این اثر ترجمهای است از

*
سرد چراغ اتمی گفت:‏ ‏"اگه اونها آماده باشن شاید بنای یابود هم
بدون محافظ تسلیم شده باشه".‏
شهر نیویورک،‏ ناآرام بود.‏ پادگان السینویی به همۀ نیروهایش
آماده باش داده بود و آنها را در جای جای شهر مستقر کرده و
وضعیت فوقالعاده اعالم کرده بود.‏ نه کسی میتوانست به شهر
داخل شود و نه کسی میتوانست خارج شود.‏ زره پوشهای نظامی
در طول خیابانهای اصلی حرکت میکردند و ماشینهای هوایی به
طور همزمان از راههای هوایی مراقبت میکردند.‏
مردم با بیقراری دور هم جمع شده بودند.‏ آنها در طول
خیابانها حرکت میکردند و دور هم جمع میشدند و با نزدیک
شدن السینوها،‏ دوباره پراکنده میشدند.‏ جادوی حرفهای سانات
هنوز از بین نرفته بود و اینجا و آنجا،‏ مردانی اخمو،‏ زیر لب با هم
حرف میزدند.‏
حال و هوای هیجان انگیز و پرتنشی بود.‏
نایب السلطنۀ نیویورک خودش را در حالی یافت که پشت میز
کارش در کاخ نشسته بود که منارههایش در ارتفاعات واشینگتون
سر به آسمان میسایید.‏ او نگاهی به رود هادسن که آب تیرهاش