AramızdanAyrılanlar

Sayfa 371
O, doğayı, hayvanları sever onları korumaya
özen gösterirdi. Bölüm odasında beslediği
muhabbet kuşu maskot olmuş; odadan odaya
uçar sonunda Hüseyin hocamın başına konardı.
Aşağıdaki fotoğraf bu anlardan birini
canlandırıyor; bakınca neşeli günlerimizi
hatırlıyor insan, ... sonrası hüzün ve derin
bakışlara dönüşüyor.
Sazıyla, uduyla, üflemeye çalıştığı Ney’i ile
dertleşen bir müzik severdi. Halk ve sanat
müziği sevdalısıydı. Neşet Ertaş, belki
hemşehrisi diye (!), çok dinlediği
üstatlarımızdandı. Ben de bu sanatçımız, halk
aşığımızı istekle dinlerim, Hüseyin Hoca’ya en
çok hangi türküsünü sevdiğini sorduğumda “Biri
var etti beni, Biri yar etti beni; İkisinin de birdir teni: Biri anam, biri yarim...” dizelerini içeren
olduğunu söylediğinde; “var” olmak ve “yar” olmak üzerine uzun bir sohbetimiz olmuştu: biraz
duygulu ama biraz da neşeli idi sohbet. Sahi nedir var olmak? Aslında zor bir soru; burada
cevabı yazılmayacak kadar... Sohbet işte bu soruyla başlamıştı. Şimdi biraz hatırlıyorum
sohbeti; korunum yasaları “var olan maddenin yok olmadığını, şekil ve durum
değiştirebileceğini ve bu yeni durumuyla karşılaşılabileceğini” anlatır. Şimdi ardından diyorum
ki arkadaş, değerli dost, bir halle tekrar karşılaşacağız...
Hüseyin Hoca’yı anarken, onun Wolkswagen tutukusundan bahsetmeden geçmek olmaz.
Onun için 1974 model kaplumbağa Wolkswageni, Mercedes arabadan daha kıymetliydi. Bu
sevgi bize de sirayet etmiş, 1965 modelini iki yıl sürmüştüm. Bir ara bölümümüzde dört
Wolkswagen araba oluvermişti.
Meslektaşı Prof. Dr. Mehmet Şimşek
“12 Mart 1953 yılında Nevşehir’in Tuz Köyü’nde ailenin en küçük çocuğu olarak dünyaya
geldiğinde sadece o ağlıyor, anne babasıyla abla ve ağabeyleri gülüyorlardı. Ama, 9 Nisan
2005’te herşey tersine döndü, o gülüyor ama tanıyanları hep birlikte ağlıyordu; çünkü onu
tanıyıp da yokluğuna ağlamamak mümkün olamazdı… İşte o sabah
Aramızdan Ayrılanlar
onlar için herşeyini
Türk Fizik Derneği