WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

85
do uruchomienia postępowania przed Trybunałem przez określone w tych przepisach
podmioty, lecz także ściśle z nią związany obowiązek Trybunału każdorazowego
merytorycznego rozpatrzenia sprawy, zainicjowanej przez wnioskodawcę lub pytający sąd.
Trybunał uznał, że wnioskodawca nie kwestionuje całego art. 104 ust. l pkt 3
ustawy o TK, lecz odnosi się jedynie do tego jego zakresu normowania,
w którym zobowiązuje się Trybunał do umorzenia postępowania, jeżeli w sprawie
nie występuje istotne zagadnienie prawne wymagającego rozstrzygnięcia Trybunału.
Innymi słowy, niekonstytucyjność art. 104 ust. l pkt 3 ustawy o TK wnioskodawca
wiąże nie tyle z dopuszczalnością umorzenia z uwagi na "zbędność wydania orzeczenia",
jako taką, ile z kompetencją do umarzania postępowań w sprawach,
w których Trybunał nie dopatrzył się wystąpienia istotnego zagadnienia prawnego
wymagającego jego merytorycznego rozstrzygnięcia.
10.2. Trybunał Konstytucyjny nie podzielił wątpliwości wnioskodawcy odnośnie
do art. l 04 ust. l pkt 3 ustawy o TK.
Przede wszystkim Trybunał
w swoim dotychczasowym orzecznictwie postrzegał
zasadę skargowości odmiennie od wnioskodawcy. Nie oznacza ona bowiem- jak zdaje się
twierdzić wnioskodawca - obowiązku merytorycznego rozpoznawania każdej sprawy
wniesionej do Trybunału przez legitymowane podmioty, lecz zakaz orzekania w sprawach
konstytucyjnych z urzędu (tzn. z inicjatywy własnej). Stanowisko to jest w orzecznictwie
Trybunału utrwalone i jednolite. Problem konstytucyjny nie dotyczy więc naruszenia
zasady skargowości, lecz tego, czy Konstytucja wymaga, aby wniosek lub pytanie prawne
inicjujące postępowanie przed TK były rozpoznane zawsze in meriti.
10.3. Celem wprowadzenia ujemnej przesłanki procesowej wynikającej z art. 104
ust. l pkt 3 ustawy o TK, jest umożliwienie Trybunałowi rozpoznawania tych spraw,
które mają istotne znaczenie z punktu widzenia systemu prawnego i wymagają wydania
przez TK wyroku, oraz eliminowanie spraw o marginalnym znaczeniu konstytucyjnym.
Jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy o TK, "w świetle dotychczasowej
działalności Trybunału i dorobku jego doktryny oraz znacznego zróżnicowania przedmiotu
kontroli, a także zakresu i stopnia konkretyzacji wzorców kontroli w sprawach
przed Trybunałem, pożądanym i uzasadnionym wydaje się przyznanie Trybunałowi
kompetencji do oceny wagi oraz znaczenia zagadnienia prawnego będącego przedmiotem