این اثر ترجمهای است از

:-
به هر حال ‏–او چراغ اتمیاش را باال آورد و با دقت مشغول بررسی
اتاق شد-‏ ‏"به نظر نمیرسه که اینجا چیزی وجود داشته باشه".‏
او درست میگفت.‏ در کنار یک صندوق دراز و توصیف ناپذیر
که روی شش پایه پهن قرار گرفته بود،‏ فقط مقدار زیادی گرد و
خاک نم کشیده در آنجا وجود داشت که بوی خفه کننده آن،‏
قبرهایی را به یاد میآورد که مدتها بود گشوده نشده بودند.‏
کارل به سمت صندوق رفت و سعی کرد آن را از جایی که
قرار داشت حرکت دهد.‏ صندوق اصالً‏ از جای خود تکان نخورد.‏ اما
پوشش آن زیر انگشتان کارل که به صندوق فشار میآوردند،‏
لغزید.‏
‏"پوشش رو میشه حرکت داد.‏ ببین آنتیل"!‏ او به بخش کم
عمقی اشاره کرد که در آن یک قطعه چهار گوش از یک ماده
شیشهای و تعدادی استوانه وجود داشت که شبیه تعدادی
خودنویس بودند.‏
وقتی که آنتیل آنها را دید،‏ از خوشحالی جیغی کشید و برای
اولین بار از زمانی که کارل او را میشناخت،‏ شروع به بلغور کردن
چیزهایی به زبان زهرهای کرد.‏ او قطعۀ شیشهای را برداشت و به
دقت آن را بررسی کرد.‏ کارل که حس کنجکاویاش فزونی می-‏