Poliforum - nr 2
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
KWARTAlnik NR 2/2015<br />
TEMAT NuMEru<br />
budownictwo<br />
inwentarskie<br />
DZIEJE SIĘ<br />
kajaki betonowe<br />
W numeRze<br />
wywiad z prof. pp. dr hab. inż. arch. z bromberkiem<br />
zaprzeczając grawitacji<br />
inżynier budownictwa poznaje bim
od<br />
redakcji<br />
poliforum<br />
Szanowni Czytelnicy,<br />
Witamy kolejny rok akademicki, a wraz z nim nasz drugi numer studenckiego magazynu naukowego.<br />
Na Wasze ręce składamy kolejny numer <strong>Poliforum</strong>, czasopisma redagowanego przez studentów<br />
wydziałów budownictwa, inżynierii środowiska oraz architektury Politechniki Poznańskiej. Pierwszy<br />
numer ukazał się pół roku temu, podczas II Ogólnopolskiej Studenckiej Konferencji Naukowej Budmika’15.<br />
Mieliście możliwość na własne oczy zobaczyć owoce naszej pracy, zapoznać się z ideą <strong>Poliforum</strong><br />
i dołączyć do naszego zespołu. Dziękujemy za tak liczny odzew i chęć współpracy. Drugi numer czasopisma<br />
zawiera artykuły studentów uczelni technicznych z całej Polski, liczymy, że to nie koniec naszej<br />
współpracy i kolejne Koła Naukowe zechcą się do nas przyłączyć – zapraszamy!<br />
Wszystkim studentom życzymy wytrwałości w zdobywaniu wiedzy, realizacji celów, nie tylko<br />
naukowych, odważnych decyzji, owocnych badań i radosnych chwil w uczelnianych murach.<br />
Anna Lenkowska<br />
Z-ca redaktora naczelnego<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 3
Zespół redakcyjny<br />
Redaktor naczelny:<br />
Dawid Sinacki<br />
Z-ca Redaktora naczelnego:<br />
Anna Lenkowska<br />
Redakcja i edycja:<br />
Alicja Zimniak<br />
Artur Tomczak<br />
Jakub Turbakiewicz<br />
Skład i okładka:<br />
Magdalena Malepszak<br />
Alicja Zimniak<br />
konsultacje:<br />
karolina zielińska<br />
zdjęcie okładki:<br />
natalia raczkowska<br />
zdjęcie wnętrza okładki:<br />
Alicja Zimniak<br />
drugi numer powstał we współpracy<br />
koło naukowe<br />
studentów architektury pp<br />
4 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
W Numerze<br />
Konferencje 6<br />
Budownictwo<br />
Konferencje 7<br />
Inżynieria środowiska<br />
Aktualności 8<br />
Nowe inwestycje<br />
Dzieje się! 9<br />
regaty kajaków betonowych - brandenburg 2015<br />
Wywiad 11<br />
dr hab. inż. arch. Zbigniew Bromberek profesor Politechniki Poznańskiej<br />
Forum Gdańsk 16<br />
Czyli ruszamy z budową<br />
Kurnik 17<br />
Wspomaganie ogrzewania i chłodzenia pomieszczeń kurnika ze źródeł OZE<br />
Domy dla bydła 21<br />
Budownictwo inwentarskie<br />
podziemne budowle 26<br />
Przyszłość budownictwa<br />
Najwęższy 29<br />
Dom Kereta w Warszawie<br />
odnawialne źródła energii 31<br />
Architektura, prefabrykacja, moduł 38<br />
na pomoc studentom<br />
BIM 42<br />
Inżynier budownictwa poznaje BIM<br />
Zaprzeczając Grawitacji 43<br />
Beton oddychający 45<br />
sposobem na czystsze powietrze w miastach<br />
Bioreaktory membranowe 47<br />
nowa przyszłość w technologii oczyszczania ścieków<br />
Bibliografia 50<br />
Grafik i zdjęć<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 5
konferencje<br />
budownictwo<br />
2-5 grudnia 2015 r., kudowa zdrój - xiv konferencja naukowo-techniczna<br />
„problemy remontowe w budownictwie ogólnym i obiektach<br />
zabytkowych - remo 2015"<br />
Ideą przewodnią programu tej konferencji jest ,,traktowanie remontu i konserwacji jako<br />
procesu interdyscyplinarnego, w przygotowaniu którego uczestniczą osoby reprezentujące<br />
różne dziedziny wiedzy, naukowcy i praktycy”. Podjęte zostaną tematy związane<br />
z naprawą, wzmacnianiem i konserwacją obiektów architektury i budownictwa, diagnostyką<br />
stanu zachowania obiektów budowlanych oraz problemem rewaloryzacji i modernizacji<br />
budynków. Planowana jest także jednodniowa wycieczka autokarowa do Pragi.<br />
Szczegółowe informacje: pzitb.pwr.wroc.pl/remo2015<br />
10 grudnia 2015 r., warszawa - xxvi konferencja techniczna<br />
„nowoczesne szkło w fasadach"<br />
Wydarzenie to organizowane jest przez miesięcznik ,,Świat Szkła” i adresowane jest<br />
do projektantów konstrukcji przeszklonych, architektów, wykonawców, przedstawicieli<br />
uczelni technicznych oraz firm zajmujących się elementami szklanymi. Poruszone zostaną<br />
m.in. tematy związane z projektowaniem BIM, nowymi normami, szkłem cienkim<br />
i ultra cienkim, elewacjami szklanymi, oceną wytrzymałości mechanicznej.<br />
Szczegółowe informacje: swiat-szkla.pl<br />
12 – 14 stycznia 2016 r., bronisławów - konferencja chembud 2016<br />
„chemia w budownictwie"<br />
Jest to organizowana przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów<br />
Budowlanych konferencja, która ma na celu przybliżenie zagadnień z zakresu<br />
najnowszych osiągnięć w dziedzinie chemii budowlanej takich jak: nowoczesne rozwiązania<br />
materiałowe i technologiczne, korozja, ekonomika stosowania nowoczesnych<br />
materiałów itp. Jest to nowe wydarzenie, które, miejmy nadzieję, na stałe zagości<br />
w rocznym kalendarzu konferencji o tematyce budowlanej.<br />
Szczegółowe informacje: sitpmb.pl<br />
2 – 5 lutego 2016 r., poznań - międzynarodowe targi budownictwa<br />
i architektury budma<br />
W roku 2016 targi BUDMA będą obchodzić już swoje 25-lecie swojego istnienia. Jest<br />
to jedno z najważniejszych wydarzeń tego typu w Polsce. BUDMA jest miejscem prezentacji<br />
najnowszej oferty ponad 1000 wystawców, innowacyjnych rozwiązań technologicznych,<br />
jest okazją do pozyskania specjalistycznej wiedzy, wymiany doświadczeń<br />
oraz spotkań biznesowych. Tej edycji przyświecać będzie hasło: INSPIRACJE•WIEDZA•-<br />
BIZNES , a program wydarzenia będzie jeszcze bogatszy i bardziej zróżnicowany niż<br />
w poprzednich latach.<br />
Szczegółowe informacje: budma.pl<br />
Hanna Szymczak<br />
6 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
konferencje<br />
INŻYNIERIA ŚRoDoWISKA<br />
20-21 kwietnia 2016 r., kraków - edycja ogólnopolskiej Konferencji Naukowej<br />
oSA „odpady, Środowisko, Atmosfera"<br />
IGłównym celem konferencji jest prezentacja tematów związanych min. z : problematyką<br />
odpadów, recyklingiem, ochroną powietrza i wód, budownictwem energooszczędnym<br />
czy instalacjami HVAC.<br />
maj 2016 r., białystok - v Międzynarodowa Konferencja Naukowa Inżynieria<br />
Środowiska Młodym okiem<br />
Organizowana przez Koło Młodych Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych<br />
przy Politechnice Białostockiej. Podstawowym celem przedsięwzięcia jest doskonalenie<br />
własnego warsztatu naukowego oraz sztuki prezentacji, a także dyskusja studentów<br />
i doktorantów związanych z inżynierią i ochroną środowiska. Sama konferencja<br />
oraz towarzyszące jej wydarzenia pozwolą na zdobycie nowych doświadczeń, wymianę<br />
myśli i poglądów oraz poznanie najnowszych technologii stosowanych w inżynierii środowiska.<br />
Uczestnictwo w konferencji daje szerokie możliwości zaprezentowania siebie,<br />
swoich osiągnięć i prowadzonych badań oraz poznanie innych punktów widzenia.<br />
29 maja – 1 czerwca 2016 r., - v ogólnopolski Kongres Inżynierii Środowiska<br />
Organizowany przez Komitet Inżynierii Środowiska PAN, Polskie Towarzystwo Chemiczne,<br />
Wydział Inżynierii Środowiska Politechniki Lubelskiej przy udziale Wydziałów i Instytutów<br />
z dyscypliny Inżynierii Środowiska. Więcej informacji wkrótce.<br />
21 – 25 czerwca 2016 r., solina - vI Konferencja „Innowacyjne technologie<br />
energooszczędne",<br />
Poruszane będą tematy odnawialnych źródeł energii, zużycia energii, fotowoltaiki,<br />
zmian klimatycznych i wiele innych.<br />
Magdalena Łosiak, Wiktoria Winter<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 7
aktualności<br />
nowe inwestycje<br />
Obraz nowoczesnych, dynamicznych,<br />
szybko rozwijających się światowych<br />
aglomeracji nierozerwalnie<br />
kojarzy się chyba każdemu<br />
z charakterystycznymi wielokondygnacyjnymi<br />
obiektami jakimi są<br />
drapacze chmur. Architekci i projektanci<br />
konkurują ze sobą tworząc<br />
coraz to wyższe i bardziej nowoczesne<br />
zarówno wizualnie jak<br />
i konstrukcyjnie budowle. Tym razem<br />
pragniemy przedstawić planowane<br />
tego typu obiekty, które<br />
już niedługo mają w przyszłości<br />
stać się chlubą naszego kraju.<br />
1. city tower<br />
• Gdzie: Warszawa<br />
• Projekt: APA Wojciechowski<br />
• Powierzchnia: ok. 65 000 m 2<br />
• Wysokość: 150 m<br />
• Planowany termin rozpoczęcia<br />
budowy: wiosna 2015 r.<br />
2. nowa emilia<br />
• Gdzie: Warszawa<br />
• Projekt: Kuryłowicz &<br />
Associates<br />
• Powierzchnia: ok. 35 000 m 2<br />
• Wysokość: 207 m<br />
• Planowany termin rozpoczęcia<br />
budowy: brak informacji.<br />
3. silver tower<br />
• Gdzie: Poznań<br />
• Projekt: Sipińscy - Pracownia<br />
Architektoniczna Ewy<br />
i Stanisława Sipińskich<br />
• Powierzchnia: ok. 56 000 m 2<br />
• Wysokość: 116 m<br />
• Planowany termin rozpoczęcia<br />
budowy: 2016 r.<br />
4. mennica legacy tower<br />
• Gdzie: Warszawa<br />
• Projekt: Goettsch Partners<br />
• Powierzchnia: ok. 58 700 m 2<br />
• Wysokość: 130 m<br />
• Planowany termin rozpoczęcia<br />
budowy: grudzień 2015 r.<br />
5. polski hak<br />
• Gdzie: Gdańsk<br />
• Projekt: KD Kozikowski Design<br />
• Powierzchnia: ok. 65 900 m 2<br />
• Wysokość: 170 m<br />
• Planowany termin rozpoczęcia<br />
budowy: wrzesień 2017 r.<br />
Hanna Szymczak<br />
Hanna Szymczak<br />
8 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
dzieje<br />
regaty<br />
betowych kajaków<br />
się!międzynarodowe<br />
- brandenburg 2015<br />
W czerwcu tego<br />
roku studenci Politechniki<br />
Poznańskiej wzięli udział<br />
w „15th German Concrete<br />
Canoe Regatta 2015” czyli<br />
międzynarodowych regatach<br />
betonowych kajaków.<br />
Zawody te odbywają się co<br />
dwa lata w Brandemburgii<br />
w Niemczech, a ich organizatorem<br />
jest The German<br />
Cement and Concrete Industries.<br />
Konkurs skierowany<br />
jest do studentów uczelni<br />
z całego świata, polega na<br />
samodzielnym zaprojektowaniu<br />
i wykonaniu kajaka<br />
z betonu oraz wystartowaniu<br />
nim w wyścigu. Nagrody<br />
przyznawane są w trzech<br />
kategoriach: najlepsza konstrukcja,<br />
najlepszy projekt<br />
oraz wygrana w regatach.<br />
Największym wyzwaniem<br />
dla studentów PP było<br />
zaprojektowanie odpowiedniego<br />
składu mieszanki betonowej<br />
tak, aby była lekka,<br />
wytrzymała, nienasiąkliwa<br />
i dała się formować w cienką<br />
powłokę kajaka. Aby zrealizować<br />
zadanie 11 osobowa<br />
grupa spotykała się regularnie<br />
od listopada 2014 roku.<br />
Budowę kajaka poprzedziły<br />
badania w laboratorium,<br />
podczas których<br />
przetestowano kilkadziesiąt<br />
próbek mieszanek betonowych<br />
oraz włókien zbrojeniowych.<br />
Podziękowania należą<br />
się licznym sponsorom,<br />
którzy udostępnili studentom<br />
materiały, służyli fachową<br />
wiedzą oraz wsparli<br />
ich finansowo. Ostateczny<br />
model kajaka miał niecałe<br />
5 metrów długości, 70 cm<br />
szerokości i ważył nieco ponad<br />
100 kg. Powłoka miałą<br />
grubość około 10 mm. Do<br />
zbrojenia użyto siatki podłogowej<br />
z tworzywa sztucznego<br />
oraz włókien stalowych<br />
amorficznych.<br />
W regatach uczestniczyło<br />
wiele drużyn z całej<br />
Europy. Najlżejszy kajak ważył<br />
jedynie 16 kg, jednak najszybsza<br />
okazała się drużyna<br />
z Holandii.<br />
Poznańska drużyna<br />
wystartowała w regatach<br />
po raz pierwszy, nie udało<br />
jej się zwyciężyć w żadnej<br />
z konkurencji, jednak dzięki<br />
udziałowi w zawodach<br />
studenci Politechniki Poznańskiej<br />
zdobyli doświadczenie<br />
i umiejętności, które<br />
z pewnością przydadzą się<br />
w następnych latach - przygotowania<br />
do kolejnej edycji<br />
konkursu już się rozpoczęły.<br />
Artur Tomczak<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 9
Budynek wielofunkcyjny w Cagliari<br />
Laboratorium Projektowania i Budownictwa<br />
Katarzyna Kurop<br />
2015<br />
GoŚĆ numeru<br />
wywiad<br />
10 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
wywiad<br />
wywiad<br />
dr hab. inż. arch.<br />
zbigniew bromberek<br />
profesor politechniki poznańskiej<br />
W latach 1974-1979 studiował<br />
Pan architekturę na Politechnice<br />
Poznańskiej. Jak wspomina<br />
Pan swoje studia?<br />
Moje studia to nie tylko Politechnika.<br />
Studiowałem<br />
jednocześnie na UAM dwa<br />
kierunki: socjologię miasta<br />
i języki, więc było ciężko.<br />
W tym samym czasie reprezentowałem<br />
Politechnikę<br />
w pływaniu, w związku<br />
z czym mój dzień zaczynał<br />
się treningiem o godzinie<br />
6 rano, a kończył kolejnym<br />
treningiem, który trwał<br />
do 22:30. Nie było łatwo…<br />
(śmiech), ale minęło.<br />
Jakie wspomnienia z czasów<br />
studenckich najbardziej utkwiły<br />
Panu w pamięci?<br />
Tzw. „czterodniówki”. Każda sesja<br />
wyglądała praktycznie identycznie.<br />
Przez trzy dni, prawie<br />
bez snu, przygotowywaliśmy<br />
projekt, po czym czwartego<br />
dnia broniliśmy go i wracaliśmy<br />
do pracy nad następnym projektem,<br />
i tak przez całą sesję.<br />
W trakcie studiów wywalczyliśmy<br />
to, aby nie było więcej niż<br />
cztery egzaminy w sesji i nie<br />
więcej niż dwa w jednym dniu,<br />
co wcześniej było możliwe.<br />
Łączna ilość godzin zajęć także<br />
została ograniczona do czterdziestu<br />
dwóch tygodniowo tyle,<br />
że w tamtych czasach mieliśmy<br />
zajęcia sześć dni w tygodniu.<br />
A czy jest coś negatywnego, co<br />
pamięta Pan z tamtego okresu?<br />
Przedmiot, prowadzący?<br />
Nie. Negatywnie wspominam<br />
raczej swoją własną bezczelność<br />
i arogancję. Potrafiłem<br />
przyjść na egzamin ubrany już<br />
do wyjazdu i z plecakiem. Plecak<br />
odłożyłem przy drzwiach,<br />
a zrobiłem to wobec człowieka,<br />
którego naprawdę<br />
szanowałem. Był to egzamin<br />
u byłego rektora Politechniki<br />
i „człowieka starej daty”, Pana<br />
Profesora Wiktora Jankowskiego,<br />
z geometrii wykreślnej.<br />
Zostałem słusznie odesłany<br />
(śmiech).<br />
Mówi Pan, że miał dużo zajęć.<br />
Jak w takim razie układało się<br />
Pana życie studenckie?<br />
Udzielałem się. Byłem członkiem<br />
Komisji Zagranicznej Rady<br />
Uczelnianej Zrzeszenia Studentów<br />
i jednocześnie byłem<br />
jednym z inicjatorów założenia<br />
Koła Studentów Architektury,<br />
które miało wiele ciekawych<br />
inicjatyw. Było to jednak „formalne”<br />
życie studenckie, a na<br />
