WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
dok?dok=F490571841/K_34_15_wyrokTK_2015_12_03_ADO
dok?dok=F490571841/K_34_15_wyrokTK_2015_12_03_ADO
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
70<br />
postrzegany jako procedura odnosząca się do niezależnego organu władzy sądowniczej,<br />
jakim jest Trybunał Konstytucyjny. Działania podejmowane przez Sejm nie mogą<br />
prowadzić<br />
do faktycznego zaprzeczenia tej zasadzie. Wybór sędziów Trybunału należy<br />
postrzegać przede wszystkim jako procedurę mającą zapewnić Trybunałowi możliwość<br />
wykonywania konstytucyjnie określonych<br />
funkcji. Chodzi tu o stworzenie warunków<br />
niezależnego wypełniania zadań przez konstytucyjnie określony skład 15 sędziów,<br />
"wybieranych indywidualnie przez Sejm na 9 lat spośród osób wyróżniających się wiedzą<br />
prawniczą". Nie można zatem w taki sposób intepretować unormowań konstytucyjnych<br />
bądź ustawowych, odnoszących się do procedury wyboru sędziów Trybunału,<br />
który prowadziłby do zaprzeczenia niezależności tego organu bądź też uniemożliwiał<br />
właściwe funkcjonowanie Trybunału w takim kształcie organizacyjnym, jaki wynika<br />
z obowiązujących rozwiązań konstytucyjnych.<br />
Ustawodawca ma obowiązek uszczegółowienia niektórych elementów procedury<br />
wyboru sędziów Trybunału Konstytucyjnego. Pozostaje jednak związany zasadami<br />
wynikającymi z Konstytucji. Chodzi tu przede wszystkim o podstawową zasadę<br />
wynikającą z art. 194 ust. l Konstytucji, że to Sejm wybiera sędziów Trybunału<br />
Konstytucyjnego. Ustawodawca nie może zatem w taki sposób unormować wspomnianej<br />
procedury, aby wybór ten powierzyć innemu organowi państwa,<br />
nawet Krajowej Radzie<br />
Sądownictwa. Nie może również wprowadzać unormowań, które umożliwiałyby<br />
przenoszenie kompetencji do ustalenia składu personalnego Trybunału Konstytucyjnego<br />
z Sejmu na jakikolwiek inny organ władzy publicznej. Nie jest też dopuszczalne takie<br />
ukształtowanie procedury wyłaniania czy oceny kandydatów, która nie zapewniałaby<br />
ostatecznie Sejmowi podjęcia rozstrzygnięcia w tym zakresie.<br />
8.5. Kwestionowany we wniosku art. 21 ust. l ustawy o TK wyraża normę<br />
kompetencyjną, która nakłada na Prezydenta obowiązek niezwłocznego odebrania<br />
ślubowania od sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Przyjęcie odmiennego poglądu,<br />
przyznającego głowie państwa swobodę w zakresie decydowania o ewentualnym przyjęciu<br />
bądź nieprzyjęciu ślubowania od sędziego wybranego przez Sejm oznaczałoby<br />
wykreowanie normy ustawowej, która czyniłaby z Prezydenta dodatkowy, oprócz Sejmu,<br />
organ mający prawo decydowania o obsadzie personalnej Trybunału Konstytucyjnego.<br />
Takie rozumienie art. 21 ust. l ustawy o TKnie ma podstawy prawnej ani wart. 194 ust. l,<br />
ani w żadnym innym przepisie Konstytucji.