این اثر ترجمهای است از

:-
!" هن"‏ :-
فیلیپ سانات خندید،‏ مانند مردی که متوجه میشود که دیگر
علتی برای خندیدن وجود ندارد.‏
او گفت:‏ ‏"چکار میتونیم بکنیم؟ میتونیم به اداره مرکزی خبر
بدیم؟ خودت که خوب میدونی اونها اآلن چقدر بیچاره هستن.‏ به
دولتهای مختلف انسانی خبر بدیم؟ میتونی تصورش رو بکنی که
اون احمقهای متفرق چقدر میتونن مؤثر باشن"!‏
‏"ولی این نمیتونه حقیقت داشته باشه.‏ واقعاً‏ نمیتونه"!‏
سانات برای چند لحظه ساکت ماند و بعد در حالی که از شدت
ناراحتی صورتش پیچ و تاب میخورد و صدایش خش دار شده بود
فریاد زد:‏ ‏"من اجازه نمیدم.‏ میشنوی چی میگم؟ ممکن نیست این
اتفاق بیفته.‏ من متوقفشون میکنم".‏
کامالً‏ آشکار بود که او از شدت هیجان کنترلش را از دست
داده است.‏ پورین که قطرههای درشت عرق روی پیشانیاش برق
میزدند،‏ مچ دست او را گرفت و گفت:‏ ‏"بشین فیلیپ،‏ بشین.‏
دیوونه شدی"؟
‏-ناگهان پورین را به عقب هل داد و او روی نیمکتی
که قبالً‏ روی آن نشسته بودند افتاد.‏ آتش همچنان دیوانهوار شعله
میکشید و نورش فضا را روشن کرده بود-‏ ‏"تازه دارم عاقل میشم.‏