2005), 202‐4.
6
John Petrovato, “Producing the National Identity: Museums, Memory and Collective Thought in
Israel,” State of Nature (Spring 2006: The Middle East), http://www.stateofnature.org/?p=5455.
7
Barbara Clark Smith, “A Woman’s Audience: A Case of Applied Feminist Theories,” ed. Amy K.
Levin, Gender, Sexuality and Museums: A Routledge Reader (Abingdon: Routledge, 2010), 66‐9.
8
International Association for the History of Transport, Traffic and Mobility, “Ships Have No
Gender? Displaying Gender in a Maritime Museum,” International Association for the History of
Transport, Traffic and Mobility, http://t2m.org/wpcontent/uploads/2011/11/Maenpaa_Mauranen_Poster.pdf.
9
Gaby Porter, “Seeing Through Solidity: A Feminist Perspective on Museums,” ed. Sharon
Macdonald and Gordon Fyfe, Theorizing Museums (Oxford: Blackwell, 1996), 108‐14, 125.
10
Hilde Hein, “Looking at the Museums from a Feminist Perspective,” ed. Amy K. Levin, Gender,