to „nieformalne” po prostu czasu<br />
nie miałem. Ze względu na<br />
treningi nie bardzo też mogłem<br />
sobie na jakieś „extra” życie<br />
pozwolić. Poza tym architektura<br />
była taka bardzo... „zatomizowana”.<br />
Ludzie mieli tendencję<br />
do trzymania się w małych<br />
grupkach i niedopuszczania do<br />
nich osób z zewnątrz. A ja akurat<br />
do żadnej grupy nie należałem.<br />
Wspomniał Pan o językach. Ile<br />
języków obcych Pan zna?<br />
Teraz bym nie powiedział, że<br />
znam. Nie używałem ich od<br />
prawie trzydziestu lat, ale studiowałem<br />
japoński, hiszpański<br />
i angielski (w wersji amerykańskiej)<br />
na UAM, oprócz tego<br />
dość dobrze posługiwałem się<br />
niemieckim.<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 11
wywiad<br />
W ‘79 zakończył Pan studia na<br />
Politechnice?<br />
Tak, w ‘79.<br />
Jak się potoczyły Pana losy?<br />
Studia kończyłem uzyskując<br />
dwie odznaki Primus Inter Pares,<br />
najpierw srebrną, a na<br />
ostatnim roku złotą. (przyp.<br />
red.: tytuł przyznawany najlepszym<br />
studentom danej uczelni<br />
w danym roku, łac. „Najlepszy<br />
wśród równych sobie”) Zupełnie<br />
nic mi to nie dało, w związku<br />
z czym moje życie potoczyło<br />
się tak samo, jak każdemu<br />
z moich kolegów. Najpierw<br />
były uprawnienia budowlane<br />
w „Miastoprojekcie” (przyp.<br />
red.: powstałe w 1948 r. poznańskie<br />
biuro projektowe),<br />
a potem przeszedłem do pracy<br />
w Instytucie Środowiskowych<br />
Podstaw Turystyki i Rekreacji<br />
na Akademii Wychowania Fizycznego,<br />
jednocześnie pracując<br />
w Zakładzie Projektowania<br />
Wiejskiego Politechniki. Następnie<br />
pracowałem w Biurze<br />
Studiów i Projektów Budownictwa<br />
Lasów Państwowych. Była<br />
też mała firma architektoniczno-budowlana,<br />
nie wiem nawet<br />
czy nadal istnieje. Później<br />
wyjechałem do Niemiec. Przez<br />
rok pracowałem w Düsseldorfie<br />
w znanej firmie RKW (Rhode<br />
Kellermann Wawrowsky) Architekten+Partner,<br />
która teraz<br />
działa także w Polsce, a w Poznaniu<br />
między innymi projektowała<br />
zespół biurowy przy ul.<br />
Murawa i była odpowiedzialna<br />
za renowację Okrąglaka.<br />
Dotarłem do informacji, że<br />
wyjechał Pan do Australii.<br />
Z polecenia mojego szefa<br />
z Düsseldorfu, pana Rhode,<br />
dostałem się do biura najbardziej<br />
znanego wówczas architekta<br />
australijskiego – Harry’ego<br />
Seidlera w Sydney. Była<br />
to podróż, jak się późnej okazało,<br />
rozpoznawcza.<br />
W którym to było roku?<br />
To było w roku 1990. Pobyt trwał<br />
tylko kilka miesięcy. Wróciłem<br />
do Polski, ale w Australii tak<br />
mi się spodobało, że złożyłem<br />
w ambasadzie wniosek o stały<br />
pobyt i uzyskałem go – jak najbardziej<br />
legalną drogą (śmiech).<br />
Studiował Pan na University of<br />
Queensland?<br />
Tak, studiowałem na University<br />
of Queensland (UQ) w Brisbane,<br />
ale nie od razu. Trafiłem<br />
do Australii w okresie,<br />
w którym miał miejsce kryzys<br />
określony przez ówczesnego<br />
premiera Australii, Paula Keatinga,<br />
jako „kryzys, który Australia<br />
musiała mieć”. Musiała<br />
czy nie musiała, ale w roku,<br />
w którym znalazłem się w Australii,<br />
ponad połowa spośród<br />
architektów zatrudnionych<br />
zaledwie dwa lata wcześniej<br />
już nie miała pracy. W związku<br />
z tym przez krótką chwilę<br />
byłem kompletnie bez zajęcia,<br />
ale długo nie wytrzymałem<br />
i podjąłem studia. Osiedliłem<br />
się w tropikach, w Townsville,<br />
toteż jedyną możliwością studiowania,<br />
a więc i poprawienia<br />
moich umiejętności językowych<br />
aby „utrzymać się na<br />
fali”, było studiowanie czegoś,<br />
co oferowano lokalnie – i był<br />
to MBA. (przyp. red.: ang. Master<br />
of Bussines Administration).<br />
Zdecydowałem się na<br />
Central Queensland University<br />
w Rockhampton. Jeszcze<br />
w trakcie studiów MBA dostałem<br />
się na studia doktoranckie<br />
na UQ, jednym z czterech<br />
najlepszych uniwersytetów<br />
australijskich, w stolicy stanu.<br />
Tam pod kierunkiem profesora<br />
Stevena Szokolaya, z pochodzenia<br />
Węgra, skończyłem<br />
doktorat w rekordowym czasie<br />
dwóch lat i dziewięciu miesięcy.<br />
Rekordowym jak na warunki<br />
australijskie?<br />
W Polsce chyba też niewielu<br />
ludzi kończy doktorat w czasie<br />
poniżej 3 lat.<br />
Drugi raz wybrałby Pan tę<br />
samą drogę?<br />
Przyznam szczerze, że studia<br />
architektoniczne wybrałem<br />
drogą eliminacji. Odrzucałem<br />
te kierunki, których studiować<br />
bym nie mógł lub nie chciał,<br />
i została architektura. Zawsze<br />
uważałem, że do studiowania<br />
medycyny mam za słabą<br />
pamięć, a do studiowania na<br />
Wyższej Szkole Morskiej miałem<br />
za słabe zdrowie, więc<br />
zostałbym wyeliminowany<br />
podczas egzaminu wstępnego.<br />
Moim marzeniem było zostać<br />
marynarzem, najlepiej kapitanem<br />
jakiegoś dużego kontenerowca<br />
albo innego zbiornikowca<br />
(śmiech). Z uwagi jednak<br />
na niedoskonały wzrok było to<br />
niemożliwe, więc stanęło na<br />
architekturze. No i w końcu:<br />
nie ma tego złego... Studia architektoniczne<br />
w Polsce były<br />
12 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
wywiad<br />
wtedy naładowane przedmiotami<br />
inżynierskimi. Program<br />
był bardziej rozbudowany<br />
w stosunku do tego, co dzisiaj<br />
studiuje się na architekturze.<br />
To mi dało niebagatelną przewagę<br />
nad kontrkandydatami<br />
w momencie, w którym okazało<br />
się, że w Australii jest ciężko<br />
o pracę. Byłem tam postrzegany<br />
jako osoba, która jest prawie<br />
inżynierem budownictwa.<br />
A Harry Seidler był wręcz zachwycony<br />
moimi umiejętnościami,<br />
mimo, że na tle moich<br />
kolegów ze studiów wcale tak<br />
wyjątkowo nie wypadałem.<br />
Świadczy to także o tym, jaki<br />
poziom przygotowania zawodowego<br />
oferowały studia<br />
w Polsce. Po tych studiach<br />
mogłem iść w każdym kierunku,<br />
w którym chciałem. Kiedyś<br />
właśnie w ten sposób się do<br />
tego podchodziło. Studiowało<br />
się to, co się lubi, a o tym kim<br />
się będzie z zawodu myślało<br />
się już po studiach. Teraz jest<br />
inne podejście: trzeba studiować<br />
to, co daje szanse zatrudnienia.<br />
Tak to właśnie wygląda. I to<br />
było w 1995 roku, gdy otrzymał<br />
Pan tytuł doktora. Zgadza się ?<br />
Tak w ‘95 roku.<br />
Mam informację, że w 2002 zaczął<br />
Pan pracę na University of<br />
Tasmania, czy to prawda?<br />
Nie od razu. Zaraz po doktoracie<br />
pracowałem króciutko na University<br />
of Queensland, po czym,<br />
kiedy zaoferowano mi stanowisko<br />
profesora wizytującego<br />
w Chinach, w Nankinie, wyjechałem<br />
na dwa lata do Chin.<br />
W którym to było roku?<br />
To było w 1996 roku i do 1998<br />
byłem w Chinach. Potem wróciłem<br />
na University of Queensland,<br />
a w 2002 roku przeniosłem się na<br />
Tasmanię.<br />
Jak Pan wspomina Chiny? To było<br />
zderzenie kulturowe?<br />
To był przedziwny czas i przedziwne<br />
miejsce. Chiny zmieniały się<br />
w niesamowitym tempie. W czasie<br />
swojego pobytu w Chinach<br />
wyjechałem na letnie wakacje do<br />
Polski. Kiedy wróciłem trudno mi<br />
było poznać miejsce, z którego<br />
wyjeżdżałem!<br />
Aż tak?<br />
Tak. Na przykład, w czasie kiedy<br />
już wyjeżdżałem z Chin, czyli<br />
w roku 1998, rozpoczynano budowę<br />
metra w Szanghaju. W tej<br />
chwili metro w Szanghaju jest już<br />
najdłuższym metrem na świecie<br />
i ma prawie tysiąc kilometrów<br />
długości! To świadczy o tym, w jakim<br />
tempie oni to wszystko robią.<br />
Albo taki Nankin. Słowo „nankin”,<br />
a po chińsku „nanjing” znaczy<br />
południowa stolica. (Pekin czyli<br />
„beijing” to z kolei „północna stolica”.)<br />
Nankin to stare, historyczne<br />
miasto, otoczone murami, które<br />
można przejść na piechotę z jednego<br />
końca na drugi w ciągu jednego<br />
dnia mimo, że liczy trzy i pół<br />
miliona mieszkańców. Nankin był<br />
stolicą Chin do połowy XIX wieku<br />
i ponownie w czasie kiedy Czang<br />
Kaj-szek był prezydentem. Było<br />
ono znane ze swojego kameralnego<br />
charakteru i platanowych<br />
alei. A teraz słyszę, że w Nankinie<br />
zbudowano bodajże szósty<br />
pod względem wysokości budynek<br />
na świecie. To się po prostu<br />
w głowie nie mieści! Miasto, które<br />
nadal jest otoczone murem, bo<br />
jestem przekonany, że nie wyburzono<br />
muru z dynastii Ming.<br />
A jak wysoki jest ten mur?<br />
Mur przy Xuan-wu Hu (Jeziorze<br />
Czarnego Wojownika, w tłumaczeniu<br />
na język polski) miał wysokość<br />
około 20 metrów. Xuan-wu<br />
Hu to sztuczne jezioro, które od<br />
zachodniej strony stanowiło zaporę<br />
przed dostaniem się pod<br />
mury miasta.<br />
Pamięta Pan długość tego<br />
muru?<br />
Nie, nie pamiętam. Jakieś 60 kilometrów?<br />
Miasto było bardzo<br />
gęsto zabudowane. Pamiętam,<br />
jak kiedyś obudziło mnie wycie<br />
syreny. Zastanawiałem się cóż to<br />
takiego może być. Wyło i wyło.<br />
Wyszedłem na balkon i okazało<br />
się, że straż pożarna próbowała<br />
dojechać do pożaru budynku<br />
naprzeciwko mojego. Przez trzy<br />
godziny nie mogli przejechać.<br />
Po prostu uliczka była wąziutka,<br />
do tego zastawiona kramami.<br />
Te kramy trzeba było najpierw<br />
porozbierać, żeby straż mogła<br />
dojechać. Oczywiście budynek<br />
spłonął.<br />
To daje do myślenia, jak miasto<br />
było zabudowane. Proszę<br />
powiedzieć, co takiego najważniejszego<br />
wyniósł Pan z pobytu<br />
w Chinach?<br />
Chyba stałem się nieco bardziej<br />
pokorny. Zrozumiałem, że bywają<br />
rzeczy, o których mi się<br />
nawet nie śniło. Nawet Australia<br />
to nie było tak wielkie prze-<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 13
Zależy na co patrzeć. Jeżeli chodzi<br />
o postawę studentów, to<br />
byli oni bardziej wymagający<br />
wobec wykładowców, chętniej<br />
pytali, bardziej się interesowali.<br />
Widzieli swoje studia w taki<br />
sposób, jaki dopiero zaczyna<br />
być widoczny w Polsce, czyli<br />
jako tylko stopień w karierze<br />
zawodowej. Chcieli się czegoś<br />
dowiedzieć i nauczyć, aby pochwalić<br />
się tym przed potenwywiad<br />
życie. Wprawdzie przy wizytach<br />
w Polsce, kiedy byłem pytany jak<br />
tam w tej Australii jest, mówiłem:<br />
„inaczej”. To znaczy co? Jak jest<br />
w Australii na ulicach? Inaczej.<br />
A domy? Inne. No... wszystko<br />
było inne. Jednak było to niczym<br />
w porównaniu z Chinami. Nankin<br />
leży nad rzeką Jangcy, jest odległy<br />
o 300km od Szanghaju, gdzie znajduje<br />
się ujście Jangcy do morza.<br />
Rzeka ma tam taką szerokość, że<br />
stojąc na jednym brzegu trudno<br />
dostrzec drugi, tym bardziej, że<br />
zamglenie i smog powodują słabą<br />
widoczność. Było to pierwsze<br />
miejsce od ujścia, w którym była<br />
możliwość wybudowania – 5-kilometrowego!<br />
– mostu przez Jangcy,<br />
bo w miejscach w dół rzeki<br />
było po prostu jeszcze za szeroko.<br />
To są właśnie rzeczy, które świadczą<br />
choćby o skali tego miasta<br />
i tego kraju.<br />
Kiedy Pan wracał, to łezka w oku<br />
się zakręciła, że już Pan musi<br />
wracać do Australii, czy jednak<br />
stwierdził Pan, że swoje przeżył<br />
i dobrze, że wraca?<br />
Chętnie pojechałbym jeszcze raz<br />
do Chin. Chętnie pojechałbym,<br />
żeby zobaczyć, jak daleko zaszły<br />
zmiany. Rozmawiałem nawet<br />
o pracy na chińskim campusie<br />
uniwersytetu liverpoolskiego<br />
w zupełnie w nowym mieście,<br />
zbudowanym od podstaw już po<br />
tym, jak stamtąd wyjechałem.<br />
Nowe miasto, i jeszcze z campusem<br />
uniwersyteckim, i to jednego<br />
z lepszych uniwersytetów w Europie…<br />
Ale zrezygnowałem z tego<br />
pomysłu.<br />
Ale rozumiem, że to byłaby bardziej<br />
taka podróż krajoznawcza<br />
niż osiedlenie się na stałe?<br />
Mentalność tych ludzi też mnie<br />
interesuje i przemiany tej mentalności.<br />
Na przykład, człowiek<br />
biały w Chinach jest nazywany<br />
„dużym nosem”. Tak bardzo<br />
się różnimy tym szczegółem<br />
anatomicznym od Chińczyków.<br />
Kiedy Chińczycy widzieli<br />
„duży nos” na ulicy, to gromadzili<br />
się wokół niego. Kiedy ja<br />
byłem w Chinach w całym tym<br />
3,5-milionowym mieście, stolicy<br />
Jiangsu, najbogatszej prowincji<br />
Chin, która przyciągała<br />
inwestorów zagranicznych,<br />
było nas w sumie 47 obcokrajowców.<br />
Wszystkich nas mieli<br />
policzonych. Było tam takie<br />
biuro, które nazywało się Wai-ban,<br />
czyli „biuro zagraniczne”,<br />
dla obsługi obcokrajowców.<br />
I wozili nas do zakładów<br />
pracy oraz różnych ciekawych<br />
miejsc, żeby nam pokazać Chiny.<br />
Oczywiście to były Chiny<br />
z okna autobusu i nie były to<br />
te prawdziwe Chiny. Ale prawdziwe<br />
Chiny też zobaczyłem.<br />
Byłem nawet zaproszony na<br />
wesele w jednej wsi, gdzie nie<br />
było elektryczności, kanalizacji,<br />
bieżącej wody, a to było zaledwie<br />
200 czy 250km od Nankinu.<br />
I taka ciekawostka z punktu<br />
widzenia ogrzewnictwa... Nie<br />
wiem czy to się już zmieniło,<br />
ale sądzę, że chyba jeszcze<br />
nie: prawo zabraniało instalowania<br />
systemów grzewczych<br />
w budynkach na południe od<br />
Jangcy. W Nankinie, który położony<br />
jest na południowym<br />
brzegu Jangcy, widziałem śnieg<br />
leżący na ulicach, a nie wolno<br />
było montować grzejników!<br />
Takie jest prawo. Chciałbym<br />
zobaczyć, jak to dzisiaj wygląda.<br />
Nie wyobrażam sobie tych<br />
nowoczesnych super-wysokich<br />
budynków bez porządnej klimatyzacji<br />
i ogrzewania.<br />
Wtedy wrócił Pan z powrotem<br />
do Australii, tak?<br />
Tak. Wkrótce wygrałem konkurs<br />
na UTas (University of Tasmania)<br />
na koordynatora grupy przedmiotów,<br />
które się w Australii<br />
nazywają Architectural Technology.<br />
To jest coś, czego w Polsce<br />
nie ma. Przedmiot, który<br />
sytuuje się pomiędzy architekturą,<br />
inżynierią środowiska i budownictwem.<br />
Specjalizowałem<br />
się w kwestiach komfortu wewnątrz<br />
budynków, zresztą moja<br />
praca doktorska była właśnie<br />
temu poświęcona. W związku<br />
z czym w Australii byłem widziany<br />
nie tyle jako architekt, mimo,<br />
że mam kilkadziesiąt zrealizowanych<br />
projektów, co właśnie technolog,<br />
technik, budowlaniec...<br />
Proszę mi powiedzieć, jak to<br />
się stało, że Niemcy, Australia,<br />
Chiny potem znowu Australia<br />
