این اثر ترجمهای است از

*
تویینی ها،‏ که توسط خودشون و برای خودشون ساخته شده باشه،‏
توسط خودشون اداره و مدیریت بشه با مدرسههای خودشون و
وسائل رفاهی اجتماعی خودشون.‏ یه دنیای کوچیک توی این دنیا
که توش به جای اینکه با نگاههای بیپایان تحقیر آمیز روبرو بشن
همیشه موجوداتی قابل ترحم باشن،‏ بتونن مثل انسانها زندگی
کنن".‏
دستش را به سمت پیپش دراز کرد و آهسته مشغول پر کردن
آن شد و ادامه داد:‏ ‏"دنیا به همین یه تویینی اونقدر مدیونه که نمی-‏
تونه جبرانش کنه،‏ و من هم به همون اندازه بهش بدهکارم.‏ قصد
دارم که این کار رو انجام بدم.‏ میخوام یه شهرک تویینی نشین
درست کنم".‏
آنشب او نخوابید.‏ ستارهها همچنان در مسیر دایرهوارشان می-‏
چرخیدند.‏ صبح خاکستری سر زد اما اسکنلون همچنان بیحرکت
نشسته بود و رویا میدید و نقشه میکشید.‏
در سن هشتاد سالگی،‏ بهار زندگی جفرسون اسکنلون دیگر
گذشته بود و شانههایش خمیده شده بودند،‏ اما سالمتش را از