این اثر ترجمهای است از

لحظههای طوالنی میگذشتند.‏ فرمانده از حیرت خشکش زده
بود و تودههای مردم که در فاصلۀ دوری ایستاده بودند،‏ از شگفتی
در سکوت فرو رفته بودند.‏
صدای زمزمۀ گیج کنندهای بلند شد،‏ کم کم قویتر شد و به
صورت فریادی مهیب در آمد:‏
‏"مرگ بر السینو"!‏
برق ارغوانی سالحی از جایی در آن باال دیده شد و فرمانده
لحظهای به خود آمد که دیگر دیر شده بود.‏ آرام به زانو افتاد و
مرد.‏ صورت سرد و خزنده مانندش،‏ هنوز پوشیده از حیرت بود.‏
راسل تیمبال اسلحهاش را پایین آورد و لبخند طعنه آمیزی زد
و گفت:‏ ‏"جلوی آتیش هدف خیلی خوبی بود!‏ یکی به نفع کین!‏
عوض کردن شعلهها همون کار احساسات برانگیزی بود که ما
بهش احتیاج داشتیم.‏ بیایین بریم".‏
او از باالی سقف اتاق کار کین،‏ السینو را به درون آتش
انداخت و با انجام این کار آتش شعله کشید.‏ مردم از همه جا مثل
قارچ سبز میشدند.‏ به نظر میرسید که همه اسلحه به دست دارند
و قبل از اینکه السینوها بتوانند ماشه را فشار دهند،‏ اسلحه ها از هر
سو زبانه میکشیدند.‏