این اثر ترجمهای است از

:-
:-
:-
او گفت:‏ ‏"خوب،‏ کلیفورد،‏ پسرم.‏ آخرین تن از سوخت آماده
شده و کشتی رو هم واکس زدن و برق انداختن.‏ حاال من آمادهام
که دومین تالشم رو انجام بدم.‏ این دفعه دیگه شلتن جلوی راهمون
نیست".‏ او زیر لب شروع با آواز خواندن کرد.‏ آهنگی بود که آن
روزها مدام از رادیو پخش میشدو و حتی یاغیانی مثل ما هم گهگاه
آن را میخواندیم.‏
غرولند کنان گفتم:‏ ‏"فایدهای نداره رئیس.‏ به احتمال ده به
یک،‏ کارت یه جایی توی فضا تموم میشه.‏ حتی اگرم برگردی،‏
دارت میزنن.‏ ما نمیتونیم برنده شیم".‏ و با ناراحتی سرم را تکان
دادم.‏
‏"ای بابا کلیف!‏ این وضعیت که همیشگی نیست".‏
‏"ولی من فکر میکنم هست.‏ وینستد اون موقعها درست
میگفت.‏ آونگ تاب میخوره و از سال 1945، تاب خوردنش علیه
ماست.‏ ما همیشه یا جلوتر از زمان خودمون هستیم یا عقبتر از
اون".‏
‏"حرف اون وینستد احمق رو نزن.‏ تو هم داری همون
اشتباهی رو میکنی که وینستد کرد.‏ برای تغییر معیارها،‏ قرنها و
هزارهها باید بگذره،‏ نه سالها و دههها.‏ مدت پنج قرنه که ما داریم