i wrócił Pan do Polski.<br />
To przez względy rodzinne.<br />
Czy jak Pan teraz porównuje<br />
np. nauczanie tutaj i w Australii,<br />
to widzi Pan duże różnice?<br />
14 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
wywiad<br />
cjalnym pracodawcą. W Polsce,<br />
przyznam szczerze, taka<br />
postawa nie jest powszechna,<br />
niewielu studentów stara się poszerzać<br />
swoją wiedzę czy umiejętności.<br />
Poza tym jest ogromna<br />
różnica jeśli chodzi o możliwości<br />
techniczne. W Szkole Architektury<br />
i Projektowania, w której pracowałem<br />
na UTas, każdy student<br />
miał zagwarantowany dostęp do<br />
komputera szkolnego. Mieliśmy<br />
3 laboratoria wyposażone w szybkie<br />
komputery z wielkoformatowymi<br />
ekranami i pełnym oprogramowaniem.<br />
Praktycznie każdy<br />
student musiał przejść przez pełny<br />
cykl szkolenia w zakresie technik<br />
CAD-owskich. Wiele projektów<br />
było wykonywanych też na rzecz<br />
miasta, np. projektowaliśmy i budowaliśmy<br />
przystanki autobusowe.<br />
Studenci architektury musieli<br />
dokonać odpowiednich obliczeń<br />
i wykonać to wszystko własnymi<br />
rękami w warsztacie. Warsztaty<br />
były zaś wyposażone do tego<br />
stopnia, że można było pracować<br />
w drewnie, w metalu, i zrobić<br />
prawie wszystko. Nam tego jeszcze<br />
tu brakuje. Może jeśli nieco<br />
zmieni się podejście do edukacji<br />
w Polsce, kiedy studentów będzie<br />
mniej, być może zaczniemy iść<br />
w tym kierunku.<br />
Jakby mógł Pan jeszcze powiedzieć<br />
kilka słów o sobie. Czym się<br />
Pan interesuje? Może chciałby<br />
się Pan podzielić jakąś historią<br />
o sobie?<br />
Czym się interesuję? Sportem<br />
we wszelkich odmianach. Zawsze<br />
mnie to interesowało. Jeszcze<br />
w szkole podstawowej reprezentowałem<br />
szkołę w piłce ręcznej.<br />
Byłem zawodnikiem MKS Poznań<br />
w kajakarstwie, w szkole średniej<br />
zdobyłem puchar w strzelaniu<br />
sportowym. Miałem drugie<br />
miejsce w dzielnicy w biegach<br />
przełajowych, byłem też rekordzistą<br />
dzielnicy Grunwald<br />
szkół średnich w pływaniu. Na<br />
studiach znów to samo: reprezentowałem<br />
Politechnikę, byłem<br />
wielokrotnym mistrzem<br />
i wicemistrzem Politechniki w pływaniu.<br />
Byłem też akademickim<br />
wicemistrzem Poznania w pływaniu.<br />
Po skończeniu studiów zacząłem<br />
biegać. Wystartowałem<br />
już w tym pierwszym Maratonie<br />
Pokoju, który miał miejsce w 1979<br />
roku. Ciągle przechowuję dyplom<br />
z podpisem redaktora Hopfera,<br />
sławnego sprawozdawcy sportowego<br />
Telewizji Polskiej. Do tej<br />
pory ukończyłem ponad 80 maratonów<br />
i półmaratonów. Byłem<br />
trzeci w mistrzostwach Queenslandu<br />
w żeglarstwie w klasie 505.<br />
Jeżeli chodzi o wspinaczkę wysokogórską,<br />
samotnie wybrałem<br />
się w 2000 roku na Aconcaguę<br />
(przyp. red. najwyższy szczyt Andów,<br />
w Ameryce Południowej –<br />
6962m n.p.m.). Jest to najwyższy<br />
szczyt, na jakim do tej pory byłem.<br />
Nie wiem, czy kiedykolwiek wejdę<br />
wyżej. Była to w ogóle absolutnie<br />
zwariowana wyprawa. Poszedłem<br />
sam, bez namiotu (spałem owinięty<br />
w „space-blanket”), bez jakiegoś<br />
zaplecza kuchennego, poza<br />
sezonem wspinaczkowym, a więc<br />
w gorszych warunkach. W teoretycznie<br />
gorszych warunkach, bo<br />
ja zawsze twierdziłem, że „mam<br />
układy z pogodą”. Tak więc życie<br />
prowadziłem, prowadzę i jeszcze<br />
– mam nadzieję – przez jakiś czas<br />
będę prowadził raczej ciekawe.<br />
A do tego skończyłem podstawową<br />
szkołę muzyczną i średnią muzyczną,<br />
mogę więc powiedzieć, że<br />
mam przygotowanie muzyczne.<br />
To też pomaga.<br />
Na jakim instrumencie Pan gra<br />
i jaka jest Pana ulubiona muzyka?<br />
Na fortepianie. Podoba mi się<br />
muzyka barokowa. Nie tylko<br />
Bach, ale i Telemann, i Händel.<br />
Przepadam też za rockiem, blues<br />
rockiem i funkiem. Nie stronię<br />
od muzyki ludowej np. bułgarska<br />
muzyka chóralna albo muzyka<br />
andyjska czy Bhangra to jest<br />
coś, czego uwielbiam słuchać.<br />
Dziękuję za wywiad.<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 15
BuDoWNICTWo<br />
Forum<br />
GDAŃSK<br />
czyli ruszamy z budową!<br />
2 czerwca bieżącego roku wmurowano<br />
kamień węgielny pod<br />
nową inwestycję, która nie tylko<br />
wzbogaci Trójmiasto o kolejny<br />
nowoczesny, wielofunkcyjny<br />
kompleks handlowo-usługowy,<br />
ale także spowoduje dość drastyczną<br />
przebudowę układu<br />
komunikacyjnego w samym<br />
centrum Gdańska.<br />
Generalnym wykonawcą<br />
wybrana została spółka Warbud,<br />
a za projekt całości odpowiedzialna<br />
jest pracownia SUD Architekt<br />
Polska.<br />
Liczby pozwalające opisać<br />
tą realizację są naprawdę imponujące:<br />
teren, który został przeznaczony<br />
na wykonanie inwestycji<br />
to 6 ha, planowana powierzchnia<br />
całkowita Forum Gdańsk to około<br />
144 tys. m 2 , ilość miejsc parkingowych<br />
osiągnie liczbę 1100, obiekt<br />
ma pomieścić ponad 200 lokali<br />
handlowo-usługowych, a całość<br />
inwestycji ma pochłonąć aż 800<br />
mln zł.<br />
wejść także Centrum Dziedzictwa<br />
Historycznego Miasta Gdańska,<br />
czyli nowy główny punkt informacji<br />
turystycznej. Rewitalizacji poddane<br />
zostaną również nabrzeża<br />
kanału Radunii, gdzie planowane<br />
jest powstanie osłoniętego szklanym<br />
dachem bulwaru. Częścią<br />
inwestycji są także wielkowymiarowe,<br />
wielopoziomowe place publiczne.<br />
Prace zakończyć się mają<br />
w roku 2017. Niewątpliwie na<br />
tym etapie realizacji inwestycja<br />
ta napsuje krwi mieszkańcom<br />
Gdańska utrudniając komunikację<br />
w samym centrum miasta. Fala<br />
krytyki spadła również na architektoniczny<br />
zamysł całości. Obok<br />
zachwytów nad nowoczesną ideą,<br />
odnaleźć można takie negatywne<br />
określenia jak „budynek z przerośniętym<br />
parkingiem”, „druga<br />
krewetka” czy „martwa ściana”.<br />
Budowa jednak ruszyła, a teren<br />
Targów Siennego i Rakowego<br />
otrzyma zupełnie nowy wymiar.<br />
Czy lepszy? To będzie można ocenić<br />
już za 2 lata. •<br />
Źródła:<br />
[1] http://www.bryla.pl<br />
[2] http://www.urbanity.pl<br />
[3] http://www.trojmiasto.pl<br />
Hanna Szymczak<br />
Część kompleksu będzie<br />
zlokalizowana na betonowej płycie<br />
przykrywającej wykop kolejowy<br />
i znajdujący się tam przystanek<br />
SKM. W skład całego obiektu ma<br />
Rys. 1 Forum Gdańsk - widok na plac miejski<br />
16 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
Głównym składnikiem<br />
obciążeń chłodniczych<br />
jest ilość ciepła wydzielanego<br />
przez kury. Dla analizowanego<br />
budynku jest to wartość okoinżynieria<br />
środowiska<br />
wspomaganie ogrzewania<br />
i chłodzenia pomieszczeń<br />
kurnika<br />
ze źródeł oze<br />
Niniejszy artykuł powstał<br />
na podstawie własnej pracy<br />
dyplomowej pod tytułem<br />
„Wspomaganie ogrzewania<br />
i chłodzenia pomieszczeń<br />
kurnika przez źródła odnawialne”.<br />
Zagadnienie to jest<br />
o tyle ważne, gdyż w dzisiejszych<br />
czasach dąży się do intensyfikacji<br />
chowu zwierząt. Opłacalne<br />
stają się jedynie wielkoskalowe<br />
hodowle zwierząt inwentarskich.<br />
Producenci produktów<br />
spożywczych pochodzenia zwierzęcego<br />
stają przed wyzwaniem<br />
zapewnienia zwierzętom odpowiednich<br />
warunków w taki sposób,<br />
aby osiągać jak największe<br />
zyski przy jak najmniejszych<br />
kosztach utrzymania. Analizowana<br />
przeze mnie ferma kurza<br />
opiera się na chowie ściółkowym<br />
i została zaprojektowana<br />
na obsadę do 40 DJP, co oznacza,<br />
że jednocześnie może tam<br />
przebywać maksymalnie 10 000<br />
kur nieśnych. Wymiary budynku<br />
to 120x15m, z czego większą<br />
część zajmuje hala produkcyjna.<br />
Intensywny chów kur<br />
nieśnych wymaga utrzymania<br />
odpowiedniego mikroklimatu<br />
kurnika, na który składa<br />
się wiele czynników. Oprócz<br />
odpowiedniej temperatury<br />
oraz wilgotności należy zwrócić<br />
uwagę na takie czynniki<br />
jak oświetlenie, zapylenie<br />
czy zawartość szkodliwych<br />
gazów w powietrzu. Kury to<br />
zwierzęta o najwyższej wśród<br />
zwierząt inwentarskich temperaturze<br />
ciała, która wynosi<br />
około 41°C, dlatego zwierzęta<br />
te są wrażliwe na wahania<br />
temperatury. Zalecany zakres<br />
temperatury kurnika waha<br />
się miedzy 10-25°C, z czego<br />
najlepsze wartości produkcji<br />
uzyskuje się przy temperaturze<br />
18-20°C. Odpowiednią wilgotność<br />
w granicach 50-70%<br />
wilgotności względnej jest<br />
w stanie zapewnić sprawnie<br />
działający układ wentylacyjny,<br />
który dodatkowo ma za zadanie<br />
odprowadzić zanieczyszczenia<br />
gazowe pochodzące<br />
z pomiotu kurzego lub wydzielane<br />
podczas oddychania.<br />
Gazem stanowiącym główny<br />
problem jest amoniak. Jego<br />
nieprawidłowe odprowadzenie<br />
powoduje podatność kur<br />
na infekcje. Konwencjonalny<br />
system grzejny kurników realizowany<br />
jest przez nagrzewnice<br />
powietrza, a powietrze<br />
wentylacyjne doprowadzane<br />
jest przez nawiewniki ścienne.<br />
W swojej pracy postanowiłam<br />
zaprojektować system klimatyzacji<br />
dla budynku kurnika.<br />
Mimo że nie jest to standardowe<br />
rozwiązanie, według<br />
mojej opinii posiada ono szereg<br />
zalet. Po pierwsze, istnieje<br />
możliwość sterowania ilością<br />
nawiewanego powietrza.<br />
Następuje ciągła wymiana<br />
i odprowadzenie powietrza<br />
zużytego. Dodatkowo<br />
zmniejsza to straty ciepła<br />
przez wentylację z racji zastosowania<br />
rurowego gruntowego<br />
wymiennika ciepła typu<br />
grunt-powietrze oraz rotacyjnego<br />
wymiennika ciepła jako<br />
elementu centrali klimatyzacyjnej,<br />
co prowadzi do wstępnego<br />
podgrzania powietrza<br />
nawiewanego. Kolejną zaletą<br />
jest możliwość regulowania<br />
parametrów powietrza nawiewanego<br />
latem.<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 17
inżynieria środowiska<br />
inżynieria środowiska<br />
ło 56kW. O tą samą ilość ciepła<br />
pomniejszyłam obliczone<br />
zapotrzebowanie na moc<br />
cieplną budynku otrzymując<br />
wartość niespełna 35 kW.<br />
W dokumentacji projektowej<br />
jaką otrzymałam od właściciela<br />
kurnika zawarto schemat<br />
doboru kotła na potrzeby<br />
c.o. Dobór opierał się na szacunkowej<br />
jednostkowej stracie<br />
ciepła wynoszącej 160W/<br />
m2. Dobrano więc kocioł<br />
o mocy 250 kW, co wg mnie<br />
jest wartością zawyżoną.<br />
Swoje obliczenia wykonałam<br />
metodami szczegółowymi,<br />
przez co otrzymałam wartość<br />
najbardziej zbliżoną do<br />
rzeczywistej. Obniżenie zapotrzebowania<br />
na moc cieplną<br />
źródła ciepła uzyskałam<br />
również przez zastosowanie<br />
ww. gruntowego wymiennika<br />
ciepła, który zaprojektowałam<br />
zakładając podgrzanie<br />
powietrza nawiewanego<br />
zimą z temperatury projektowej<br />
zewnętrznej -18°C do<br />
0°C. Latem wymiennik ten<br />
spełnia funkcję chłodzenia<br />
powietrza nawiewanego<br />
z projektowej temperatury<br />
zewnętrznej 30°C do około<br />
20°C.<br />
Projektując instalację<br />
klimatyzacji przeanalizowałam<br />
dwa modele działania<br />
systemu w trakcie lata. Pierwszy<br />
opierał się na zastosowaniu<br />
pełnej klimatyzacji z użyciem<br />
chłodnicy jako elementu<br />
centrali klimatyzacyjnej. Drugi<br />
natomiast zakładał, że powietrze<br />
będzie ochładzane jedynie<br />
przez gruntowy wymiennik<br />
powietrza, a dodatkowy efekt<br />
schładzający uzyska się przez<br />
wprowadzenie powietrza<br />
Rys. 1 Ferma kurza Źródło: fotografia udostępniona przez właściciela obiektu.<br />
w ruch przy użyciu sufitowych<br />
mieszaczy powietrza, co dodatkowo<br />
wyrówna temperaturę<br />
w pomieszczaniu. Mimo<br />
że pierwszy model w pełni<br />
niweluje obciążenia chłodnicze,<br />
to analizując przemiany<br />
powietrza na wykresie Moliera<br />
otrzymałam temperaturę<br />
nawiewu wynoszącą około<br />
8,5°C, przy czym nominalna<br />
wydajność chłodnicy wynosiłaby<br />
180 kW. Zastosowanie<br />
tego rozwiązania niewątpliwie<br />
wpłynęłoby na opłacalność<br />
inwestycji. Dodatkowo<br />
tak niska temperatura nawiewu<br />
mogłaby doprowadzić do<br />
wychłodzenia zwierząt, ponieważ<br />
powietrze to z racji<br />
większego ciężaru objętościowego<br />
gromadziłoby się w dolnych<br />
partiach pomieszczenia<br />
oddziałując tym samym bezpośrednio<br />
na zwierzęta. Proponowane<br />
rozmieszczenie<br />
nawiewników oraz wywiewników<br />
spełnia również dodatkową<br />
funkcję. Wywiewniki<br />
zostały rozmieszczone w górnych<br />
partiach pomieszczenia<br />
tak aby odprowadzać gromadzące<br />
się ciepłe powietrze,<br />
natomiast nawiewniki zostały<br />
umieszczone w dolnych partiach<br />
pomieszczenia, aby doprowadzić<br />
świeże powietrze<br />
bezpośrednio do zwierząt<br />
oraz aby wyprzeć powietrze<br />
zużyte.<br />
Strumień powietrza<br />
wentylacyjnego został dobrany<br />
na podstawie zapotrzebowania<br />
na świeże powietrze<br />
przez zwierzęta. Wartość ta<br />
jest zmienna w trakcie roku<br />
i zimą wynosi minimum 0,6<br />
m3/(h∙kgdrobiu), natomiast<br />
latem może być to nawet 5<br />
m3/(h∙kgdrobiu). Aby nie<br />
doprowadzić do zbytniego<br />
przewymiarowania instalacji<br />
względem zimy, przyjęłam<br />
jednostkowy strumień powietrza<br />
równy 1,5 m3/(h∙kgdrobiu),<br />
co dało całkowity<br />
strumień powietrza nawiewanego<br />
w lecie równy 21 000<br />
m3/h. W celu zaspokojenia<br />
zapotrzebowania na energię<br />
elektryczną elementów cen-<br />
18 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
inżynieria środowiska<br />
inżynieria środowiska<br />
trali wentylacyjnej zaprojektowałam<br />
system paneli fotowoltaicznych<br />
umieszczonych<br />
na dachu budynku. Roczna<br />
wydajność systemu to 20 300<br />
kWh.<br />
Dla pozostałej części<br />
budynku obejmującej zaplecze<br />
techniczno-socjalne zaprojektowałam<br />
system centralnego<br />
ogrzewania wodnego przy<br />
użyciu grzejników płytowych<br />
ściennych bez regulacji parametrów<br />
powietrza w okresie<br />
lata. Jako źródło ciepła dobrałam<br />
kocioł opalany biomasą<br />
o nominalnej mocy 16 kW.<br />
Pomieszczeniem szczególnym<br />
jest magazyn jaj, w którym należy<br />
utrzymać w ciągu całego<br />
roku stałą temperaturę o wartości<br />
17°C. W tym wypadku<br />
funkcję grzania w trakcie zimy<br />
spełnia instalacja c.o., a funkcję<br />
