این اثر ترجمهای است از

مأموران دولتی سر رسیدند و کشتی را بررسی کردند،‏
گزارشات روزانه را خواندند و عکسهایی که از ماه گرفته بود و
طرحهایی را که کشیده بود را به دقت مالحظه کردند و باالخره در
سکوت آنجا را ترک کردند.‏ جمعیتی که در آنجا جمع شده بودند،‏
رفته رفته زیادتر شدند و این حرف در بین مردم پخش شد که :
‏"یه نفر تونسته خودش رو به ماه برسونه"!‏
در کمال تعجب،‏ این ماجرا ناراحتی اندکی به بار آورد.‏ مردم
حیرت زده شده بودند و تحت تأثیر قرار گرفته بودند.‏ جمعیت با
هم حرف میزدند و با اشتیاق به هالل رنگ پریدۀ ماه که به سختی
در نور خورشید دیده میشد،‏ نگاه میکردند.‏ باالتر از همه اینکه
سکوتی که پدیدار شده بود،‏ سکوتی از سر دودلی بود.‏
در بیمارستان،‏ هارمن هویت خود را آشکار کرد و مردم
دمدمی مزاج عصبانی شدند.‏ حتی خود هارمن هم از سرعت تغییر
جهت مردم،‏ نزدیک بود از تعجب بیهوش شود.‏ به نظر باور
نکردنی میرسید اما حقیقت داشت.‏ از سری بودن ماجرا کم شد با
داستان قرمانانه مردی آمیخته شد که در برابر قوانین دست و
پاگیر ایستادگی کرده بود.‏ از همان داستانهایی که از همان بدو
شروع انسانیت،‏ روح مردم را تحت تأثیر قرار میداد.‏ این داستانها