AramızdanAyrılanlar

Sayfa 439
tahtası üzerine çizilmiş tablosuna her gün bakarak onun eksikliğini hissetmemeğe çalışıyorum.
Bana bırakabileceği en büyük hediyeyi odamıza kazıyıp gitti sevgili Oben.
Bir de hayat dersi vermeyi unutmamıştı. Daha önceden aynen tebeşirle çizdiği
Boticellinin Venus resmi, beni ziyarete gelen bir arkadaşımın duyarsızca ve anlamsızca kaza
eseri silmesi üzerine çok üzülmüştüm. Bu işte kendimi suçlu görüyor onun üzüldüğümü
düşünüp kendimi onun yanında ezik hissediyordum. Bu duygularla birgün ona “Abicim şu
resmi tekrardan yeni bir heyecanla çizsene!” diye şaka ile karışık laf attım. Bana sadece
gülümseyerek bilgisayarındaki çalışmasına devam etti. Aslında bana cevabını çok sonraları
verecekti. Şu an tahtada Afrodite tablosunun tebeşir tozları yeşil zemine zamana direnerek
tutunmaya çalışıyor ve hemen yanı başında da bana cevabı iliştirilmiş bulunuyor: “Aynı suda
iki kere yıkanamazsın, Aynı resmi iki kere güzel çizemezsin.”
Özlem Pehlivan
( ODTÜ Fizik – Sınıf Arkadaşı )
(Oben’in vefatından 1 yıl sonra yazdığı yazıdan alıntı –)
Seni son gördüğüm günü düşünüyorum bazen. Ben yeterliliğin son sınavı olan analitikten
çıkmıştım ve sınavım beklediğimden kötü geçmişti. Canım sıkkındı bir hayli. Sonra Sema da
geldi ve biz hep beraber kafeteryada yemek yemeye gittik. Masada biraz sınav sorularını
konuştuktan sonra sana baktım pek keyfin yok gibiydi. Oben iyi misin canın sıkkın gibi dedim
sana. Yoo iyiyim bir şeyim yok dedin. Ama iyi olduğun zamanlardaki gibi şaka yapmıyorsun,
konuşmuyorsun, sen iyi iken böyle durmazsın bir şeyin var senin dedim. Sen de Özlem baksana
herkesin canı sıkkın, bu durumda nasıl şaka yapayım ki dedin. Ben de Obicim dedim canımız
sıkkın ama konuyu değiştirmek, kafamızı dağıtmak için istersen öyle davranabilirsin. Sonra
bunları konuşa konuşa bölüme doğru gittik. Ben İstanbul’a dönecektim, sen Özlem eşyalarını
almaya yürüyerek mi gideceksin yoksa minibüse mi bineceksin dedin. İkisi de olabilir, neden
sordun dedim sana. Sen de eğer yürüyeceksen burada ayrılalım, minibüsle gideceksen seni
bindireyim dedin, e ben de o zaman tabii ki minibüse bineyim dedim. Dönüşte sözlü sınavım
vardı ve görüşürüz Özlem sıkma canını dedin, ben de sana bakıp Obicim ya artık güzel günlerde
görüşebilecek miyiz acaba dedim..Bana bakıp gülümsedin.. Seni en son o gün gördüm, oysa
sözlü sınavından çıktıktan sonra hep beraber buluşacaktık, bir yerlere gidecektik, artık
kurtulacaktık.
Aramızdan Ayrılanlar
Türk Fizik Derneği