WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

28
sędziego, lecz także jego konstytucyjny obowiązek, a konstytucyjnym obowiązkiem
ustawodawcy i organów administracji sądowej jest ochrona niezawisłości sędziego (zob.
wyrok TK z 24 czerwca 1998 r., sygn. K 3/98, OTK ZU nr 4/1998, poz. 52).
2. Zarzut niezgodności art. 3 ustawy o TK z art. 2 oraz art. 197 Konstytucji.
2.1. Wnioskodawca zaskarżył art. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale
Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 1064; dalej: ustawa o TK). Pierwsze trzy ustępy tego
przepisu wymieniają konstytucyjne kompetencje Trybunału w zakresie kontroli
hierarchicznej zgodności
norm prawnych. Art. 3 ust. l ustawy o TK stanowi dosłowne
powtórzenie art. 188 pkt 1-3 Konstytucji. Art. 3 ust. 2 ustawy o TK wskazuje, że Trybunał
orzeka w sprawach zgodności z Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego
kwestionowanego w skardze konstytucyjnej, o czym mowa w art. 79 ust. l i art. 188 pkt 5
Konstytucji. Z kolei art. 3 ust. 3 ustawy o TK przewiduje, że Trybunał orzeka w sprawach
zgodności z Konstytucją,
ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą aktu
normatywnego kwestionowanego w pytaniu prawnym, o którym mowa w art. 193
Konstytucji.
Kolejne trzy ustępy art. 3 ustawy o TK wymieniąją pozostałe konstytucyjne
kompetencje Trybunału. Art. 3 ust. 4 ustawy o TK wskazuje, że Trybunał orzeka
w sprawach zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych. Przepis ten
stanowi dosłowne
powtórzenie art. 188 pkt 4 Konstytucji. Art. 3 ust. 5 ustawy o TK
przewiduje, że Trybunał rozstrzyga spory kompetencyjne pomiędzy centralnymi
konstytucyjnymi organami państwa. Dosłownie powtarza treść art. 189 Konstytucji. Z kolei
art. 3 ust. 6 ustawy o TK wskazuje, że Trybunał rozstrzyga o stwierdzeniu przeszkody
w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, a w razie uznania
przejściowej
niemożności sprawowania urzędu powierza Marszałkowi Sejmu tymczasowe
wykonywanie obowiązków Prezydenta. Tym samym przepis ten wymienia kompetencje
Trybunału, o których mowa wart. 131 ust. l zdaniu drugim i trzecim Konstytucji.
2.2. Wnioskodawca zakwestionował art. 3 ustawy o TK z uwagi na to, że przepis
ten powtarza unormowania konstytucyjne określające kompetencje Trybunału.
Wnioskodawca sformułował dwa zarzuty niezgodności zaskarżonego przepisu
z Konstytucją.