chłodzenia w trakcie lata<br />
system klimatyzacji. Przewidziano<br />
zastosowanie chłodnicy<br />
kanałowej na przewodzie<br />
doprowadzającym powietrze<br />
do magazynu jaj.<br />
Analizując zaprojektowane<br />
rozwiązania pod<br />
względem opłacalności otrzymałam<br />
koszty inwestycji prawie<br />
czterokrotnie wyższe niż<br />
w przypadku konwencjonalnego<br />
rozwiązania.<br />
Największy nakład<br />
przypadałby na GWC z racji<br />
zastosowania wysokiej jakości<br />
przewodów PP z powłoką<br />
antybakteryjną. Jednak dzięki<br />
zastosowaniu technologii<br />
wykorzystujących odnawialne<br />
źródła energii możliwe<br />
byłby obniżenie kosztów<br />
eksploatacyjnych o około 20<br />
000 zł/rok. Szacowany czas<br />
zwrotu kosztów inwestycji<br />
wynosiłby 38 lat. Możliwe<br />
byłoby jednak skrócenie<br />
tego okresu przez zwiększenie<br />
wydajności systemu fotowoltaicznego<br />
lub zastosowanie<br />
nagrzewnicy wodnej<br />
zamiast elektrycznej.<br />
Wykorzystanie odnawialnych<br />
źródeł energii<br />
w gospodarstwach inwentarskich<br />
podwyższa prestiż produktów,<br />
ponieważ na rynku<br />
można zauważyć zwiększenie<br />
zainteresowania żywnością<br />
ekologiczną. Dla właściciela<br />
może to dodatkowo doprowadzić<br />
do zmniejszenia<br />
kosztów eksploatacyjnych.<br />
Jednak zagadnienie utrzymania<br />
pożądanych parametrów<br />
powietrza w kurnikach<br />
jest dość skomplikowane ze<br />
względu na specyfikę wynikającą<br />
z przeznaczenia budynku.<br />
Projektowanie instalacji<br />
wewnętrznych wymaga<br />
szeregu założeń, ponieważ<br />
literatura nie wyjaśnia dostatecznie<br />
tematu, zwłaszcza,<br />
jeżeli chodzi o wartości<br />
stężeń zanieczyszczeń. Ważną<br />
zaletą projektanta niewątpliwie<br />
jest doświadczenie<br />
w tego typu projektach<br />
oraz znajomość problemów<br />
jakie pojawiają się podczas<br />
eksploatacji systemów utrzymania<br />
mikroklimatu w tego<br />
typu budynkach. •<br />
Elżbieta Gniecioszek<br />
Rys. 2 Rys. 3 Schemat systemu<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 19
Adaptacja folwarku w Żernikach<br />
Projektowanie Architektury Wiejskiej<br />
Jan Szot<br />
2015<br />
budownictwo<br />
inwentarskie<br />
20 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
spodarki Żywnościowej z dnia 7<br />
października 1997 r. w sprawie<br />
warunków technicznych, jakim<br />
powinny odpowiadać budowle<br />
rolnicze i ich usytuowanie.<br />
Usytuowanie obiektu na działce<br />
jest istotną kwestią, ponieważ<br />
wpływa na ergonomię pracy<br />
i sprawność obsługi stada. Przy<br />
projektowaniu obiektu należy<br />
wziąć pod uwagę fakt, iż obiekty<br />
inwentarskie stają się farmami<br />
z coraz liczebniejszą obsadą<br />
zwierząt obsługiwaną przez specjalistyczne,<br />
coraz większe maszyny.<br />
Dodatkowo należy przewidzieć<br />
miejsce na gromadzenie<br />
pasz oraz naturalnych odchodów<br />
zwierzęcych. Dostatecznie<br />
duża działka pozwoli z łatwością<br />
usytuować projektowany budynek<br />
z zachowaniem wymaganych<br />
3 m (jeżeli ściana budynku<br />
nie ma okien ani drzwi) lub 4 m<br />
(jeżeli ściana posiada otwory<br />
okienne lub drzwiowe) od granicy<br />
sąsiedniej działki oraz zapewnić<br />
dogodną komunikację<br />
i przestrzeń do obsługi stada.<br />
Idealnym rozwiązaniem dla budynku<br />
inwentarskiego z wentylacją<br />
grawitacyjną w postaci<br />
świetlika kalenicowego jest usytuowanie<br />
go w osi północ-połutemat<br />
numeru<br />
temat numeru<br />
domy dla<br />
bydła<br />
Budownictwo<br />
inwentarskie<br />
Prawie 40% mieszkańców naszego<br />
kraju mieszka na wsi, aż<br />
66% z nich posiada rodzinne<br />
gospodarstwa rolne. Część to<br />
gospodarstwa nakierowane na<br />
produkcję płodów rolnych, pozostałe<br />
skupiają się na chowie<br />
zwierząt. [1] W polskim rolnictwie<br />
używanych jest około 3,8<br />
mln budynków inwentarskich<br />
o wartości 70 mld zł, aż 45%<br />
z nich powstało przed 1960 rokiem,<br />
co skutkuje bardzo dużym<br />
odsetkiem (na poziomie<br />
75%) zużycia tych budynków.<br />
Z tego powodu wymagają one<br />
kompleksowej naprawy lub nawet<br />
budowy nowego obiektu.<br />
Nie sposób nie zauważyć<br />
potencjału jaki drzemie w tym<br />
sektorze budownictwa. Wzrost<br />
świadomości gospodarzy, ich coraz<br />
lepsze wykształcenie, a także<br />
fundusze unijne, które wciąż napływają<br />
do polskich rolników, powodują<br />
ciągły wzrost nakładów<br />
inwestycyjnych w tym sektorze<br />
gospodarki. Chęć poprawy wydajności<br />
i ekonomiczności gospodarstwa<br />
wiąże się nie tylko z wymianą<br />
sprzętu i maszyn, ale także budową<br />
nowych, coraz nowocześniejszych,<br />
obór, chlewni czy kurników.<br />
Budynek inwentarski<br />
Wśród budynków inwentarskich<br />
wyróżniamy m.in.<br />
obory, chlewnie, kurniki, gęśniki<br />
czy stajnie. Ukształtowanie<br />
i wielkość tych obiektów zależy<br />
od ich przeznaczenia, wielkości<br />
stada oraz warunków, jakich<br />
potrzebują zwierzęta. Muszą<br />
one również spełniać odpowiednie<br />
funkcje: chronić stado<br />
przed szkodliwymi czynnikami<br />
środowiska oraz warunkami<br />
klimatycznymi i atmosferycznymi<br />
oraz zapewniać optymalne<br />
warunki do życia i rozwoju<br />
zwierząt. Projektowanie takich<br />
obiektów, w tym także obór,<br />
wymaga zatem indywidualnego<br />
podejścia i przeanalizowania<br />
wielu czynników.<br />
Usytuowanie obiektu<br />
Budynki inwentarskie,<br />
jak wszystkie obiekty budowlane,<br />
podlegają zapisom Prawa<br />
Budowlanego, zatem ich usytuowanie<br />
na działce budowlanej<br />
musi być zgodne z jego<br />
przepisami. Dodatkowo należy<br />
uwzględnić zapisy Rozporządzenia<br />
Ministra Rolnictwa i Go-<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 21
temat numeru<br />
BuDoWNICTWo<br />
Rys. 1 Chów wolnostanowiskowy na rusztach<br />
Rys. 2 Chów ściółkowy bezuwięzieniowy<br />
dnie ze względu na dominujący<br />
w Polsce zachodni kierunek<br />
wiatrów, co spowoduje najwydajniejsze<br />
funkcjonowanie wentylacji.<br />
Przepisy prawa regulują<br />
także minimalne odległości dla<br />
otwartych i zamkniętych zbiorników<br />
na płynne odchody zwierzęce.<br />
Odległości te wynoszą od<br />
4 do 30 m w zależności od rodzaju<br />
obiektu z którym graniczą,<br />
co również należy uwzględnić<br />
w projekcie budowlanym.<br />
Technologie chowu<br />
Kolejnym aspektem<br />
jaki należy rozważyć przy projektowaniu<br />
obór jest sposób<br />
chowu. Wyróżnia się chów<br />
ściółkowy i bezściółkowy (tzw.<br />
chów rusztowy) oraz chów<br />
stanowiskowy i bezuwięziowy.<br />
Wybór technologii jest istotny<br />
ze względu na pracochłonność<br />
obsługi oraz długość życia<br />
zwierząt. Decyzja o przyjętej<br />
technologii powinna być<br />
uwarunkowana możliwościami<br />
pozyskania ściółki lub słomy<br />
oraz wywozem odchodów<br />
zwierzęcych, a także genetyką<br />
posiadanego stada oraz możliwością<br />
zwiększenia obsady.<br />
Wybór technologii wpływa<br />
także na rozwiązania funkcjonalne<br />
i wyposażenie obór<br />
w urządzenia mechaniczne.<br />
Chów bezuwięziowy<br />
Chów bezuwięziowy<br />
cechuje się znacznie większą<br />
koncentracją bydła i pozwala<br />
na swobodne przemieszczanie<br />
się zwierząt wewnątrz<br />
obory. W Polsce rozróżnia<br />
się obory boksowe, na głębokiej<br />
ściółce oraz ściółkowe<br />
z podłożem samospławialnym.<br />
W oborach boksowych<br />
każda krowa powinna<br />
posiadać co najmniej jeden<br />
boks o określonych wymiarach<br />
– zbyt małe boksy nie<br />
pozwalają na swobodę ruchu<br />
zwierząt, zbyt duże szybciej<br />
się zabrudzają – optymalna<br />
powierzchnia wynosi 8,5 m 2 .<br />
Wielkość boksów ściśle determinuje<br />
powierzchnię obiektu.<br />
Obory wolnostanowiskowe<br />
na głębokiej ściółce są<br />
ciepłym i wygodnym dla zwierząt<br />
sposobem chowu, który<br />
wiąże się z rzadszymi poślizgnięciami<br />
i urazami nóg bydła<br />
w porównaniu z chowem<br />
bezściółkowym, zapewnia<br />
również dłuższe przebywanie<br />
zwierząt w pozycji leżącej.<br />
Wadą tego typu chowu jest<br />
duża pracochłonność wynikająca<br />
z konieczności uzupełniania<br />
i wymiany ściółki.<br />
Dodatkowo wiąże się z dużymi<br />
nakładami pracy przy usuwaniu<br />
nawozu, czyszczeniu<br />
zwierząt oraz koniecznością<br />
obcinania racic. Ze względu na<br />
proces fermentacji ściółki wydzielane<br />
są znaczne ilości ciepła,<br />
dlatego izolacja posadzki<br />
nie jest aż tak istotną kwestią.<br />
Chów na rusztach jest najczęstszym<br />
sposobem chowu<br />
bezściółkowego. Znacząco<br />
ułatwia i przyspiesza obsługę,<br />
jednak jest mniej przyjazny<br />
dla zwierząt, co wiąże się z koniecznością<br />
częstszej wymiany<br />
stada.<br />
Chów uwięziowy<br />
W przeciwieństwie<br />
do chowu wolnostanowiskowego,<br />
chów uwięziowy<br />
nie pozwala na swobodne<br />
przemieszczanie się zwierząt<br />
22 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
Budynki inwentarskie<br />
cechują się dobrą ciepłochłonnością,<br />
gdy zmiana klimatu<br />
zewnętrznego nie powoduje<br />
przekroczenia optymalnego<br />
zakresu parametrów wewnątrz<br />
budynku, oraz gdy nie występują<br />
zbyt duże wahania wspomnianych<br />
właściwości. Na wielkość parametrów<br />
oddziaływuje również liczba<br />
i masa zwierząt przypadających na<br />
kubaturę pomieszczenia. Budynek<br />
inwentarski powinien zapewtemat<br />
numeru<br />
Rys. 3 Stanowiska chowu uwięziowego<br />
Rys. 4 Nowoczesna obora<br />
wewnątrz obory. Zwierzęta<br />
przywiązane są uwięziami na<br />
stanowiskach, które ze względu<br />
na dobrostan powinny pozwalać<br />
na pobieranie paszy<br />
oraz swobodne kładzenie się<br />
i wstawanie krów, przyjmowanie<br />
naturalnej pozycji wypoczynkowej<br />
leżąc i stojąc.Wielkość<br />
stanowisk jest znacznie<br />
mniejsza niż wielkość boksów<br />
w chowie bezuwięziowym.<br />
Stanowiska umieszczone są<br />
obok siebie wzdłuż korytarzy<br />
paszowych i występują<br />
zarówno w technologii ściółkowej<br />
jak i bezściółkowej.<br />
Tego typu chów pozwala na<br />
sprawniejszą obsługę stada<br />
i większą obsadę przy tej samej<br />
powierzchni budynku,<br />
wymaga jednak wykonania<br />
podziemnych zbiorników na<br />
odchody zwierzęce. Wiąże<br />
się to z dodatkowymi problemami<br />
wynikającymi z gęstości<br />
zanieczyszczeń i utrudnionym<br />
ich wypompowywaniem do<br />
przepompowni. W związku<br />
z tym często konieczne jest wyposażenie<br />
zbiorników w specjalne<br />
mieszadła łączące części<br />
gęste z ciekłymi, co dodatkowo<br />
zwiększa koszty ich wykonania.<br />
Posadzki inwentarskie<br />
Coraz częściej chów<br />
ściółkowy zastępowany jest<br />
posadzkami rusztowymi, co<br />
uwarunkowane jest głównie<br />
łatwością czyszczenia i utrzymania.<br />
Taka podłoga musi<br />
spełniać odpowiednie wymogi<br />
norm i hodowli zwierząt –<br />
przy ich projektowaniu należy<br />
uwzględnić ciężar zwierząt,<br />
możliwość poruszania się po<br />
nich sprzętu rolniczego oraz<br />
ich odpowiednią geometrię.<br />
Ruszty wykonywane<br />
są zwykle z betonu o wysokiej<br />
szczelności na bazie kruszywa<br />
o wygładzonych krawędziach<br />
odpornego na agresję chemiczną<br />
związaną z występowaniem<br />
gnojowicy, w skład<br />
której wchodzą takie związki<br />
jak amoniak, siarczany<br />
i chlorki. Ruszty muszą być<br />
wytrzymałe i odpowiednio<br />
chropowate, aby zapobiegać<br />
poślizgnięciom zwierząt<br />
i umożliwiać ścieranie racic.<br />
Ich poszczególne elementy<br />
powinny być umieszczone<br />
równolegle i w równych odstępach,<br />
ze szczelinami o szerokościach<br />
zgodnych z normami<br />
tak, aby były bezpieczne do<br />
stąpania dla zwierząt.<br />
Mikroklimat budynku<br />
Zdrowie zwierząt, ich<br />
produktywność i rentowność<br />
zależy nie tylko od wyboru technologii<br />
chowu i poprawności wykonania<br />
posadzek, ale także od<br />
warunków klimatycznych jakie<br />
panują wewnątrz obiektu. Optymalne<br />
warunki chowu mogą<br />
być osiągnięte jedynie, gdy<br />
obora będzie chroniła zwierzęta<br />
przed wpływem czynników<br />
zewnętrznych. Odpowiednio<br />
dobrana izolacja stanowi również<br />
ochronę całej konstrukcji.<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 23
temat numeru<br />
niać odpowiednią temperaturę<br />
w okresie zimy oraz odpływ<br />
ciepła w lecie, dlatego tak<br />
ważny jest odpowiedni dobór<br />
izolacji i zastosowanie otworów<br />
wywiewnych w ścianach.<br />
Zbyt mała izolacyjność ścian<br />
prowadzi do obniżenia temperatury<br />
i w konsekwencji do<br />
zawilgocenia ścian, przez które<br />
ucieka ciepło produkowane<br />
przez zwierzęta. Wilgotność<br />
otoczenia sprzyja rozwojowi<br />
grzybów, pleśni i innych drobnoustrojów,<br />
które niekorzystnie<br />
wpływają na zdrowie stada.<br />
Obsada i masa zwierząt rzutuje<br />
na bilans cieplny budynku.<br />
Zwierzęta wydzielają ciepło,<br />
a zbyt mała ich liczba nie jest<br />
w stanie wytworzyć wystarczającej<br />
jego ilości do utrzymania<br />
odpowiedniej temperatury.<br />
Najkorzystniejszymi warunkami<br />
do chowu bydła są częste,<br />
ale niewielkie zmiany temperatury<br />
i wilgoci, działające pobudzająco<br />
i umożliwiające prawidłowe<br />
działanie organizmu<br />
pod względem fizjologicznym.<br />
Materiały izolacyjne<br />
Aby budynki inwentarskie<br />
zachowywały odpowiednią<br />
autonomię cieplną należy<br />
je odpowiednio ocieplić oraz<br />
zabezpieczyć przed wilgocią. By<br />
zapobiec kumulowaniu się ciepła<br />
w wewnętrznych częściach<br />
przegrody, izolacje powinny<br />
być umieszczane wewnątrz<br />
budynku, a zatem powinny być<br />
odporne na szereg czynników<br />
m.in.: zawilgocenie, działanie<br />
bakterii gnilnych i pleśni, niszczenie<br />
przez gryzonie i insekty,<br />
a także charakteryzować się<br />
niską paro- i wodochłonnością<br />
oraz niską gęstością właściwą,<br />
a także być niepalne, bezwonne<br />
i nietoksyczne, jednak ze<br />
względu na obecność zwierząt<br />
i możliwość zniszczenia przez<br />
nie izolacji, mimo niekorzystniejszym<br />
warunkom pracy ze<br />
względu na fizykę budowli<br />
izolacje umieszcza się po zewnętrznej<br />
stronie ściany. Jej<br />
odpowiednie i długotrwałe<br />
działanie jest możliwe jedynie<br />
przy poprawnym zabezpieczeniu<br />
przed działaniem wilgoci.<br />
Do izolacji budynków<br />
inwentarskich najczęściej stosuje<br />
