WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

44
Przepis ten z kolei wymaga, aby kandydat na sędziego miał obywatelstwo polskie
i korzystał z pełni praw cywilnych i publicznych (art. 22 § l pkt 1), był osobą
nieskazitelnego charakteru (art. 22 § l pkt 2), a także był zdolny - ze względu na stan
zdrowia - do pełnienia obowiązków sędziego (art. 22 § l pkt 5). Kandydat musi
wykazać się co najmniej dziesięcioletnim stażem pracy na stanowisku sędziego,
prokuratora, prezesa, wiceprezesa, starszego radcy lub radcy Prokuratorii Generalnej
Skarbu Państwa
albo wykonywaniem w Polsce zawodu adwokata, radcy prawnego
lub notariusza (art. 22 § l pkt 6). Przesłanka ta nie dotyczy osoby, która pracowała
w polskiej szkole wyższej, w Polskiej Akademii Nauk, w instytucie naukowo-badawczym
lub innej placówce naukowej, mając tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy
doktora habilitowanego nauk prawnych (art. 22 § 2). Ponadto ustawa o SN domaga się,
aby kandydat ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra
lub studia zagraniczne uznane w Polsce (art. 22 § l pkt 3) oraz wyróżniał się wysokim
poziomem wiedzy prawniczej (art. 22 § l pkt 4).
Biorąc pod uwagę powyższe,
nie ma żadnych racjonalnych podstaw do uznania,
że wysokie kwalifikacje wymagane do bycia powołanym na urząd sędziego Sądu
Najwyższego nie są - w świetle art. 194 ust. l Konstytucji - wystarczające do bycia
wybranym na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego.
5.3. Uzasadnienie wniosku w części dotyczącej niezgodności art. 18 ustawy o TK
w związku z art. 22 § l pkt 3 ustawy o SN z art. 194 ust. l Konstytucji jest wewnętrznie
niespójne, a przedstawione przez wnioskodawcę zarzuty oraz argumenty nie pozwalają
na poddanie zaskarżonych przepisów merytorycznej kontroli.
Po pierwsze, w uzasadnieniu wnioskodawca zakwestionował
indywidualny akt
stosowania prawa przez Sejm w postaci wyboru 8 października 2015 r. na sędziego
Trybunału Konstytucyjnego osoby, która uzyskała magisterium z prawa kanonicznego,
a nie prawa "ogólnego". Wnioskodawca podniósł, że Sejm, wykonując zaskarżoną normę
ustawową i dokonując jej weryfikacji, "źle odtworzył standard konstytucyjny wymagający
«wiedzy prawniczej»" w stosunku do kandydata na stanowisko sędziego Trybunału (s. 8
wniosku).
Po drugie, powołane przez wnioskodawcę argumenty świadczą o tym, że wniosek
zmierza do uzyskania od Trybunału wiążącej wykładni zaskarżonych przepisów.
W uzasadnieniu wnioskodawca w sposób jednoznaczny opowiedział się za wykładnią tych