این اثر ترجمهای است از

*
بدون اینکه آسیب ببینیم،‏ برای مدت نامحدود توسعه پیدا کنیم.‏
میتونیم ملت خودمون رو بسازیم،‏ آزاد و بدون محدودیت باشیم و
حقوق خودمون رو با قدرت به دست بیاریم و دیگه وابسته به ..."
صدای او با نگاه به چهره اسکنلون که پایین افتاده و خسته و
رنجور به نظر میرسید،‏ خاموش شد.‏ اسکنلون با صدای آهستهای
گفت:‏ ‏"نه،‏ جای من اینجا پیش همنوعان خودمه.‏ برید بچههای من،‏
کشور خودتون رو بسازین.‏ شاید یه روزی نوادههای شما به منظومه
شمسی حکمفرمایی کنن.‏ ولی من-من همینجا میمونم".‏
مکس با لجاجت گفت:‏ ‏"پس من هم میمونم.‏ تو پیر شدی و
یکی باید ازت مراقبت کنه.‏ من همه زندگیم رو بارها بهت
مدیونم".‏
اسکنلون سرش را به سختی تکان داد و گفت:‏ ‏"من به کمک
هیچ کس احتیاج ندارم.‏ دِیتون زیاد از اینجا دور نیست.‏ چه اونجا
چه هر جای دیگهای که برم به خوبی ازم مراقبت میکنن.‏ ولی
مکس،‏ همنوعانت بهت احتیاج دارن.‏ تو رهبر اونها هستی.‏ پس
برو".‏