ekJUJqZ

Ton Schulten
Een man met een missie
Iemand die Ootmarsum bezoekt, stuit
al snel op Ton Schulten. Misschien wel de
enige volwassen inwoner die geen bankpas
en telefoon bezit en zwerfvuil opruimt
in de straten. Maar ook de kunstschilder
die samen met zijn vrouw eigenaar is
van een galerie waar werk hangt dat
wereldwijd bekend is. Zijn drang om te
creëren had hij altijd al, maar na een
bijna doodervaring wijt hij zich helemaal
aan het bijna tastbaar maken van licht,
geluid en gevoel.
Het is drie uur ’s nachts en op het landgoed van het echtpaar
Schulten begint de werkdag. In de stilte klinkt het geluid
van de sleutel waarmee Ton de houten deur naar zijn atelier
opent. Pas om zeven uur stopt hij om met zijn vrouw Ank te
ontbijten. Om daarna zijn werk in het atelier te vervolgen en
in de middag met de hond te gaan wandelen. Voor hem het
moment om na te denken over nieuwe projecten. Later in het
donker van de nacht kan hij de gevoelens die daarbij horen
het beste op doek brengen. Vanuit een zwart vlak bouwt hij
met zorgvuldige uitgemeten lijnen een wereld op waarin hij
de warmte, die hij voelt in zijn hart, vertaalt in een bijzonder
samenspel van kleuren. Daarom lijkt het altijd alsof in zijn
schilderijen de zon schijnt. Het is alsof hij wil zeggen: ‘Kijk
hoe mooi deze wereld is.’ Een boodschap die hij met nog veel
meer verve brengt nadat hij samen met zijn vrouw een zwaar
auto-ongeluk overleefde. Dat was in 1991 maar het komt nog
steeds in ieder interview met de schilder ter sprake. Hij heeft
voor zijn gevoel een tweede kans gekregen en deze met beide
handen gegrepen.
Bakker
Als jongen uit een bakkersgezin is de uit het oosten afkomstige
kunstschilder vergroeit met zijn woonplaats Ootmarsum.
Daar ontmoette hij zesenvijftig jaar geleden zijn vrouw Ank,
maakte hij carrière als reclameman en later als de schilder die
aan de wieg stond van het Consensisme. Een stroming waarbij
waarnemingen en voorstellingen uit verschillende zintuig-
sferen met elkaar worden verbonden. In zijn werk is dat terug
te zien in de klanken en geuren die zijn werk oproepen. Directeur
van Galerie en Museum Ton Schulten Simone Heller:
‘Soms zijn mensen tot tranen geroerd als ze hier vertrekken.
Er was zelfs een vrouw die precies aan kon wijzen welk
schilderij het ongeluk verbeeldde. Ze voelde de kou die er
vanuit ging.’ Simone is samen met zijn vrouw Ank heel
belangrijk in zijn leven, want doordat zij zich met de zakelijke
kant van zijn imperium bezig houden, kan hij zich volledig op
het schilderen richten. De tijd die hij doorbrengt in zijn atelier
is heilig. Daarom zocht zijn vrouw Ank al vrij snel naar een
andere tijdsbesteding. Ze kocht voor hem een galerie en zette
zo Ootmarsum als kunststadje op de kaart. Inmiddels is zojuist
het tweede museum geopend en komen bezoekers uit de
hele wereld naar het oosten van Nederland om zijn kleurrijke
voorstellingen te aanschouwen.
Ton wijst naar een schilderij dat hij die ochtend heeft opge­
hangen. Een klooster dat hij met de kleuren rood en paars
heeft getransformeerd tot een haast mythisch bouwwerk dat
een gevoel van sacrale rust uit lijkt te stralen. De verschillende
vlakken smelten samen tot een geheel dat geen enkele kijker
onberoerd laat. ‘Altijd als ik een schilderij afheb ,roep ik alle
medewerkers erbij en wil ik mijn blijheid delen. Ik heb dan
haast moeite om afscheid te nemen van zo’n doek. Er ligt
zoveel van mezelf in. De drang om te laten zien wat ik voel is
zo groot dat ik er onrustig van word als ik niet kan schilderen.
Ik ben pas 77 dus kan nog heel lang mee. Alleen voor het
ophangen van een doek heb ik nu hulp nodig. Dat kan ik niet
meer alleen.’
Seminarie
Dat zijn energie weer stroomt heeft Ton vooral te danken aan
de manier waarop hij in het leven staat. Na het auto-ongeluk
waarbij hij en zijn vrouw enkele dagen in coma lagen, kon hij
na een lange revalidatie soms maar vijf minuten per dag
28