się wełnę mineralną, styropian<br />
oraz piankę poliuretanową.<br />
Wszystkie te materiały<br />
pozwalają osiągnąć odpowiednią<br />
izolacyjność budynku, jednak<br />
nie są pozbawione wad.<br />
Wełna mineralna jest łatwo nasiąkliwa<br />
i osiada, natomiast styropian<br />
jest materiałem palnym,<br />
konieczne jest również jego zabezpieczenie<br />
przed gryzoniami.<br />
Nie mniej ważnym aspektem<br />
jest izolacja posadzki, która jest<br />
istotna pod względem zachowania<br />
właściwych warunków<br />
bytowych zwierząt. Ponieważ<br />
umieszcza się ją bezpośrednio<br />
na gruncie, należy zadbać<br />
o odpowiednie zabezpieczenie<br />
przed przenikaniem wilgoci<br />
oraz niskiej temperatury.<br />
W nowoczesnych oborach coraz<br />
częściej odchodzi się od<br />
stosowania izolacji przegród<br />
budowlanych, kładąc nacisk<br />
na lepszą i sprawniejszą wentylację.<br />
Przy stosowaniu najbardziej<br />
efektywnych do tego<br />
celu świetlików kalenicowych,<br />
zwykle wykonywanych z poliwęglanu,<br />
straty ciepła są na<br />
tyle duże, że izolowanie<br />
ścian mija się z celem. Krowy,<br />
w przeciwieństwie do trzody,<br />
nie potrzebują stałej temperatury<br />
chowu i mogą przebywać<br />
w niższych temperaturach,<br />
które zimą sięgają w nieizolowanych<br />
oborach nawet 10 o C.<br />
Podsumowanie<br />
Projektowanie budynków<br />
inwentarskich wymaga<br />
dokładnego przeanalizowania<br />
wielu aspektów, m.in. warunków<br />
chowu, wyboru technologii,<br />
doboru materiałów czy<br />
usytuowania obiektu na działce.<br />
Ważne jest wybranie takich<br />
rozwiązań, które pozwolą na<br />
wygodną, bezpieczną i ekonomiczną<br />
hodowlę, tak aby<br />
zadowoleni byli zarówno gospodarze<br />
jak i mieszkańcy projektowanych<br />
obór. •<br />
Anna Lenkowska<br />
[1] Lorencowicz E., Włodarczyk A.<br />
„Budownictwo inwentarskie w Polsce -<br />
stan i tendencje zmian”<br />
[2] Praca zbiorowa, Instytut Budownictwa,<br />
Mechanizacji i Elektryfikacji<br />
Rolnictwa w Warszawie, „Rozwiązania<br />
obór pod kątem dobrostanu zwierząt<br />
i ochtrony środowiska w zakresie produkcji<br />
bydła mlecznego i mięsnego”<br />
[3] Tomczuk K., Budownictwo inwentarskie<br />
- lokalizacja i technologia”<br />
Nowoczesne hale <strong>nr</strong> 1/2014<br />
[4] dr hab. Wójcik A., „Ciepłe budynki<br />
inwentarskie. Cz. 1” Nowoczesne hale,<br />
<strong>nr</strong> 1/2014<br />
[5] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury<br />
z dnia 12 kwietnia 2002 r.<br />
w sprawie warunków technicznych<br />
jakim powinny odpowiadać budynki<br />
i ich usytuowanie (Dz. U. <strong>nr</strong> 75, poz.<br />
690 z 2002 r. z późn. zm.)<br />
[6] Rozporządzenie Ministwa Rolnictwa<br />
i Gospodarki Żywnościowej z dnia<br />
7 października 1997 r. w sprawie warunków<br />
technicznych jakim powinny<br />
odpowiadać budowle rolnicze i ich<br />
usytuowanie (Dz. U. <strong>nr</strong> 132, poz. 877<br />
z 1997 r.)<br />
24 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
technologie<br />
na czasie<br />
Hala Arena Poznań<br />
Praca rysunkowa<br />
Anna Mantur - nauczyciel rysunku, Poznań<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 25
temat numeru<br />
BuDoWNICTWo<br />
podziemne<br />
BuDOWLE<br />
przyszłość budownictwa<br />
Szybko rozwijająca się infrastruktura<br />
sprawiła, że za-częto<br />
poszukiwać sposobów na<br />
nieograniczone rozrastanie się<br />
aglomeracji miejskich. Coraz to<br />
liczniejsze, nowocześniejsze,<br />
wyższe budynki nadziemne<br />
powodują bardzo ograniczone<br />
możliwości rozwoju na<br />
powierzchni terenu, jak również<br />
trudniejsze warunki życia<br />
mieszkańców. Dlatego też<br />
budownictwo podziemne jest<br />
nadzieją na rozwiązanie wielu<br />
problemów współczesnego<br />
świata. Ma ono wiele zastosowań,<br />
jednak przede wszystkim<br />
pozwala na zaoszczędzenie<br />
miejsca w mia-stach<br />
o dużej i średniej wiel-kości<br />
oraz bezpieczne uspraw-nienie<br />
ruchu transportowego<br />
oraz kolejowego w górskich<br />
terenach.<br />
Budowlą podziemną<br />
nazywamy przestrzeń zlokalizo-waną<br />
pod powierzchnią<br />
skorupy ziemskiej i otoczoną<br />
ustabi-lizowanym ośrodkiem,<br />
zwanym górotworem. Nie zalicza<br />
się do tej grupy fundamentów<br />
i podpiwniczeń budowli<br />
naziemnych, a także rurociągów<br />
i kolektorów instalacji sanitarnych,<br />
przemysłowych, czy<br />
też energetycznych. Budowle<br />
takie charakteryzują się dużymi<br />
wymiarami, a w szczególności<br />
wymiarami poprzecznymi,<br />
co powoduje zwiększoną<br />
sztywność elementu. [1]<br />
Ze względu na metodę<br />
wykonywania budownictwo<br />
podziemne możemy podzielić<br />
na: wykonywane metodami<br />
górniczymi; drążone z zastosowaniem<br />
tarczy; posadowione<br />
metodami odkrywkowymi;<br />
wykonywane metodami specjalnymi.<br />
Ze względu na funkcję<br />
możemy wyróżnić następujące<br />
typy: komunikacyjne<br />
i miejskie – są to metra, tunele,<br />
przejścia podziemne, garaże;<br />
budowle hydrotechniczne<br />
– związane z zaopatrzeniem<br />
w wodę; budowle górnicze<br />
– szyby wentylacyjne, transportowe,<br />
odwodniające; inne<br />
– centra handlowe, biblioteki,<br />
baseny, muzea, archiwa,<br />
warsztaty, hale sportowe. [2]<br />
Korzyści<br />
Największą zaletą budownictwa<br />
podziemnego jest<br />
oszczędność miejsca powyżej<br />
poziomu gruntu w miastach<br />
o dużej i średniej wielkości.<br />
Przestrzeń podziemna oferuje<br />
także bezpieczne usprawnienie<br />
ruchu transportowego<br />
oraz kolejowego. Mogą to<br />
być punkty przesiadkowe dla<br />
stacji metra, autobusowych,<br />
tramwajowych czy stacji kolejowych<br />
– występujące na kilku<br />
poziomach pozwalają na uzyskanie<br />
dużej stacji przesiadkowej.<br />
[4] Takie centrum rozbudowanej<br />
komunikacji pozwala<br />
ograniczyć czas oraz zwiększyć<br />
poczucie bezpieczeństwa podczas<br />
podróży bezkolizyjnym<br />
transportem podziemnym.<br />
Dobry przykład rozwiązania<br />
przestrzeni podziemnej<br />
pod względem ruchu<br />
transportowego istnieje<br />
w Helsinkach. W centrum<br />
miasta znajduje się podziemny<br />
system 3 obwodnic dla<br />
samochodów ciężarowych,<br />
które łatwo przemieszczają<br />
się pod powierzchnią gruntu,<br />
ograniczając ruch w zabytkowej<br />
części miasta. Pozwala to<br />
na łatwiejsze dotarcie samochodom<br />
osobowym oraz daje<br />
ludziom swobodę ruchu.<br />
Izolacyjne właściwości<br />
Już małe ilości gruntu<br />
potrafią efektywnie chronić<br />
26 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
BuDoWNICTWo<br />
Od lewej: Rys 1. Widok na kopuły podziemnego centrum handlowego w Mińsku, Rys. 2 Wnętrze najdłuższego na świecie<br />
tunelu drogowego, Norwegia<br />
budowlę podziemną przed<br />
nadmiernym hałasem, wibracjami<br />
oraz czynnikami klimatycznymi.<br />
Śnieg, wiatr, ulewy,<br />
a w innych regionach Ziemi<br />
huragany oraz burze śnieżne,<br />
nie wpływają znacznie na<br />
taką konstrukcję. Co więcej,<br />
budowla jest odporna na powodzie<br />
pod warunkiem zastosowania<br />
odpowiedniego<br />
zabezpieczenia przeciwwodne-go<br />
w postaci zewnętrznego<br />
oraz wewnętrznego odwodnienia,<br />
jak również izolacji<br />
uszczelniających. Budownictwo<br />
podziemne opiera się<br />
również działaniu trzęsienia<br />
ziemi, ponieważ cała konstrukcja<br />
poddaje się ruchom<br />
gruntu. [3]<br />
Warto także wspomnieć<br />
o temperaturze. Grunt<br />
od głębokości 15-20 m pod<br />
powierzchnią terenu posiada<br />
wzrastającą wraz z głębokością<br />
oraz nieulegającą wahaniom<br />
sezonowym temperaturę. Miara<br />
przyrostu głębokości, przy<br />
której temperatura zwiększa<br />
się o stopień Celsjusza nazywany<br />
jest stopniem geotermicznym.<br />
Jego średnią wartość przyjmuje<br />
się 33m/0C. [1] Pozwala to<br />
na oszczędność energii i jednocześnie<br />
sprzyja utrzymaniu<br />
elementów konstrukcyjnych<br />
w dobrym stanie.<br />
Koszty<br />
Istnieje przekonanie,<br />
że budowle podziemne są<br />
znacznie droższe w porównaniu<br />
z budowlami naziemnymi.<br />
Pogląd ten dotyczy<br />
głównie kosztów budowy<br />
tunelu w stosunku do drogi.<br />
Często przy tym porównaniu<br />
uwzględnia się jedynie koszty<br />
inwestycyjnie, nie zwracając<br />
uwagi na te związane z tytułem<br />
wykupu terenów oraz<br />
przeniesienia istniejących już<br />
obiektów infrastruktury. [3]<br />
Dodatkowo dochodzą koszty<br />
utrzymania i eksploatacji drogi,<br />
które są szczególnie wysokie<br />
podczas okresu zimowego.<br />
Dobrą cechą budowli<br />
podziemnych jest jej długowieczność,<br />
co w dużym stopniu<br />
kompensuje poniesione<br />
koszty podczas budowy. Bardzo<br />
ważne jest pełne rozpoznanie<br />
warunków posadowienia<br />
obiektu. Złe rozpoznanie<br />
geologiczne, hydrogeologiczne<br />
czy gazowe może powodować<br />
zawyżone finanse,<br />
wstrzymanie robót podziemnych,<br />
zmianę trasy lub zaniechanie<br />
budowy. [1] W celu<br />
obniżenia ostatecznych kosztów<br />
obserwuje się wykorzystanie<br />
budowli podziemnej<br />
jednocześnie do wielu celów.<br />
[4]<br />
Ciekawe rozwiązania<br />
Skandynawia jest w stanie<br />
pochwalić się wieloma rekordami<br />
w budownictwie podziemnym,<br />
ze względu na sprzyjające<br />
warunki gruntowe. Norwegowie<br />
na przykład posiadają największą<br />
na świecie halę widowiskową<br />
we wnętrzu góry, o wymiarach<br />
61 x 91 m oraz 25 m<br />
wysokości.<br />
W środku można<br />
zwiedzić wy-stawy dotyczące<br />
igrzysk norwe-skich oraz<br />
skorzystać z olimpij-skiego<br />
lodowiska, czy też pły-walni.<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 27
BuDoWNICTWo<br />
Co więcej, w tym kraju został<br />
zbudowany również naj-dłuższy<br />
na świecie tunel samo-<br />
-chodowy, wydrążony w litej<br />
skale, o długości 24,51 km.<br />
Sta-nowi on ważny odcinek<br />
trasy łączącej miasta Oslo<br />
i Bergen. W stolicy Finlandii<br />
natomiast można odwiedzić<br />
Skalny Kościół zbudowany wewnątrz<br />
granitowych skał. Ściany<br />
tworzy naturalna skała. Na<br />
zewnątrz widoczna jest jedynie<br />
miedziana kopuła o średnicy<br />
24 m, wy-stająca ponad<br />
kamienne bloki.<br />
Kolejną ciekawą budowlą<br />
pod-ziemną jest muzeum<br />
Luwr w Paryżu. W 1983<br />
r prezydent Francji przedstawił<br />
projekt re-nowacji<br />
pałacu oraz stworzenia<br />
podziemnego kompleksu<br />
pod głównym dziedzińcem<br />
w celu usprawnienia ruchu<br />
turystycznego. Dziś jest on<br />
jednym z największych i najczęściej<br />
od-wiedzanych muzeów<br />
na świecie. Pod piramidą<br />
znajduje się główny hall<br />
wejściowy, z które-go prowadzą<br />
trzy podziemne ścieżki do<br />
poszczególnych miejsc w podziemiach.<br />
W stolicy Białorusi,<br />
w części podziemnej Placu<br />
Niepodległości znajduje się<br />
3-poziomowe centrum handlowe<br />
wraz z 4-poziomowym<br />
parkingiem z miejscami dla<br />
500 samochodów. Podobne<br />
rozwiązanie możemy napotkać<br />
w Kijowie, pod głównym<br />
placem miasta, co ciekawe<br />
o tej samej nazwie co w Mińsku,<br />
znajduje się również podziemne<br />
centrum handlowe.<br />
Podsumowanie<br />
Od kilku lat na świecie<br />
obserwuje się trend coraz<br />
powszechniejszego budowania<br />
pod terenem gruntu,<br />
a wraz z nim intensywny rozwój<br />
budownictwa podziemnego. Zapotrzebowanie<br />
cywilizacyjne na<br />
obiekty podziemne ma na celu<br />
pozostawienie powierzchni terenu<br />
ludziom, poprawę życia<br />
i bezpieczeństwa w dużych<br />
aglomeracjach miejskich ze<br />
względu na ruch transportowy.<br />
Dodatkowo pełni ochronę<br />
przed klęskami żywiołowymi,<br />
jak również eliminację hałasu<br />
i ochronę środowiska naturalnego.<br />
•<br />
Marta Frączak<br />
Źródła:<br />
[1] Gałczyński S. – Podstawy<br />
Budownictwa Podziemnego<br />
[2] http://pracownicy.uwm.edu.pl/<br />
[3] https://www.itaaites.org/en/<br />
[4] Dlaczego budować pod ziemią?<br />
http://www.nbi.com.pl/<br />
Rys. 3 Wnętrze podziemnego basenu w Helsinkach<br />
28 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
ArChitektura<br />
NAJ<br />
WĘŻSZY<br />
dom kereta w warszawie<br />
Wiecie, że to właśnie w Polsce<br />
stoi najwęższy dom na<br />
świecie? Jego lokatorem jest<br />
znany izraelski pisarz. Zapraszam<br />
do lektury.<br />
Historia rozpoczyna<br />
się od warszawskiej Woli.<br />
Jakub Szczęsny, architekt<br />
z grupy Centrala, spacerując<br />
po stolicy zainspirował<br />
się szczeliną między budynkami<br />
na krańcach ulic Żelaznej<br />
i Chłodnej. Nie byle jaką<br />
zresztą szczeliną. To właśnie<br />
tu pół wieku temu łączyły się<br />
żydowskie getta: małe i duże.<br />
Dokładnie tam, gdzie teraz<br />
stoi bardzo nietypowy dom,<br />
biegła ulica nad którą później<br />
powstała słynna kładka.<br />
Nie każdy mógłby zamieszkać<br />
w takim miejscu. Potrzebny<br />
był ktoś, dla kogo ta historia<br />
ma znaczenie, aby w pełni<br />
docenić niezwykłą lokalizację,<br />
aby dom coś symbolizował,<br />
nie tylko poprzez swoją<br />
formę. Ktoś o odpowiednim<br />
poczuciu humoru. Najwęższy<br />
dom na świecie? Potrzeba tu<br />
trochę szaleństwa. I wtedy<br />
Szczęsny zadzwonił do Etgara<br />
Kereta.<br />
Keret to izraelski pisarz,<br />
autor krótkich opowieści,<br />
który z Warszawą związany<br />
jest dość mocno. Poznał<br />
miasto najpierw dzięki opowieściom<br />
swojej rodziny,<br />
która przed wojną mieszkała<br />
w stolicy, a później, już osobiście<br />
podczas promocji książki.<br />
W którymś z wywiadów (być<br />
może nieopatrznie) zadeklarował,<br />
że chętnie zamieszkałby<br />
kiedyś w Warszawie, a Jakub<br />
Szczęsny mu to umożliwił. I to<br />
w wielkim stylu, choć w małej<br />
skali.<br />
Na Woli, gdzie ulica<br />
Żelazna łączy się z Chłodną<br />
była kiedyś prawie metrowa<br />
przestrzeń, dziś jest tam<br />
wyjątkowy dom. Bo chociaż<br />
w najwęższym punkcie ma<br />
tylko 92 centymetry to spełnia<br />
wszystkie funkcje budynku<br />
mieszkalnego.<br />
W przekroju mieszkanie<br />
to trójkąt z dołączonym<br />
u dołu prostokątem. Prostokąt<br />
funkcjonuje jako korytarz<br />
prowadzący do właściwej<br />
części mieszkalnej, do której<br />
wchodzi się przez klapę<br />
w podłodze. Aby w drewnianej<br />
podłodze nie było otworu<br />
w kształcie drzwi, klapa<br />
musi być zamknięta – tylko<br />
tak można przejść. Całość ma<br />
układ przejściowy, bo szerokość<br />
nie pozwala na jakikolwiek<br />
