WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

71
Ślubowanie składane wobec Prezydenta zgodnie z art. 21 ust. l ustawy o TK
nie stanowi wyłącznie podniosłej uroczystości o charakterze symbolicznym, nawiązującej
do tradycyjnej inauguracji okresu urzędowania. Wydarzenie to pełni dwie istotne funkcje.
Po pierwsze, jest publicznym przyrzeczeniem sędziego do zachowania się
zgodnie z rotą
składanego ślubowania. W ten sposób sędzia deklaruje osobistą odpowiedzialność
za bezstronne i staranne wykonywanie swoich obowiązków zgodnie z własnym sumieniem
oraz poszanowaniem godności sprawowanego urzędu. Po drugie, złożenie ślubowania
pozwala sędziemu rozpocząć urzędowanie, czyli wykonywanie powierzonego mu mandatu.
Te dwa istotne aspekty ślubowania świadczą o tym, że nie jest to wyłącznie podniosła
uroczystość, lecz zdarzenie wywołujące konkretne skutki prawne. Z tego względu
włączenie Prezydenta w odbieranie ślubowania od wybranych przez Sejm sędziów TK
należy ulokować w sferze realizacji kompetencji głowy państwa.
Odebranie ślubowania od sędziów TK nie może być postrzegane jako należące
do ewentualnego uznania głowy państwa. Prezydent jest obowiązany przyjąć ślubowanie
od sędziów wybranych przez Sejm na podstawie art. 194 ust. l Konstytucji. Nie ma w tym
zakresie możliwości dokonywania samodzielnej, a przy tym swobodnej- zależnej jedynie
od własnego uznania - oceny ani podstaw prawnych dokonanego wyboru,
ani prawidłowości procedury, która została w danym wypadku zastosowana przez Sejm.
Prezydent, jako organ władzy wykonawczej, nie jest bowiem uprawniony do ostatecznego
i wiążącego inne organy państwa wypowiadania się o zgodności norm prawnych
z Konstytucją. Nie ma również kompetencji w zakresie oceny legalności działań
podejmowanych przez Sejm na podstawie powszechnie obowiązującego prawa. Przyznanie
Prezydentowi niczym nieograniczonej możliwości dokonywania takich ocen oznaczałoby
podejmowanie działań bez podstawy prawnej. Wiązałoby się z naruszeniem zasady
legalizmu (art. 7 Konstytucji) oraz pozostawałoby w sprzeczności z zasadą, że Prezydent
wykonuje swoje zadania w zakresie i na zasadach określonych w Konstytucji i ustawach
(art. 126 ust. 3 Konstytucji).
Trybunał zwrócił uwagę, że powstrzymywanie się od odebrania ślubowana
od sędziego Trybunału mogłoby w niektórych wypadkach skutkować uniemożliwieniem
rozpoznania przez Trybunał sprawy w pełnym składzie, co byłoby sprzeczne
z konstytucyjnym określeniem kompetencji Trybunału dotyczących samego Prezydenta,
tj. z określeniem w Konstytucji zakresu spraw, które Trybunał powinien rozpoznać.
Tytułem przykładu można wskazać,
że zgodnie z i art. 117 ust. l i art. 133 Konstytucji