1215_GRÓTTA_JÓLABLAÐ_NETÚTGÁFA

Er foreldrastarf nauðsynlegt?
Margir velta því fyrir sér hvort að foreldrastarf vegna tómstunda barna sé nauðsynlegt.
Sumir halda því jafnvel fram að þetta sé
óþarfa tímaeyðsla og álag sem lagt er á
foreldra. Í kjölfar slíkra fullyrðinga kemur
gjarnan athugasemd eins og „ég man ekki
eftir að foreldrar mínir hafi nokkurn tímann
horft á mig spila“ og „glætan að mamma og
pabbi hefðu tekið sér frí til að fara með allan
hópinn á mót“.
Á móti gæti einhver spurt sig hvort allt hafi
verið svona gott í þá gömlu, góðu daga?
Upp í hugann koma afskipt börn,
unglingadrykkja, reykingar og óregla.
Okkur langar ekki þangað. Rannsóknir sýna
að skipulagt tómstundastarf og íþróttir
barna og unglinga er besta forvörnin gegn
ýmsum vandamálum. Það er okkar hlutverk
sem foreldra að standa með börnunum
okkar og styðja þau með öllum mögulegum
ráðum og dáðum.
Nú stefnir þessi pistill í átt að biblíulestri
hinna heilögu foreldra sem ekkert bjátar
að hjá. En það er ekki raunin. Við erum
öll að ströggla við sama tímaleysið og
samviskubitið ætlar alla að naga inn að
beini. Þess vegna er foreldrastarf mikilvægt.
Til að við öll getum hjálpast að og létt undir
með hvort öðru.
Við vinkonurnar urðum þeirrar gæfu
aðnjótandi að fá að vera liðstjórar með 5.
flokki kvenna í knattspyrnu á TM-mótinu í
Vestmanneyjum síðasta sumar. Við, ásamt
Bjarka þjálfara, fylgdum glæsilegum
Gróttuhópi til Eyja þar sem 16 stúlkur voru
sjálfum sér og Gróttu til mikils sóma.
TM mótið er heimsmeistaramót stúlkna á
þessum aldri þar sem þær uppskera eftir
erfiði vetrarins, kynnast hvor annarri á nýjan
hátt sem og stúlkum úr öðrum liðum. Þá fá
þær einnig smjörþefinn af sjálfstæði þar sem
hver og ein þarf að hugsa um sig og sitt dót.
Undirbúningur ferðarinnar gekk vel enda
allir foreldrar tilbúnir til að leggja hönd á
plóg við fjáröflun og skipulag. Margir fylgdu
hópnum til Eyja en Landeyjahöfn gerir
það að verkum að hægt er að koma innan
dagsins og fylgjast með ef fólk hefur ekki tök
á að gista.
Við erum mjög heppnar að „okkar“
foreldrahópur er samheldinn og mjög
skemmtilegur. Það er mikill húmor í öllum
og fólk af vilja gert til að hjálpa til á allan
hátt. Hvort sem það var að fara með
stelpurnar í diskósund, gefa liðstjórum og
þjálfara frí eitt kvöld til að nærast á öðru
en spagettí, lauma til okkar kaffibolla frá
girnilegu kaffihúsi, fylla hjólhýsið af farangri
stúlknanna og jafnvel hlaupa í þjálfarastarfið
þegar leikir sköruðust. Allt skiptir þetta máli.
Við þrjú skemmtum okkur líka konunglega.
Bjarki stóð sig eins og hetja allan tímann.
Hann stóð vaktina á öllum leikjum og þurfti
oft að hlaupa á milli valla. Okkar hlutverk var
auðvitað að koma öllum út á völl en það
tekur á að koma sextán 11-12 ára stelpum
út úr húsi á réttum tíma. Bara að koma öðru
liðinu út úr húsi á réttum tíma kallaði á tvær
mömmur!
Þá er nú gott að vera góði og vondi
liðsstjórinn. Önnur var hinn góði liðstjóri.
Sú sem leyfði að kúra örlítið lengur, gaf
fótanudd, mundi ekki alveg tímaplanið
og kom með alvöru kaffi handa „alvöru”
liðsstjóranum. Hin var vondi liðstjórinn.
Þessi sem rak á fætur, lét stelpurnar ganga
frá dótinu sínu, breytti svefnstæðum svo að
þessi með heimþrá gæti sofið hönd í hönd
við hana og mundi tímaplanið. En þetta
vinnur allt saman. Við lærðum líka heilmikið
í ferðinni. Við kynntumst stelpum sem við
héldum að við þekktum svo vel á annan
hátt og fengum jafnvel að vita eitt eða tvö
leyndarmál.
Þetta er foreldrastarf. Að skipta hlutunum
á milli sín þar sem margar hendur vinna
létt verk. Þeir sem geta smurt samlokur,
verið liðstjórar, skipulagt fjáraflanir, verið
stuðningsmenn á hliðarlínunni, skutlað á
leiki, keypt djúsinn, talið í dósasöfnuninni.
Allt þetta skiptir máli. Allt þetta léttir á.
Allt þetta léttir á samviskubitinu sem ég
og þú höfum yfir því að geta ekki gert
allt. Samanlagt er þetta það sem gerir
foreldrastarfið skemmtilegt og gerir alla
umgjörðina mögulega.
Tökum höndum saman og hjálpumst að.
Það er víst sagt að það taki heilt þorp til að
ala upp barn.
Liðsstjórarnir,
Helga Sverris og Sigga Sigmars
33