WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

75
odebranie ślubowania od wybranych przez Sejm sędziów Trybunału przewidziano
w art. 21 ust. l ustawy o TK.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził jednak, że kompetencję przewidzianą wart. 21
ust. l ustawy o TK należy odczytywać w perspektywie wykonywania przez głowę państwa
kompetencji przewidzianych w Konstytucji i ustawach. Wiąże się to z koniecznością
realizowania ich w formie aktów urzędowych (art. 144 ust. l Konstytucji). Odebranie
przez Prezydenta ślubowania od nowo wybranych przez Sejm sędziów TK może być
widziane na tle ogólniejszej kompetencji głowy państwa dotyczącej odbierania ślubowania
od wszystkich sędziów w państwie . Konstytucyjnemu pojęciu "powoływania",
o którym mowa wart. 144 ust. 3 pkt 17, należy nadać autonomiczne rozumienie. Pojęcie
to zawiera w sobie również
ten element, który dotyczy przyjmowania ślubowania
od sędziów mających rozpocząć wykonywanie swojej funkcji urzędowej. W tym świetle
ustawowa kompetencja Prezydenta w zakresie odebrania ślubowania również od nowo
wybranego sędziego TK pozostaje w zakresie normowania art. 144 ust. 3 pkt 17
Konstytucji. Jest zatem wyłączona z obowiązku uzyskania dla swej ważności podpisu
Prezesa Rady Ministrów. W przeciwnym razie nie byłoby w ogóle dopuszczalne włączenie
Prezydenta w procedurę umożliwiającą sędziemu TK wybranemu przez Sejm rozpoczęcie
urzędowania. Skoro Konstytucja nie przewiduje udziału Rady Ministrów w wyborze
sędziów TK, nie byłoby dopuszczalne włączenie w tę procedurę Prezesa Rady Ministrów
za pomocą mechanizmu kontrasygnaty aktu urzędowego głowy państwa.
8.6. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 21 ust. l ustawy o TK rozumiany
w sposób inny, niż przewidujący obowiązek Prezydenta niezwłocznego odebrania
ślubowania od sędziego Trybunału wybranego przez Sejm, jest niezgodny z art. 194 ust. l
Konstytucji. Trybunał dokonał oceny treści kwestionowanego art. 21 ust. l ustawy o TK
i stwierdził,
że każdy inny sposób rozumienia tego przepisu niż nakazujący Prezydentowi
odebranie ślubowania, jest konstytucyjnie niedopuszczalny. Trybunał nie podważył -
co do zasady - możliwości takiego ukształtowania treści ustawy o TK, aby sędzia
Trybunału składał ślubowanie sędziowskie wobec Prezydenta. Uznał natomiast,
że jakikolwiek inny sposób wykładni art. 21 ust. l ustawy o TK narusza zasadę wyboru
sędziów Trybunału Konstytucyjnego przez Sejm (art. 194 ust. l Konstytucji). Takie
kształtowanie wspomnianej procedury, które uniemożliwiłoby niezwłoczne złożenie
ślubowania, a w efekcie rozpoczęcie urzędowania przez sędziego TK wybranego