این اثر ترجمهای است از

پیدا شدن که به میل خودشون عمل میکنن.‏ همین اآلن پنج شش
تا شیمیدان هستن.‏ اونهایی که در رأس قدرت هستن نهایتاً‏ به ما
کمک میکنن.‏ دیگه همه از این وضعیت خسته شدن".‏
اینجا بود که بحث ما،‏ مثل همیشه با مغلوب شدن کامل من به
پایان رسید.‏
یک ماه بعد،‏ نیو پرومتئوس تکمیل شد.‏ به اندازه کشتی قبلی،‏
براق و زیبا نبود،‏ و خیلی از کارهای آن با دقت کامل انجام نشده
بود.‏ اما ما به آن افتخار میکردیم.‏ افتخار میکردیم و احساس
موفقیت میکردیم.‏
هارمن گفت:‏ ‏"آقایون،‏ حاال من آمادهام که دوباره تالشم رو
تکرار کنم"‏ ‏-صدایش خش دار بود و بدن کوچک اندامش از
خوشحالی میلرزید-‏ ‏"شاید موفق نشم.‏ اما این اصالً‏ برام مهم
نیست".‏ چشمانش برقی زد و ادامه داد:‏ ‏"من به فضا پرتاب خواهم
شد و رویای بشرت به واقعیت خواهد پیوست.‏ میرم و ماه رو دور
میزنم و برمیگردم.‏ این اولین نگاه به سمت دیگۀ ماهه.‏ این
احتمال،‏ ارزشش رو داره".‏
گفتم:‏ ‏"رئیس،‏ خیلی حیف شد که به اندازه کافی سوخت نداری
که روی ماه فرود بیای".‏