WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

54
oraz wyłączności zarządzania terenem parlamentu. Stanowi konieczny warunek
zapewnienia parlamentowi niezależnej i samodzielnej pozycji oraz równowagi w relacjach
między władzą ustawodawczą a pozostałymi władzami (zob. - aktualnie w tym zakresie,
mimo zmiany stanu prawnego - L. Garlicki, Regulamin Sejmu w systemie źródeł prawa
(na tle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego), "Przegląd Sejmowy" nr 4/1994, s. 9 i n.;
a także W. Sokolewicz, komentarz do art. 112, [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej.
Komentarz, red. L. Garlicki, t. 4, Warszawa 2005, s. 10 i n.).
Treść konstytucyjnej zasady autonomii regulaminowej Sejmu była analizowana
w orzecznictwie Trybunału. W orzeczeniu z 26 stycznia 1993 r. (sygn. U 10/92, OTK
w 1993 r., cz. I, poz. 2), zapadłym jeszcze przed wejściem w życie obwiązującej
Konstytucji, Trybunał wywiódł, że "na autonomię parlamentu składa się przede wszystkim
jego prawo do samodzielnego uchwalenia regulaminu określającego
wewnętrzną
organizację i tryb funkcjonowania parlamentu, zwane na ogół autonomią regulaminową
izb. Jej powstanie łączy się ściśle z ukształtowaniem się regulaminu w formie uchwały,
wykluczającej wpływ na treść czynników zewnętrznych. Formą tą w systemach opartych
o zasadę podziału władzy nie jest na ogół ustawa, bowiem tryb jej uchwalenia zakłada
udział egzekutywy (rządu, głowy państwa) w poszczególnych fazach procesu
ustawodawczego. Regulamin przyjęty w postaci uchwały parlamentu Gego izb) uznany jest
zatem za wyraz respektowania autonomii parlamentu".
6.10. W Konstytucji zasada autonomii regulaminowej Sejmu została wyrażona
wart. 112. Z kolei art. 124 Konstytucji stanowi, że art. 112 stosuje się odpowiednio
do Senatu. Artykuł 112 musi być interpretowany w kontekście innych przepisów
konstytucyjnych dotyczących regulaminów parlamentarnych. Zgodnie z art. 61 ust. 4
Konstytucji, tryb udzielania obywatelom informacji o działalności Sejmu i Senatu określają
regulaminy tych organów. Natomiast art. 123 ust. 2 Konstytucji przewiduje, że Regulamin
Sejmu i Regulamin Senatu określają odrębności w postępowaniu ustawodawczym
w sprawie projektu pilnego. Wskazane przepisy Konstytucji ustanawiają
zasadę
wyłączności regulaminów Sejmu i Senatu w sprawach w nich określonych.
Zasada autonomii regulaminowej Sejmu ustanawia wyjątek od nieograniczonego
zakresu przedmiotowego ustawy, co znaczy, że konstytucyjnie zastrzeżona wyłączność
regulaminu do unormowania właśnie w tym akcie określonego kwantum spraw rzutuje
bezpośrednio na granice ustawodawstwa. Ustawa, która wkroczy w materię zastrzeżoną