این اثر ترجمهای است از

*
آمونیومی غذا بخورد که از لحاظ ظاهری،‏ بسیار زیباتر از بشقابهای
طالیی است که مهاراجههای هندی در آنها غذا میخورند.‏ هیچ
چیزی..."‏
اما جی.‏ ثروگمورتن بنکهد،‏ دیگر چیزی نمیخواند.‏ تصویر
ویرانههای شرکت اکمی کرومیوم و کارخانه فلزکاری سیلور،‏ در
مقابل چشمانش میرقصید و در همان حال که این تصاویر در حال
رقص بودند،‏ فنجان از دستش افتاد و قهوه داغ به روی شلوارش
پاشید.‏
همسرش با حالتی نگران از جا بلند شد و گفت:‏ ‏"چی شده
جوزف،‏ چی شده"؟
بنکهد با عصبانیت فریاد زد:‏ ‏"هیچی،‏ هیچی نشده،‏ تو رو خدا
میشه بری گم شی"؟
او با گامهای بلند از اتاق خارج شد و همسرش را با روزنامه
تنها گذاشت تا خودش آن را بگردد و ببیند که چه چیزی او را
آزرده کرده است.‏
میخانۀ باب واقع در خیابان پنجم،‏ معموال شلوغ و مملو از
جمعیت بود.‏ اما در صبحی که ما از آن صحبت میکنیم،‏ بجز پنج