این اثر ترجمهای است از

*
فرمانده تعظیم خشکیکرد،‏ روی پاشنه چرخید و کاخ را ترک
کرد.‏
فیلیپ سانات دوباره وارد تاالر آتش شد.‏ از صورت الغرش
عصبانیت میبارید.‏ او گفت:‏ ‏"مارمولکها همه این منطقه رو مأمور
گذاشتن.‏ همه خیابونهایی که به بنای یادبود میرسن،‏ مسدود
شدن".‏
راسل تیمبال چانهاش را مالید و گفت:‏ ‏"آره،‏ اونها که احمق
نیستن.‏ میان دنبالمون و بنای یادبود هم مانعشون نمیشه.‏ در واقع
شاید تصمیم بگیرن که این کار رو همین امروز انجام بدن".‏
فیلیپ سانات اخمی کرد و با صدایی به شدت جدی گفت:‏ ‏"و ما
هم همینجا منتظر میمونیم،‏ نه.‏ بهتره بجنگیم و کشته بشیم،‏ تا
اینکه از ترس اینجا قایم بشیم بمیریم".‏
تیمبال به آرامی گفت:‏ ‏"بهتره که اصالً‏ نمیریم.‏ فیلیپ".‏
سکوتی پدیدار شد.‏ لورا پل کین نشسته بود و به انگشتانش
خیره شده بود.‏ باالخره گفت:‏ ‏"تیمبال،‏ اگه همین اآلن فرمان حمله
رو صادر کنی،‏ فکر میکنی تا کی بتونی ادامه بدی"؟