WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

34
hamujący rozwój zarządzanej
jednostki. Argumentem mającym wskazywać na potrzebę
wprowadzenia zasady kadencyjności funkcji Prezesa i Wiceprezesa TK jest odwołanie się
do rozwiązań dotyczących Prezesa Sądu Najwyższego i Prezesa Naczelnego Sądu
Administracyjnego. W obu wypadkach o kadencyjności pełnienia wskazanych funkcji
przesądzają
normy konstytucyjne - odpowiednio art. 183 ust. 3 i art. 185 Konstytucji.
Zdaniem wnioskodawcy, brak podobnego rozwiązania w art. 194 ust. 2 Konstytucji
nie oznacza zakazu jego wprowadzenia na poziomie ustawowym w odniesieniu
do Trybunału Konstytucyjnego. Obecne rozwiązanie, nieprzewidujące kadencyjności
funkcji Prezesa i Wiceprezesa TK, jest więc- w ocenie wnioskodawcy- nieracjonalne.
Narusza zasadę państwa demokratycznego przez to, że umożliwia różnicowanie kadencji
sprawowania obu funkcji w zależności od długości trwania kadencji sędziego TK. Oprócz
tego pozostaje w sprzeczności z zasadą określoności prawa wywodzoną z art. 2
Konstytucji. Wnioskodawca twierdzi, że art. 12 ust. 2 ustawy o TK nie stanowi jasnej
i precyzyjnej regulacji prawnej.
3.3. Trybunał stwierdził, że art. 12 ust. 2 ustawy o TK jest zgodny z art. 2
Konstytucji. Sposób, w jaki wnioskodawca sformułował
zarzut niekonstytucyjności
powołanego przepisu ustawy w odniesieniu do wskazanego we wniosku wzorca kontroli,
nie daje podstaw do stwierdzenia, aby w tym konkretnym wypadku ustawodawca naruszył
zasady demokratycznego państwa prawnego. Wnioskodawca powołał
argumenty mające
świadczyć o swoistej niedoskonałości istniejącego rozwiązania ustawowego. Wyjaśniał,
że posłużenie się regułą określającą kadencyjność sprawowania funkcji Prezesa
i Wiceprezesa TK mogłoby mieć pozytywny wpływ na sposób, w jaki funkcje te są
sprawowane. Wprowadzenie zasady kadencyjności w odniesieniu do funkcji Prezesa
i Wiceprezesa TK oznaczałoby także posłużenie się rozwiązaniami, które obowiązują
obecnie Prezesów SN i NSA. Sprzyjałoby to z pewnością spójności systemowej
obowiązujących unormowań.
Trybunał nie podważa dopuszczalności posługiwania się przez wnioskodawcę
przywołanymi tutaj argumentami. Nie przesądza przy tym kategorycznie, że uwagi
wskazujące na pozytywne aspekty zastosowania zasady kadencyjności funkcji Prezesa
i Wiceprezesa TK są całkowicie pozbawione podstaw. Niewykluczone, że rotacyjne
kierowanie pracami stosunkowo niewielkiego, 15-osobowego, gremium mogłoby
mieć
istotny, także pozytywny, wpływ na sposób organizacji pracy Trybunału. Oznaczałoby