inny. Ale jedna i pół kondygnacji<br />
wystarczają na łóżko,<br />
maleńką kuchnię, miniaturową<br />
łazienkę i część jadalną.<br />
Znalazło się miejsce także na<br />
najważniejsze - pisanie. Biel<br />
we wnętrzu optycznie wszystko<br />
powiększa. Dlatego obiekt,<br />
wbrew pozorom, nie jest tak<br />
przytłaczający jak mogłoby<br />
się wydawać. Brak ostrych kątów<br />
i wyraźnych linii zamazuje<br />
kontury, czuje się jedność.<br />
Ściany zewnętrzne<br />
wykonano z 5-komorowego<br />
poliwęglanu, działowe są<br />
trochę cieńsze. W ciągu dnia<br />
przepuszczają one światło słoneczne,<br />
a nocą tworzą teatr<br />
cieni. Mały rozmiar, ale efektów<br />
specjalnych dość sporo.<br />
Materiał konstrukcji budynku<br />
musiał być wytrzymały, a przy<br />
tym zajmować jak najmniej<br />
miejsca, stąd zdecydowano<br />
się na stal.<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 29
ArChitektura<br />
Sama lokalizacja jest<br />
ciekawa nie tylko za względu na<br />
historię. Z jednej strony powojenny<br />
budynek z prefabrykatów,<br />
z drugiej przedwojenna, kiedyś<br />
należąca do Żydów kamienica.<br />
Według architekta świetnie<br />
przedstawia klimat miasta.<br />
Budynki z różnych epok i bajek<br />
obok siebie, przypadkowi sąsiedzi.<br />
Takich przykładów w stolicy<br />
nie trzeba długo szukać. Warszawa<br />
to miasto nieposklejanych<br />
elementów, którym potrzeba<br />
jakiegoś sensownego połączenia.<br />
Takim spoiwem – w całkiem<br />
nowym stylu – jest właśnie dom<br />
Kereta.<br />
Keret to izraelski pisarz,<br />
autor krótkich opowieści,<br />
który z Warszawą związany<br />
jest dość mocno. Poznał miasto<br />
najpierw dzięki opowieściom<br />
swojej rodziny, która<br />
przed wojną mieszkała w stolicy,<br />
a później, już osobiście<br />
podczas promocji książki.<br />
W którymś z wywiadów (być<br />
może nieopatrznie) zadeklarował,<br />
że chętnie zamieszkałby<br />
kiedyś w Warszawie, a Jakub<br />
Szczęsny mu to umożliwił. I to<br />
w wielkim stylu, choć w małej<br />
skali.<br />
Na Woli, gdzie ulica Żelazna<br />
łączy się z Chłodną była<br />
kiedyś prawie metrowa przestrzeń,<br />
dziś jest tam wyjątkowy<br />
dom. Bo chociaż w najwęższym<br />
punkcie ma tylko 92 centymetry<br />
to spełnia wszystkie funkcje budynku<br />
mieszkalnego.<br />
W przekroju mieszkanie<br />
to trójkąt z dołączonym<br />
u dołu prostokątem. Prostokąt<br />
funkcjonuje jako korytarz prowadzący<br />
do właściwej części<br />
mieszkalnej, do której wchodzi<br />
się przez klapę w podłodze.<br />
Aby w drewnianej podłodze<br />
nie było otworu w kształcie<br />
drzwi, klapa musi być zamknięta<br />
– tylko tak można przejść.<br />
Całość ma układ przejściowy,<br />
bo szerokość nie pozwala na jakikolwiek<br />
inny. Ale jedna i pół<br />
kondygnacji wystarczają na<br />
łóżko, maleńką kuchnię, miniaturową<br />
łazienkę i część jadalną.<br />
Znalazło się miejsce także<br />
na najważniejsze - pisanie. Biel<br />
we wnętrzu optycznie wszystko<br />
powiększa. Dlatego obiekt,<br />
wbrew pozorom, nie jest tak<br />
przytłaczający jak mogłoby się<br />
wydawać. Brak ostrych kątów<br />
i wyraźnych linii zamazuje kontury,<br />
czuje się jedność.<br />
Ściany zewnętrzne<br />
wykonano z 5-komorowego<br />
poliwęglanu, działowe są<br />
trochę cieńsze. W ciągu dnia<br />
przepuszczają one światło słoneczne,<br />
a nocą tworzą teatr<br />
cieni. Mały rozmiar, ale efektów<br />
specjalnych dość sporo.<br />
Materiał konstrukcji budynku<br />
musiał być wytrzymały, a przy<br />
tym zajmować jak najmniej<br />
miejsca, stąd zdecydowano<br />
się na stal.<br />
Sama lokalizacja jest<br />
ciekawa nie tylko za względu<br />
na historię. Z jednej strony powojenny<br />
budynek z prefabrykatów,<br />
z drugiej przedwojenna,<br />
kiedyś należąca do Żydów<br />
kamienica. Według architekta<br />
świetnie przedstawia klimat<br />
miasta. Budynki z różnych epok<br />
i bajek obok siebie, przypadkowi<br />
sąsiedzi. Takich przykładów<br />
w stolicy nie trzeba długo szukać.<br />
Warszawa to miasto nieposklejanych<br />
elementów, którym<br />
potrzeba jakiegoś sensownego<br />
połączenia. Takim spoiwem –<br />
w całkiem nowym stylu – jest<br />
właśnie dom Kereta. •<br />
Anna Szczepaniak<br />
Rys. 1 Dom Kereta<br />
30 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
inżynieria środowiska<br />
ustawa<br />
odnawialne źródła energii<br />
Z dniem 4 maja bieżącego<br />
roku weszła w życie nowa<br />
ustawa dotycząca odnawialnych<br />
źródeł energii. Celem<br />
ustawy jest dostosowanie<br />
polskich przepisów do standardów<br />
obowiązujących w<br />
wiodących krajach Unii Europejskiej.<br />
Ustawa przewiduje<br />
wiele pozytywnych zmian,<br />
jednak są i takie, które budzą<br />
pewne wątpliwości.<br />
Mikroinstalacja i mała instalacja<br />
W nowej wersji ustawy<br />
o OZE znajdujemy zmiany dotyczące<br />
sprzedaży energii z mikroinstalacji<br />
OZE o mocy do 40<br />
kW. Poznajemy również nową<br />
definicję mikro instalacji oraz<br />
małej instalacji.<br />
Mikroinstalacja to instalacja<br />
odnawialnego źródła<br />
energii o zainstalowanej łącznej<br />
mocy elektrycznej do 40<br />
kW lub zainstalowanej łącznej<br />
mocy cieplnej, lub chłodniczej<br />
do 70 kW, z wyłączeniem instalacji<br />
służącej do wytwarzania<br />
biogazu rolniczego, lub wytwarzania<br />
energii elektrycznej, ciepła<br />
albo chłodu z biogazu rolniczego.<br />
Natomiast w małej instalacji<br />
łączna moc elektryczna<br />
plasuje się pomiędzy 40<br />
kW a 200 kW, lub zainstalowana<br />
łączna moc cieplna, lub<br />
chłodnicza powyżej 70 kW do<br />
300 kW, w której biogaz rolniczy<br />
również nie może być<br />
produktem ani substytutem<br />
w wytwarzaniu energii.<br />
Zgodnie z art. 4 projektu<br />
ustawy OZE każdy wytwórca<br />
energii elektrycznej<br />
z odnawialnych źródeł energii<br />
będący osobą fizyczną, który<br />
wytwarza energię w celu<br />
własnego wykorzystania, ma<br />
możliwość sprzedaży niewykorzystanej<br />
nadwyżki wyprodukowanej<br />
przez siebie<br />
energii. Jednak zakład energetyczny<br />
nie może wypłacić pełnej<br />
wartości zakupionej energii<br />
– ma obowiązek zapłacić<br />
80% średniej ceny energii na<br />
rynku konkurencyjnym z ubiegłego<br />
roku.<br />
Nowelizacja ustawy<br />
przewidziała możliwość sprzedaży<br />
nadwyżki wyprodukowanej<br />
energii również przez<br />
przedsiębiorstwa. Różnicą<br />
jest to, że cena energii nie<br />
wynosi 80% średniej ceny<br />
energii na rynku konkurencyjnym<br />
w ubiegłym roku,<br />
a 100%.<br />
Ponadto mikro, jak<br />
i mała instalacja (a także biogazownie<br />
rolnicze) są zwolnione<br />
z konieczności uzyskania<br />
koncesji na prowadzoną<br />
działalność. Wytwarzanie<br />
energii w mikro instalacjach<br />
nie ma już charakteru działalności<br />
gospodarczej – zatem<br />
aby wytwarzać energię<br />
w źródłach o mocy do 40<br />
kW nie będzie konieczne<br />
zakładanie działalności gospodarczej<br />
ani prowadzenie<br />
księgowości. Jedynym zobowiązaniem<br />
właściciela instalacji<br />
jest zgłoszenie operatorowi<br />
dystrybucji sieciowej,<br />
że instalacja została podłączona<br />
do sieci przez uprawnionego<br />
dystrybutora.<br />
Słabnące wsparcie dla energetyki<br />
obywatelskiej<br />
Powyższe zmiany dotyczące<br />
mikro i małej instalacji<br />
w pewien sposób zachęcają<br />
do przejścia na ekologiczny<br />
sposób pozyskiwania energii,<br />
jednak istnieje druga strona<br />
medalu. Ingerencja prawna<br />
wyraźnie osłabia ekonomikę<br />
systemu wsparcia dla właścicieli<br />
instalacji o mocy do 10<br />
kW i skutecznie zniechęca do<br />
inwestycji.<br />
Według najnowszych<br />
analiz ekonomicznych Instytutu<br />
Energetyki Odnawialnej<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 31
inżynieria środowiska<br />
Rys. 1 Schemat działania mikroinstalacji<br />
wykonanych w związku z nowelizacją<br />
ustawy o odnawialnych<br />
źródłach energii przedstawionej<br />
przesz Ministerstwo<br />
Gospodarki wynika, że przyjęte<br />
zmiany doprowadzą do<br />
zatrzymania energetyki prosumenckiej<br />
w Polsce.<br />
Nowelizacja miała na<br />
celu usunięcie wątpliwości interpretacyjnych,<br />
stało się jednak<br />
inaczej. W uzasadnieniu<br />
i ocenie skutków brakuje wielu<br />
istotnych informacji argumentujących<br />
celowość wprowadzonych<br />
zmian:<br />
- obliczeń wysokości stawek<br />
taryf gwarantowanych i danych<br />
dla poszczególnych technologii<br />
i przedziałów mocy,<br />
- informacji dotyczących źródeł<br />
danych,<br />
- informacji dotyczących podatków<br />
związanych z produkcją<br />
energii elektrycznej wytworzonej<br />
w mikro instalacji<br />
i sprzedarzą jej nadwyżek,<br />
- wyceny źródła kosztów instalacji<br />
oraz prognozy wysokości<br />
”opłaty OZE” w czasie funkcjonowania<br />
systemu wsparcia<br />
(do 2035 roku).<br />
Ponadto wprowadzono<br />
skomplikowany wzór, na<br />
podstawie którego wytwórcy<br />
energii będą mieli możliwość<br />
dokonać obliczeń przewidywanych<br />
kosztów wytworzenia<br />
energii oraz starać się<br />
o otrzymanie ceny zakupu<br />
energii wyższej niż minimalna.<br />
Obciążenie właściciela<br />
obowiązkiem obliczenia<br />
stawki taryfy gwarantowanej<br />
oraz wprowadzenie sankcji<br />
w postaci niemożliwości skorzystania<br />
z taryfy ulgowej<br />
w przypadku pomyłki w obliczeniach<br />
w dużym stopniu<br />
pogarsza dostęp do systemu<br />
wsparcia, co ostatecznie<br />
może doprowadzić do całkowitej<br />
rezygnacji z inwestycji.<br />
Przepisy powinny być<br />
przejrzyste, logiczne i jak najbardziej<br />
uproszczone. Niestety<br />
nie kierowano się tymi<br />
zasadami przy ich tworzeniu.<br />
Obywatel został postawiony<br />
w trudnej sytuacji. Zrzucanie<br />
na obywateli odpowiedzialności<br />
za wyliczenia taryf w taki<br />
sposób, aby były zgodne z wytycznymi<br />
dotyczącymi maksymalnej<br />
wysokości udzielanej<br />
pomocy publicznej nie powinno<br />
mieć miejsca.<br />
Celem nadrzędnym<br />
Ministerstwa Gospodarki<br />
było usunięcie wątpliwości<br />
'technicznych' i prawnych<br />
w zakresie pomocy publicznej<br />
oraz dopracowanie przepisów<br />
o pomocy publicznej<br />
i wprowadzenie takich zmian<br />
aby możliwość skorzystania<br />
przez obywateli z rozwiązań<br />
ustawowych była zrozumiała,<br />
a tym samy w pewnym stopniu<br />
zachęcająca. Niestety wynik<br />
działań Ministerstwa Gospodarki<br />
poniekąd minął się<br />
z celem.<br />
Pozytywne rozwiązania<br />
Mimo szeregu niekorzystnych<br />
decyzji w nowej<br />
ustawie o odnawialnych<br />
źródłach energii pozytywnie<br />
należy ocenić dopracowanie<br />
przepisów z ostatecznym i jednoznacznym<br />
potwierdzeniem<br />
intencji ustawodawcy. Dowiadujemy<br />
się, że:<br />
- stawki taryf gwarantowanych<br />
są przyznawane na całość<br />
zaoferowanej energii (bez<br />
rozstrzygania co to są niezdefiniowane<br />
w prawie energetycznym<br />
i podatkowym „nadwyżki”),<br />
- są przyznawane na 15 lat dla<br />
wszystkich inwestorów, którzy<br />
uzyskali prawo do taryfy<br />
zanim przekroczona zostanie<br />
ogólna moc 800 MW w mikro<br />
źródłach sprzedających<br />
energię, wykluczenie nieprzejrzystego<br />
łączenia innych form<br />
wsparcia dla wytwórcy energii<br />
32 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
inżynieria środowiska<br />
z mikroinstalacji o mocach do<br />
10 kW korzystającego z taryf<br />
FiT (byłoby to dobre, uproszczone<br />
rozwiązanie pod warunkiem,<br />
że taryfy FiT byłby<br />
prawidłowo określone, bez<br />
przerzucania odpowiedzialności<br />
pomiędzy „donatorów”<br />
i „regulatorów”).<br />
Jednak i tutaj znalazł<br />
się haczyk na przyszłego,<br />
potencjalnego właściciela<br />
mikroinstalacji. Nowelizacja<br />
proponuje obniżenie wysokości<br />
pierwotnych taryf bazowych<br />
dla wybranych technologii.<br />
Tym samym – przy<br />
określonej wysokości taryf<br />
– nowymi przepisami zwiększa<br />
koszty dla wszystkich<br />
technologii (notabene nieokreślonych<br />
w sposób konkretny),<br />
bez zwiększania wysokości<br />
pierwotnych taryf.<br />
Podsumowanie<br />
Lektura stron Dziennika<br />
Ustaw dotyczących nowelizacji<br />
prawa regulującego<br />
zasady produkcji<br />
energii elektrycznej z odnawialnych<br />
źródeł energii po<br />
niekąd daje dobre światło<br />
na upowszechnianie po<br />
zyskiwania energii ze źródeł<br />
niekonwencjonalnych.<br />
Poniekąd, ponieważ<br />
na przyszłego właściciela<br />
„przydomowej<br />
fabryki energii” czeka szereg<br />
utrudnień i zawiłości prawnych,<br />
które skutecznie mogą<br />
go zniechęcić do podjęcia<br />
decyzji o inwestycji. Niekonwencjonalne<br />
źródła energii<br />
są naszą przyszłością. Niefortunnie<br />
napotykamy na<br />
swojej drodze utrudnienia<br />
w osiągnięciu wyznaczonego<br />
celu – jak największego<br />
wykorzystania tego co nam<br />
daje natura. Nie należy się<br />
jednak zniechęcać, warto<br />
trochę powalczyć z pułapkami<br />
prawnymi i być dumnym<br />
z bycia eko. •<br />
Agnieszka Kaczor<br />
Źródła:<br />
[1] http://dziennikustaw.gov.pl/DU<br />
[2] http://odnawialnezrodlaenergii.pl/<br />
[3] http://ekosun.pl/<br />
[4] http://www.reo.pl/<br />
[5] http://gramwzielone.pl/<br />
[6] http://portalkomunalny.pl/<br />
[7] http://www.ieo.pl/<br />
[8] http://www.ekocde.pl/<br />
Rys. 2 Mikroinstalacja na dachu<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 33
architektura<br />
zaprzeczając<br />
grawitacji<br />
Skoki narciarskie cieszą się<br />
w Polsce sporym zainteresowaniem<br />
już od ponad piętnastu<br />
lat. Zorientowani kibice<br />
wiedzą, że ostatni cykl Pucharu<br />
Świata był w pewien sposób<br />
przełomowy dla tej dyscypliny,<br />
nie tylko ze względu<br />
na aż dwóch zawodników na<br />
pierwszym miejscu w klasyfikacji<br />
generalnej. Na mamuciej<br />
skoczni w Vikersund po raz<br />
pierwszy w historii słoweński<br />
zawodnik Peter Prevc osiągnął<br />
magiczną granicę 250<br />
metrów, bijąc dotychczasowy<br />
rekord świata, jednak już<br />
dzień później Norweg Anders<br />
Fannemel poprawił go, lecąc<br />
na odległość 251,5 metrów.<br />
Kolejna granica ludzkich możliwości<br />
została pokonana.<br />
Niejedna skocznia narciarska<br />
zdaje się naginać prawa<br />
grawitacji. Wystarczy spojrzeć<br />
na wieże, nie pnące się pionowo<br />
w górę, a wystrzelające pod<br />
kątem bez żadnego dodatkowego<br />
punktu podparcia, aby zadać<br />
sobie pytanie: jakim cudem to<br />
