WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

68
Konstytucyjnego. Powinni om składać takie ślubowanie przed Sejmem, ewentualnie
Marszałkiem Sejmu.
8.3. Przystępując do oceny zarzutu sformułowanego przez wnioskodawcę wobec
art. 21 ust. l i 2 ustawy o TK, należy nawiązać do treści
wzorca kontroli w tej sprawie.
Zgodnie z art. 194 ust. l Konstytucji, "Trybunał Konstytucyjny składa się
z 15 sędziów,
wybieranych indywidualnie przez Sejm na 9 lat spośród osób wyróżniających się
prawniczą.
wiedzą
Ponowny wybór do składu Trybunału jest niedopuszczalny". Przywołany tutaj
przepis Konstytucji normuje wiele elementów determinujących
status prawny sędziego
Trybunału Konstytucyjnego. Uwzględniając wszakże wątpliwości formułowane
przez wnioskodawcę oraz stawiany zarzut, Trybunał dokonał oceny konstytucyjności
kwestionowanego art. 21 ustawy TK wyłącznie w odniesieniu do tej części art. 194 ust. l
Konstytucji, która wyraża zasadę wyboru sędziów Trybunału przez Sejm.
Art. 21 ust. l ustawy o TK posługuje się wyrażeniem "osoba wybrana
na stanowisko sędziego Trybunału". Takie samo sformułowanie funkcjonowało w art. 5
ust. 5 ustawy o TK z 1997 r. Trybunał zwraca uwagę, że dokonywanie wykładni tego
przepisu ustawy musi mieć na uwadze jednoznaczne brzmienie normy konstytucyjnej
wynikającej z art. 194 ust. l Konstytucji i pozostałych przepisów określających status
sędziego TK. Po dokonaniu przez Sejm wyboru na stanowisko sędziego mamy
do czynienia z sędzią Trybunału, nawet jeżeli nie rozpoczął jeszcze kadencji i nie objął
urzędu. Jest to rozwiązanie analogiczne do tego, gdy wybrany w powszechnym głosowaniu
poseł lub senator - w pełnym tego słowa znaczeniu - może przystąpić do sprawowania
mandatu dopiero po złożeniu ślubowania (art. 104 ust. 2 w związku z art. 105 ust. 2
Konstytucji).
Chociaż wnioskodawca formalnie zakwestionował cały art. 21 ustawy o TK, a więc
również ustęp 2 tego przepisu, określający skutki odmowy złożenia ślubowania
przez osobę wybraną na stanowisko sędziego Trybunału, to jednocześnie w uzasadnieniu
wniosku nie postawiono odrębnego zarzutu niekonstytucyjności art. 21 ust. 2 ustawy o TK
z art. 194 ust. l Konstytucji. Wnioskodawca domaga się przeprowadzenia kontroli
konstytucyjności tego przepisu, ale swoje wątpliwości koncentruje wyłącznie wokół
kwestii uczynienia Prezydenta podmiotem odbierającym ślubowanie od sędziego
Trybunału.
Unormowanie przewidziane w art. 21 ust. 2 ustawy o TK, chociaż wiąże się
ściśle
z brzmieniem ustępu pierwszego tego przepisu, dotyczy nie tyle samego składania