istanbuldergisi12sayi

tutuşur. Onlardan biri olup aralarına karışma
arzusu ergenliğinizin dünyaya verdiği
en büyük zarar haline gelmiş birey olma
arzusunu siler atar. Ancak sayı saymayı
matematik derslerinden öğrenmemişler
için durum farklıdır. Onlar için binlerce
görünen kafalar içleri açılıp bakıldığında
sayıca iki üç tanedir yalnızca. İdeolojik
teyze beyni, tiki kız beyni, kaykay sürmeye
çalışan ergen beyni; her geçen gün biraz
daha bıkarsınız. Sıkılırsınız, eğer anlattığım
gibi bir gençseniz.
Gene de on dakika mesafedeki sahilinize
koşmak, çimenlere uzanmak rahatlatır sizi
biraz. On yedi yaşında emekli hayatının
tadını çıkarırsınız. Mutluluk ve huzur olur
içinizde çoğu zaman, ki huzurdan bıkmak
çok kolaydır. Ağzında sakız, elinden telefonu
düşmeyen ergen kız gibi iki dakikada bir
sıkılmanız doğaldır. İkiniz de ergensinizdir,
onun sıkılmasının sesli harfleri yoktur
yalnızca. İşte o zaman Kadıköy-Bostancı
dolmuşları bekler sizi evinizin pek az uzağında,
binip gidersiniz ve umarsınız her
defasında, semtinizdekinden farklı birkaç
kişi vardır diye oralarda...
Ufuk Özkan, 16, Göktürk, Eyüp
Genç olmak bir binanın temel atma töreni
gibidir. Malzemeden kaçmadan ne eksik ne
fazla düşüncesiyle itinayla oluşturup büyük
ve ihtişamlı bir yapı ortaya çıkarılacağının
en belirgin ve ilk göstergesidir.
Pekâlâ, her şey gibi bu başlangıcında üzerinde
bir sıkıntı bulabileceğimizi biliyorum
ve bu da o binanın temeline yüklenen
sorumluluk diyorum. Yani genç olmanın
üzerimize yüklediği sorumluluklar.
Yaşadığım yerde bu sorumluluğu en basit
ifadeyle kendi ekonomimizi doğurmakla
açıklayabiliriz. Buraya has bir sıkıntı var
ulaşım. Merkezi bir semte gidişte harcanan
yol masrafı bile birçok şeyi etkileyebilir.
Evet, az bir miktar fakat maalesef bir gencin
gözüne fazlasıyla batabiliyor.
Özetle genç olmanın; bol olan vakti israf
etmeden kullanmak, ileriye dönük bir hayat
yatırımı değeri taşıdığını bilerek geçirmek
ve yetişkinlerin anlayış biçimlerine göre
“Onlar da bir şey mi canım.” dediği sorumlulukları
elden geldiğince yerine getirmekle
anlamını kazanabildiğini söyleyebilirim.
Nerede olursak olalım.
Ömer Doğuhan Yiğit, 15, Etiler
Genç olmayı çok ulvi bir özellik olarak
görüyorum; bunun temel nedeni insan
tabiatımızda enerjimizin ve yeterliliğimizin
zirve noktasında genç bulunmuş olduğumuzu
düşünmem.
Bulunmuş diyorum bu kelime bana göre
sihirlidir. Çünkü bazı durumlarda bulunmak
zorunda kalırız, bu elimizde değildir elimizde
olan ise o durumu nasıl yönettiğimizdir.
Kısaca anlatmak gerekirse eğer genç
isek bu uzun süremeyecektir. O yüzden
bulunduğumuz durumu en iyi şekilde
kullanmamız gerekir.
Genç olmanın en güzel tarafı her şeyi
yapmaya gücünüzün, isteğinizin ve yapabilirliğinizin
olmasıdır.
Genç olmanın en kötü tarafı yukarıda
bahsettiğim gibi gücü ve isteği geleceğimizi
şekillendirmek uğruna harcamak zorunda
kalmaktır.
Burada sisteme veya bir otoriteye laf atmak
istemiyorum, ne de olsa insan düşünen ve
çalışan bir varlıktır. Bunlardan biri olmadığı
sürece insan olduğumuz yerde çok büyük
boşluklarla karşılaşırız.
Kader Akyol, 17, Esenler
Kendini gerçekleştirme isteğiyle yanıp tutuşan
Esenler. Televizyon ağzıyla İstanbul’un yeni
göz bebeği, insan manzaralarıyla yoksunluğun
ve yoksulluğun merkezi. Balkonunuzda
geçireceğiniz birkaç saatinizde, kafanızı
mermerden yukarı kaldırıp -boyun fıtığı
olabilirsiniz- seyre durursanız gökyüzünü
görebilirsiniz. Eğer karşınızdakileri resmedeceksem,
sabahtan akşama dek televizyon
izleyip yemek yapan ve çirkin eşyalara
hapsolan mahkûm kadınlarla karşılaşacaksınız.
Tamam, kabul bu da bungunlaştı.
Aşağı eğelim kafamızı, sıradan bedenlerde
inanılmaz zihinler. Metnin başında bahsetmiştim;
kendini gerçekleştirme isteğiyle
yanıp tutuşan Esenler. Öksüz sokakların
başucunda insan gölgeleri. Oldukça ürkütücü
bir eksiklik çarpacak olgunluğunuza
gölgelerinden farkları anlaşılmayan ‘’kara
zihinler.’’ Sıradan bir gününüzü olağanüstü
olaylarla biçimlendirecek, fakat bir süre
sonra bu dilimlerde normalliğe karışarak
yaşamınızı bulandıracaktır. Oysa hiçbir beş
yaşın umudunda apartman merdivenlerinde
piknik yapmanın bunaltıcılığı yoktur. Oysa
hiçbir annenin evladını ya dönemezsek
kuşkusuyla parka götürme fikri yoktur.
Mahmut Akyol, 15, Esenler
Esenler’de genç olmak, insani duygularınızı
biraz da olsa kaybetmektir. Her sokak
başı, arsa gibi yerlerde kümelenen serseri
gruplarından dolayı kendini sınırlamaktır.
Delikanlı hislerinizi semtin dışına kadar
içinizde yaşarsınız, yoksa yolunuzu kesen
serseri kümesi sizi de kesebilir. Esenler’de
müzik dinleme ihtiyacımız olmaz, çünkü
doğan görünümlü şahinler son ses müzikle
gönlümüzü titretir. Esenler’de genç olmak,
aklı yarım gençlerin hayali sınırsız zihinleri
sınırlamalarına maruz kalmaktır. Zaman
ve mekânın bize bütünleşmiş gereken
bir dilimde birkaç sandıkla umutlarınızın
kucağınıza verilmesidir.
İstanbul Eğitim ve Kültür Dergisi 73