właściwie stoi? Jak to zostało<br />
skonstruowane?<br />
Każdy obiekt charakteryzuje<br />
się swoim własnym<br />
rozwiązaniem zależnym od warunków<br />
naturalnych i indywidualnego<br />
podejścia konstruktora.<br />
W artykule zostaną omówione<br />
trzy najbardziej spektakularne<br />
(wg subiektywnej oceny<br />
autora) przykłady skoczni narciarskich<br />
o wieżach w konstrukcji<br />
wspornikowej.<br />
Heini-Klopfer-Schanze<br />
Lokalizacja: Oberstdorf, Niemcy<br />
Projekt budowlany:<br />
Heini Klopfer<br />
Rok budowy: 1950<br />
Przebudowy: 1973, 1997<br />
Wielkość skoczni: HS 213<br />
Punkt konstrukcyjny: K 185<br />
Oficjalny rekord skoczni:<br />
225,5 m Harri Olli (Finlandia),<br />
14.02.2009<br />
Skocznia HS 213<br />
w Oberstdorfie, Heini-Klopfer-<br />
-Schanze, jest jedną z pięciu<br />
tak zwanych mamucich skoczni<br />
(punkt HS położony dalej niż<br />
185 m, punkt K 145-200 m)<br />
na świecie, będących obecnie<br />
w użytkowaniu. Ostatnią modernizację<br />
przechodziła w 1997<br />
roku. Nie jest to największa<br />
skocznia, ale została uznana za<br />
najpiękniejszą i najbezpieczniejszą<br />
do lotów, bowiem jej<br />
zeskok ma naturalny profil,<br />
wybudowany bezpośrednio na<br />
górskim zboczu i dobrze osłonięty<br />
od wiatru przez otaczający<br />
las. Jednak uwagę przede<br />
wszystkim przykuwa żelbetowa<br />
wieża obiektu. Wysoka na 72 m,<br />
o wysięgu 57 m, zakotwiona za<br />
pomocą czterdziestu stalowych<br />
lin utwierdzonych w skalnym<br />
podłożu na głębokości 14 m,<br />
góruje nad okolicą przyciągając<br />
oko. Na fundamenty wieży<br />
skoczni zużyto około 500 m3<br />
betonu ciężkiego. Sama wieża<br />
wykonana została z betonu<br />
lekkiego, natomiast jej dwa tarasy<br />
z elementów prefabrykowanych.<br />
Stabilność konstrukcji<br />
zapewnia dodatkowe 80 zakotwionych<br />
lin.<br />
Formę wieży skoczni<br />
Heini-Klopfer-Schanze cechuje<br />
niezwykła smukłość i dynamizm,<br />
a układ tarasów na<br />
jej szczycie oraz okrągłe okna<br />
tworzą intrygujący kontrast<br />
budowli z otoczeniem: jest to<br />
obiekt w duchu architektury<br />
marynistycznej, czyli inspirowanej<br />
estetyką okrętów, a położony<br />
w samym sercu gór.<br />
Poza terminami zawodów<br />
w lotach narciarskich<br />
skocznia otwarta jest dla turystów,<br />
którzy mogą wjechać na<br />
34 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
ARCHITEKTuRA<br />
Rys. 1 Schemat wieży skoczni Heini-Klopfer-Schanze, ilustracja własna na podstawie sepp-weiler.com<br />
wieżę startową windą poprowadzoną<br />
ukośnie pod rozbiegiem.<br />
Ciekawostką jest, że<br />
skocznia otrzymała swoją nazwę<br />
od jednego z trzech inicjatorów<br />
jej budowy, Hei<strong>nr</strong>icha „Heiniego”<br />
Klopfera, który był zarówno<br />
skoczkiem narciarskim, jak i architektem.<br />
Po zakończeniu sportowej<br />
kariery zaprojektował on<br />
około 250 skoczni na całym świecie,<br />
a w latach 1955-1968 był<br />
oficjalnym ekspertem od skoczni<br />
narciarskich w Międzynarodowej<br />
Federacji Narciarskiej FIS.<br />
Große Olympiaschanze<br />
Lokalizacja: Garmisch-Partenkirchen,<br />
Niemcy<br />
Projekt: Terrain:Loenhart&Mayr,<br />
Mayr|Ludescher|Partner<br />
(ostatnia przebudowa)<br />
Rok budowy: 1934<br />
Przebudowy: 1950, 1978,<br />
1996, 2007<br />
Wielkość skoczni: HS 140<br />
Punkt konstrukcyjny: K 125<br />
Oficjalny rekord skoczni:<br />
143,5 m Simon Ammann<br />
(Szwajcaria), 01.01.2010<br />
Kolejną ciekawą realizacją<br />
jest ostatnia przebudowa<br />
skoczni olimpijskiej Große<br />
Olympiaschanze w Garmisch-<br />
-Partenkirchen. Za jej projekt<br />
odpowiada biuro architektoniczne<br />
Terrain: Loenhart&Mayr, we<br />
współpracy z biurem konstrukcyjnym<br />
Mayr|Ludescher|Partner.<br />
Ukończona w przeciągu<br />
roku, od 1 stycznia 2008 nieprzerwanie<br />
gości noworoczny<br />
konkurs skoków narciarskich,<br />
rozgrywany w ramach Turnieju<br />
Czterech Skoczni.<br />
„Olimpijski wspornik”,<br />
jak nazwali skocznię zawodnicy,<br />
swoją formą nawiązywać<br />
ma do górzystego ukształtowania<br />
terenu wokół obiektu,<br />
łącząc je z rzeźbiarską ekspresją<br />
– chociaż istnieją także<br />
teorie, że za inspirację posłużył<br />
damski but na wysokim<br />
obcasie. W swoim projekcie<br />
architekci chcieli przedstawić<br />
dynamizm dyscypliny oraz<br />
szaleńcze zmaganie z grawitacją.<br />
Struktura nowej<br />
skoczni Große Olympiaschanze<br />
została zaprojektowana<br />
jako przestrzenna stalowa kratownica<br />
wykonana z zakrzywionych<br />
prętów o przekroju<br />
dwuteowym. Montaż obiektu<br />
rozpoczął się od złożenia całej<br />
konstrukcji „na płasko” i połączeniu<br />
z dwoma podporami nieprzesuwnymi<br />
o stosunkowo płytkim<br />
fundamentowaniu. Dopiero<br />
później odchylono ją do docelowego<br />
kąta 35 stopni i połączono<br />
z bulą skoczni. W celu zapewnienia<br />
odpowiedniej stabilności<br />
niezbędne było dodatkowe zakotwienie<br />
w ziemi za pomocą lin<br />
stalowych.<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 35
architektura<br />
Konstrukcja skoczni<br />
pokryta została półprzezroczystymi<br />
panelami z poliwęglanu.<br />
Za dnia ich wygląd zmienia się<br />
wraz z warunkami oświetleniowymi<br />
– o różnych porach dnia<br />
i przy różnej pogodzie skocznia<br />
prezentuje się nieco inaczej,<br />
w nocy zaś panele umożliwiają<br />
wykorzystanie zainstalowanego<br />
pod spodem systemu<br />
iluminacji.<br />
Holmenkollbakken<br />
Lokalizacja: Oslo, Norwegia<br />
Projekt: JDS Architects, Norconsult,<br />
Grindaker, Metallplan<br />
(ostatnia przebudowa)<br />
Rok budowy: 1892<br />
Przebudowy: 1914, 1928, 1952,<br />
1963, 1981, 1993, 1999, 2011<br />
Wielkość skoczni: HS 134<br />
Punkt konstrukcyjny: K 120<br />
Oficjalny rekord skoczni:<br />
141,0 m Andreas Kofler<br />
(Austria), 05.03.2011<br />
Najnowszą wartą uwagi<br />
realizacją jest nowa skocznia<br />
Holmenkollbakken, zaprojektowana<br />
przez znane biuro<br />
JDS Architects we współpracy<br />
z konstruktorami z Norconsult<br />
na Mistrzostwa Świata w Oslo<br />
w 2011 roku. Skocznie wyróżnia<br />
przede wszystkim sposób, w jaki<br />
architektom udało się połączyć<br />
wszystkie dodatkowe obiekty,<br />
takie jak stanowisko trenerskie<br />
czy wieża sędziowska, w jedną<br />
zintegrowaną z zeskokiem, płynną<br />
i dynamiczną formę. Sama<br />
wieża skoczni ma 58 m wysokości<br />
i 69 m długości.<br />
Także w tym wypadku<br />
konstrukcję rozwiązano jako<br />
stalową kratownicę przestrzenną,<br />
jednak o znacznie bardziej<br />
skomplikowanym układzie, rozdzielającą<br />
się na dwa „ramiona”,<br />
z dodatkową strukturą pod<br />
progiem skoczni. Każdy węzeł<br />
tej kratownicy jest unikalny. Tak<br />
złożona struktura wymagała nie<br />
tylko wykonania jej dokładnego<br />
komputerowego modelu w trójwymiarze,<br />
ale także przeprowadzenia<br />
symulacji łączenia poszczególnych<br />
elementów w celu<br />
bieżącej kontroli rzeczywistego<br />
procesu.<br />
Dzięki zaprojektowaniu<br />
takiej konstrukcji, na którą zużyto<br />
w sumie ponad 1200 ton stali,<br />
nie tylko wszystkie niezbędne elementy<br />
funkcjonalne zostały połączone<br />
w zwartą całość, ale także<br />
zapewniono osłonięcie zeskoku<br />
przed działaniem wiatru.<br />
W wypadku Holmenkollbakken za<br />
nietuzinkowy wygląd skoczni odpowiada<br />
obciągnięcie konstrukcji<br />
gęstą siatką ze stali nierdzewnej.<br />
Brak igelitu uniemożliwia<br />
skoki na Holmenkollen<br />
przy braku śniegu, jednak nowa<br />
skocznia i tak stała się jedną<br />
z głównych atrakcji turystycznych<br />
Oslo za sprawą mieszczącego<br />
się pod nią Muzeum<br />
Narciarstwa oraz wspaniałej<br />
panoramy miasta widocznej<br />
z jej wieży. W zeszłym roku turystom<br />
zaoferowano zjazd linowy<br />
wzdłuż rozbiegu skoczni,<br />
a w marcu tego roku pomieszczenia<br />
na szczycie wieży, gdzie<br />
w trakcie zawodów skoczkowie<br />
czekają na swój występ, zamieniono<br />
wraz z tarasem widokowym<br />
na apartament, w którym<br />
nocleg można było wygrać za<br />
pośrednictwem portalu airbnb.<br />
Jak na tym tle wypadają<br />
polskie skocznie narciarskie?<br />
W Polsce jak dotąd nie powstał<br />
żaden obiekt, w którym wykorzystano<br />
by śmiałą konstrukcję<br />
Rys. 2 Schemat skoczni Große Olympiaschanze Rys. 3 Schemat budowy skoczni Große Olympiaschanze<br />
36 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
architektura<br />
wspornikową. Wielka Krokiew<br />
to skocznia o naturalnym profilu,<br />
z kolei wieża Wisły Malinki<br />
hołduje zupełnie innej, neomodernistycznej<br />
estetyce, o stosunkowo<br />
prostym rozwiązaniu<br />
konstrukcyjnym. Więcej dużych<br />
skoczni w Polsce nie ma i nic nie<br />
zapowiada aby w najbliższym<br />
czasie miało się to zmienić. Pomarzyć<br />
zawsze jednak można.<br />
Jeżeli w Finlandii jeszcze kilka<br />
lat temu całkiem poważnie planowano<br />
budowę zadaszonej<br />
skoczni mamuciej, to dlaczego<br />
nie życzyć nam obiektu, na widok<br />
którego ludzie będą pytać:<br />
„Ale jakim cudem to w ogóle<br />
stoi?”. •<br />
[5] http://jdsa.eu/hop/<br />
[6] http://www.tekla.com/company/<br />
news/world-famous-holmenkollen-skijump-modeled-tekla-bim-software<br />
Joanna Baszyńska<br />
Źródła:<br />
[1] http://www.sepp-weiler.com/techdaten.htm<br />
[2] http://de.wikipedia.org/wiki/Heini_Klopfer<br />
[3] http://terrain.de/oss-ski-jump-garmisch-partenkirchen/<br />
[4] http://www.mayr-ludescher.com/<br />
olympic-ski-jump-garmisch-partenkirchen.html<br />
Od góry: rys. 4 Skocznia Große Olympiaschanze; rys. 5 Schemat skoczni Holmenkollbakken<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 37
BuDoWNICTWo<br />
architektura, prefabrykacja,<br />
moduł<br />
na pomoc studentom<br />
Budownictwo to gałąź przemysłu,<br />
która najbardziej sceptycznie<br />
podchodzi do zmian<br />
z uwagi na obszerność i cenę<br />
inwestycji, jak i głęboko zakorzenione<br />
przekonanie o tym,<br />
czym budynek jest, a czym<br />
być nie powinien.<br />
Kontekst społeczny<br />
Postrzegana konieczność<br />
ukończenia studiów w celu<br />
zdobycia dobrze płatnej pracy<br />
wymusza masowe migracje<br />
młodych ludzi do dużych miast.<br />
Tam natomiast koszt wynajmu<br />
jest ogromny, a coraz częściej<br />
zdarza się, że aglomeracje nie są<br />
w stanie przyjąć napływających<br />
studentów (Delft lub Kopenhaga).<br />
Dla wysokiej klasy uniwersytetów<br />
to poważny problem,<br />
bowiem najlepsi studenci wybierając<br />
uczelnie, uwzględniają<br />
dodatkowe usługi przez nie oferowane,<br />
w tym zakwaterowanie<br />
[1]. W tym kontekście władze<br />
uniwersyteckie rozważają jak<br />
szybko i tanio rozwiązać problem.<br />
Tu z pomocą przychodzi<br />
budownictwo modularne.<br />
Specyfika<br />
Modularna architektura<br />
odnosi się do systemu złożonego<br />
z mniejszych komponentów<br />
łączonych ze sobą. Moduły tyczą<br />
się jednostek (unit) gotowych<br />
do złożenia, ale również<br />
samych połączeń elementów<br />
konstrukcyjnych jak i komponentów<br />
ścian, dachów lub<br />
fundamentów. Unit umożliwia<br />
nieskończoną liczbę kombinacji<br />
użytkowych i jest dostarczany<br />
wraz z pakietem mediów<br />
do podłączenia. Klient, tak jak<br />
w przypadku elektroniki czy<br />
samochodów, otrzymuje gotowy<br />
produkt, co znacząco ogranicza<br />
jego cenę. Wspomniane<br />
systemy często dostarczane są<br />
w systemie „zaprojektuj-wybuduj”,<br />
co stanowi ułatwienie dla<br />
klienta, ograniczając nieporozumienia<br />
między architektem<br />
a wykonawcą. Domy modularne<br />
mogą być wykonane z każdego<br />
konstrukcyjnego materiału,<br />
a budowane w kontrolowanym<br />
środowisku fabrycznym łatwiej<br />
osiągają wymagania budynków<br />
niskoenergetycznych i pasywnych<br />
poprzez eliminację błędów<br />
wykonawczych i mostków<br />
termicznych. Choć idea obiektów<br />
modułowych rozwija się<br />
głównie w krajach o wysokich<br />
kosztach pracy robotników,<br />
wydaje się ona być idealnym<br />
rozwiązaniem problemu rosnącego<br />
zapotrzebowania na<br />
tanie mieszkania w kampusach<br />
uniwersyteckich. Budynki modułowe<br />
z racji znacznej uniwersalności<br />
projektu dają duże<br />
możliwości zastosowań po zakończeniu<br />
swojej uprzedniej<br />
funkcji. Realizuje to dzisiejszy<br />
trend tworzenia budynków elastycznych,<br />
przystosowanych do<br />
dynamicznie rozwijających się<br />
miast ze zmiennymi potrzebami.<br />
Modułowe budynki mogą<br />
być przeniesione w inne miejsce,<br />
tam gdzie są w danej chwili<br />
potrzebne.<br />
Szansa dla przemysłu<br />
Tradycyjny sposób wykonania<br />
budynków to przede<br />
wszystkim długi czas realizacji.<br />
Pieniądze z budżetu inwestycji<br />
wydawane są w dużym stopniu<br />
na robociznę i materiały<br />
kupione z niepotrzebnym zapasem.<br />
W przypadku projektu<br />
w technologii modułowej<br />
ilość roboczogodzin jest ograniczona,<br />
a choć faza projektowa<br />
jest dłuższa, to połączona<br />
z konsultacjami ze specjalistami<br />
znacząco ogranicza czas<br />
przeznaczony na fazę wykonawczą.<br />
Zastosowanie najświeższych<br />
sposobów zarządzania,<br />
zawartych w idei LEAN<br />
oraz zarządzanie jakością na<br />
38 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
BuDoWNICTWo<br />
Rys. 1 Studenckie domy DUWO biura Mecanoo w Delft<br />
każdym etapie produkcyjnym<br />
dają szansę na zmaksymalizowanie<br />
zysków poprzez zminimalizowanie<br />
strat i zużycia<br />
materiałów. Jeden projekt to<br />
możliwość standaryzacji, szybkiego<br />
uczenia się i zwiększenia<br />
efektywności. Projektant<br />
i wykonawca nabiera biegłości<br />
w konstruowaniu z każdym kolejnym<br />
projektem.<br />
Modułowa dla studentów<br />
Rosnąca liczba studentów<br />
w Delft doprowadziła<br />
do propozycji interesującego<br />
rozwiązania. Biuro architektoniczne<br />
Mecanoo zostało<br />
poproszone przez Fundację<br />
DUWO o przygotowanie projektu<br />
szybkiego i efektywnego,<br />
który pozwoliłby rozwiązać<br />
problem braku mieszkań<br />
dla studentów zagranicznych.<br />
Projekt założył wysoką prefabrykację<br />
obiektów, mimo to<br />
proces projektowania nie był<br />
długi, gdyż od powstania koncepcji<br />
obiektu do oddania go<br />
do użytku minął niecały rok.<br />
Wyprodukowane wcześniej<br />
w warunkach fabrycznych moduły<br />
zostały wsunięte w wybudowany<br />
stalowy szkielet. Uniwersytet<br />
Techniczny w Delft<br />
może poszczycić się trzema<br />
nowymi budynkami mieszczącymi<br />
łącznie 186 modułów<br />
mieszkalnych [2].<br />
Dla budowy dormitoriów<br />
dla studentów architektury<br />
Politechniki Katalońskiej<br />
zdefiniowano konkretne<br />
wymagania: zapewnienie<br />
komfortu mieszkalnego studentom,<br />
osiągnięcie certyfikatu<br />
energetycznego Minergie<br />
(poniżej 38 KWh/m 2 ) oraz użycie<br />
systemu modułowego. Zrealizowany<br />
przez HARQUITECTES<br />
i DATAAE projekt jest efektywny<br />
energetycznie również za<br />
sprawą użytych materiałów<br />
z recyklingu. Spośród 62 zaproponowanych<br />
jednostek<br />
57 przeznaczono na potrzeby<br />
mieszkalne, pozostała piątka<br />
przeznaczona jest na użytek<br />
wspólnoty i funkcje komunikacyjne.<br />
Ograniczenie zużycia<br />
materiału do minimum<br />
poprzez pozostawienie widocznych<br />
elementów konstrukcyjnych<br />
oddaje szczerość<br />
i prostotę rozwiązania. Projekt<br />
odznacza się ograniczeniem<br />
wpływu na środowisko<br />
poprzez redukcję odpadów<br />
i emisji dwutlenku węgla.<br />
Spełnienie takich wymagań<br />
w projekcie jest bez wątpienia<br />
pouczające dla przyszłych architektów<br />
[3].<br />
Ciekawą ideę przedstawia<br />
też projekt domu<br />
Rys. 2 Dom studencki Zuiderzeeweg biura Fact Architects w Amsterdamie<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 39
inżynieria BuDoWNICTWo środowiska<br />
studenckiego Zuiderzeeweg<br />
w Amsterdamie projektu Fact<br />
Architects, który zakłada tymczasową<br />
lokalizację obiektu.<br />
W późniejszym terminie cały<br />
budynek zostanie przeniesiony<br />
w swoje ostateczne miejsce.<br />
Projekt przygotowany<br />
jest zatem tak, aby pasował<br />
do różnych warunków środowiskowych.<br />
Wyrazem zastosowanych<br />
rozwiązań ma być<br />
wytrzymała fasada z ciemnego<br />
drewna [4].<br />
Warto wspomnieć również<br />
o Aarhus, które problem<br />
mieszkań dla studentów rozwiązało<br />
za pomocą tymczasowych<br />
mieszkań z przeprojektowanych<br />
przemysłowych kontenerów.<br />
Przyniosło to ogromny sukces,<br />
uznanie wśród studentów i międzynarodową<br />
rozpoznawalność.<br />
W podobny sposób do problemu<br />
podeszło francuskie biuro<br />
Cattani Architects projektując<br />
100 mieszkań przy użyciu starych<br />
kontenerów, tworząc wyjątkowe<br />
studenckie osiedle Cite<br />
a Docks w Le Havre [5].<br />
Nowe możliwości<br />
Architektura modularna daje<br />
duże pole do popisu projektantom,<br />
oferując także szczególnie<br />
ważny atut, jakim jest<br />
ekonomiczna zasadność projektu.<br />
Domy modularne są<br />
nie tylko szybkie w wykonaniu<br />
i efektywne energetycznie,<br />
lecz narzucają też nowy,<br />
ciekawy trend. Architektura<br />
kontenerowa jest już mocno<br />
zakorzeniona w świadomości<br />
projektantów, a coraz częściej<br />
powstają przecież pomysły dotykające<br />
tematu architektury<br />
modułowej. Biorąc pod uwagę<br />
fakt, że jest ona coraz częściej<br />
uznawana przez urzędy i instytucje,<br />
należy oczekiwać, że<br />
liczba realizacji modułowych<br />
będzie wzrastać. •<br />
Alicja Zimniak<br />
Źródła:<br />
[1] http://universitypost.dk/article/clearing-student-housing-chaos<br />
[2] http://www.mecanoo.nl/Projects/<br />
project/55/Student-Housi<br />
[3] http://www.harquitectes.com/projectes/habitatges-universitaris-santcugat-harquitectes/<br />
[4] http://www.factarchitects.nl/<br />
[5] http://alberto-cattani-architecte.<br />
blogspot.com/2010/10/residence-pour-etudiants-le-havre.html<br />
Rys.3 Dom studencki projektu HARQUITECTES i DATAAE w Katalonii<br />
40 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej<br />
Wizualizacja projektu dyplomowego na zlecenie<br />
Łukasz Gać - Visualizations-arch.com<br />
INnowacje<br />
bim<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 41
BuDoWNICTWo<br />
inżynier budownictwa poznaje<br />
bim<br />
Rzeczywistość świata budowlanego<br />
jest obecnie w trakcie<br />
bardzo intensywnego rozwoju,<br />
narzędzia i efekty pracy<br />
inżyniera budownictwa podlegają<br />
właśnie przełomowym<br />
zmianom. Wobec wszystkich<br />
uczestników zaangażowanych<br />
w projektowanie i wykonawstwo<br />
budynku stawiane są rosnące<br />
wymagania odnośnie<br />
czasu opracowania projektu,<br />
płynności dostaw materiałów<br />
i produktów budowlanych,<br />
trwałości, kosztów i jakości finalnego<br />
obiektu. Nowa organizacja<br />
pracy wraz z technologią<br />
BIM wychodzą naprzeciw tym<br />
wymaganiom. Nieuniknione<br />
stało się zastąpienie dotychczasowych<br />
narzędzi CAD zastosowaniem<br />
jednego, wspólnego<br />
modelu budynku w pełnym<br />
cyklu budowlanym, począwszy<br />
od koncepcji, poprzez projektowanie<br />
architektoniczne, konstrukcyjne<br />
i instalacyjne, w czasie<br />
realizacji budowy i montażu<br />
wyposażenia, aż do momentu<br />
oddania gotowego obiektu inwestorowi.<br />
Nawet mimo braku lat<br />
doświadczenia w branży budowlanej,<br />
masz swoją szansę,<br />
by włączyć się poprzez BIM<br />
(Building Information Modeling<br />
- modelowanie informacji o budynku)<br />
w najnowszy sposób postrzegania<br />
świata z wykorzystaniem<br />
technologii rzeczywistości<br />
wirtualnej: VR. Ponieważ coraz<br />
więcej firm stosuje BIM w codziennej<br />
praktyce, pojawiają się<br />
liczne oferty pracy przeznaczone<br />
dla specjalisty, administratora,<br />
koordynatora czy menadżera<br />
w zakresie BIM. Weź pod uwagę,<br />
że realia przyszłości inżynierii<br />
budowlanej to konieczność<br />
posługiwania się technologią<br />
BIM, równie sprawnie jak narzędziami<br />
CAD.<br />
W przeciwieństwie do<br />
bogatego doświadczenia zawodowego,<br />
BIM możesz poznać<br />
przez aktywność na tym<br />
polu podczas studiów. Nie trać<br />
tej szansy. Absolwenci znający<br />
BIM mają przewagę na rynku<br />
pracy, ponieważ firmy szukają<br />
najbardziej kreatywnych i zdolnych<br />
młodych talentów chłonących<br />
nowe technologie. A jakie<br />
umiejętności pomogą Ci się<br />
wyróżnić? Jak odnoszą się one<br />
do BIM?<br />
Koncentracja na atrakcyjnym<br />
budowaniu<br />
Inżynierowie budownictwa,<br />
a więc i Ty, są twórcami<br />
wielu rodzajów obiektów,<br />
od kompleksów mieszkalnych<br />
i budynków użyteczności publicznej,<br />
przez infrastrukturę<br />
komunikacyjną, na budowlach<br />
monumentalnych takich jak<br />
stadiony czy tamy kończąc.<br />
Oprogramowanie BIM może<br />
być bardzo bogate w informacje<br />
wizualne i narzędzia do<br />
projektowania wyjątkowych<br />
konstrukcji spełniających niestandardowe<br />
wymagania.<br />
Aplikacje BIM udostępniają<br />
inżynierom stosowne narzędzia<br />
do projektowania nawet<br />
najbardziej wyrafinowanych<br />
struktur, wykonanych z wszelakich<br />
materiałów i produktów<br />
budowlanych. Możliwe jest<br />
za ich pomocą opracowanie<br />
różnorodnych rozwiązań konstrukcyjnych,<br />
istotnie wzbogacających<br />
portfolio projektanta.<br />
Ukazanie potencjału eliminacji<br />
problemu<br />
Radzenie sobie z wyzwaniami<br />
i rozwiązywanie problemów<br />
jest stałym elementem<br />
funkcjonowania branży budowlanej.<br />
Jako od inżyniera, oczekuje<br />
się od Ciebie skutecznego<br />
dostarczenia żądanych wyników,<br />
przy równoczesnej identyfikacji<br />
42 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
BuDoWNICTWo<br />
i ostatecznym unikaniu błędów,<br />
niespójności i konfliktów. Najmniejsze<br />
pomyłki mogą być<br />
kosztowne i istotnie opóźnić<br />
czas budowy, podnieść koszty<br />
i wpłynąć na wynik finansowy<br />
kontraktu. Kwestie te mogą być<br />
zidentyfikowane i rozwiązane<br />
dzięki zastosowaniu narzędzi<br />
BIM. BIM daje Ci praktyczną<br />
szansę na bezproblemowe<br />
„przejście” przez proces budowy<br />
poprzez zidentyfikowanie<br />
i rozwiązanie wszelkich<br />
potencjalnych zagrożeń dla<br />
bezpieczeństwa i niespójności<br />
projektowych już na etapie projektowania.<br />
Wygraj myśleniem w jedności<br />
Konstruktorzy zawsze<br />
współpracują z architektami<br />
i innymi specjalistami budowlanymi.<br />
Interdyscyplinarna<br />
praca i umiejętności komunikacyjne<br />
mają fundamentalne<br />
znaczenie dla każdego, kto<br />
pracuje w branży budowlanej.<br />
Jednak różne priorytety,<br />
wartości i metody pracy mogą<br />
utrudniać realizację ostatecznego<br />
celu.<br />
Narzędzia BIM narzucają<br />
podstawy komunikacji<br />
i współpracy. BIM sprzyja dostępności<br />
i przejrzystości projektu,<br />
wymianie informacji<br />
i integracji środowisk, co z kolei<br />
daje Ci oraz innym specjalistom<br />
szansę zsynchronizowania<br />
wysiłków we wczesnym<br />
etapie procesu budowlanego.<br />
Brak uporządkowania informacji<br />
i integracji różnorodnych<br />
modeli projektowych,<br />
przekształcone są w BIM<br />
w projekt spójny, możliwy do<br />
równoległego wykorzystania<br />
przez wielu użytkowników<br />
oraz gwarantujący znaczne<br />
zmniejszenie utraty danych<br />
w czasie integracji projektu.<br />
Pozwala Ci to tym samym na<br />
podejmowanie optymalnych<br />
decyzji w zakresie projektowania.<br />
Pamiętaj o LEAN<br />
Budowanie i projektowanie<br />
zgodne z zasadami<br />
organizacji i zarządzania Lean<br />
jest dzisiaj bardziej aktualne<br />
niż kiedykolwiek wcześniej.<br />
W budownictwie zasady myślenia<br />
zgodne z Lean obejmują<br />
prowadzenie procesów budowlanych<br />
przy zachowaniu<br />
minimalnych kosztów i maksymalnej<br />
wartości dla klienta<br />
mając na uwadze cały okres<br />
powstawania, a także użytkowania<br />
budynku.<br />
Inżynierowie budownictwa,<br />
do których zaliczamy<br />
już być może i Ciebie, są<br />
codziennie odpowiedzialni<br />
za identyfikowanie możliwości<br />
podnoszenia wydajności i obniżenia<br />
kosztów wznoszenia<br />
i utrzymania budynku.<br />
BIM to kompleksowa<br />
metoda osiągnięcia efektywnego<br />
wyniku, ponieważ pomaga<br />
ona zaprojektować i zaplanować<br />
w szczegółach inwestycję,<br />
tym samym obniżyć wymagane<br />
koszty, zmniejszyć liczbę koniecznych<br />
przeróbek obiektu,<br />
ograniczyć ilości odpadów budowlanych<br />
oraz zoptymalizować<br />
organizację pracy w biurze<br />
projektowym i na budowie.<br />
Im dokładniejsze planowanie<br />
przed rozpoczęciem budowy,<br />
tym mniej problemów i opóźnień<br />
na etapie wykonawczym,<br />
co owocuje tańszym prowadzenie<br />
budowy.<br />
Tekla to firma, która<br />
rozpoznała moment technologiczny<br />
i zintensyfikowała swoje<br />
zaangażowanie w przygotowaniu<br />
kolejnego pokolenia liderów<br />
BIM. Stworzono specjalną ofertę<br />
zarówno dla placówek edukacyjnych,<br />
jak i również wprost dla<br />
studentów. Uczniowie z całego<br />
świata poznają oprogramowanie<br />
Tekla Structures podczas<br />
studiów na kierunkach budowlanych<br />
oraz w czasie szkoleń<br />
i kursów BIM. Uczą się rzeczywistych<br />
korzyści pracy w ramach<br />
otwartej platformy BIM, a także<br />
narzędzi komunikacji i współpracy<br />
ze wszystkimi branżami zaangażowanymi<br />
w procesie projektowania<br />
i budowy. Coroczny<br />
konkurs modeli Tekla Global BIM<br />
Awards pozwala podziwiać niektóre<br />
z sukcesów nowoczesnego<br />
projektowania. Studenci z całego<br />
świata konkurują, aby ich model<br />
Tekla Structures BIM zajął wysokie<br />
miejsce wśród najbardziej<br />
kultowych projektów na całym<br />
świecie.<br />
Jeśli chcesz zdobyć<br />
przewagę na konkurencyjnym<br />
rynku i odpowiedzialnie budować<br />
swoją przyszłość, dołącz<br />
online do kampusu Tekla<br />
w społeczności akademickiej<br />
studentów. Odwiedź stronę internetową<br />
campus.tekla.com.<br />
Utwórz darmowe konto użytkownika,<br />
pobierz za darmo materiały<br />
edukacyjne Tekla Structures<br />
w wersji dostosowanej do<br />
Twoich potrzeb. Rozpocznij poznawanie<br />
narzędzi BIM. Zostań<br />
specjalistą. •<br />
Adam Glema<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 43
Virtel Zwei Plus - wizualizacje dla Atelier Thomas Pucher -<br />
zwycięski projekt w międzynarodowym konkursie na nową dzielnicę w Wiedniu<br />
Łukasz Gać - Visualizations-arch.com<br />
ekologiczne<br />
technologie<br />
44 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
udownictwo<br />
beton<br />
oddychający<br />
-sposobem na czystsze powietrze<br />
w miastach<br />
W ciągu ostatnich lat liczebność<br />
ludzi w miastach ciągle<br />
rośnie. Wraz ze wzrostem<br />
liczby mieszkańców, wzrasta<br />
także ilość samochodów,<br />
będących jednym z głównych<br />
źródeł zanieczyszczenia<br />
atmosfery związkami<br />
azotu. Poprawienie jakości<br />
powietrza w miastach od<br />
zawsze stanowiło istotny<br />
problem. Wraz ze wzrostem<br />
zainteresowania ochroną<br />
środowiska oraz wdrażaniu<br />
nowych norm środowiskowych,<br />
przyjętych przez państwo<br />
jak i Unię Europejską,<br />
powstają coraz to nowsze<br />
technologie, mające na celu<br />
polepszenie jakości środowiska,<br />
w tym powietrza.<br />
Jedną z takich technologii<br />
jest oddychający beton.<br />
Oddychający beton to<br />
koncepcja niewykorzystywana<br />
jeszcze na skalę przemysłową,<br />
ale testowana zarówno w warunkach<br />
laboratoryjnych jak<br />
i terenowych. Jest to idea betonu<br />
zawierającego ditlenek<br />
tytanu- TiO 2<br />
. To właśnie on odpowiada<br />
za to, że materiał ten<br />
jest ekologiczny, gdyż „oddycha”<br />
i usuwa zanieczyszczenia.<br />
Dzięki swoim właściwościom,<br />
może stanowić rozwiązanie,<br />
na wymienione we wstępie<br />
problemy aglomeracji.[4]<br />
Spaliny samochodowe<br />
stanowią główne źródło zatruwania<br />
powietrza w miastach.<br />
Wraz ze wzrostem liczby samochodów<br />
rośnie także koncentracja<br />
tych zanieczyszczeń.<br />
Duże stężenie chemikaliów<br />
nie pozostaje obojętne wobec<br />
środowiska, odbija się na<br />
zdrowiu ludzi, zwierząt i roślin,<br />
przyczynia się do powstawania<br />
efektu szklarniowego na terenach<br />
zabudowanych. W składzie<br />
spalin możemy wyróżnić<br />
m.in. takie związki jak: aldehydy,<br />
tlenki węgla, tlenki azotu,<br />
tlenki siarki, węglowodory czy<br />
ozon.[5] Wszystkie wymienione<br />
związki są bardzo szkodliwe,<br />
jednakże warto poświęcić<br />
uwagę właśnie tlenkom azotu,<br />
bo to właśnie one są jednym<br />
z groźniejszych składników<br />
skażających atmosferę. Są one<br />
niemal dziesięciokrotnie bardziej<br />
szkodliwe niż tlenki węgla<br />
i kilkukrotnie od tlenków<br />
siarki. Najczęściej wstępującymi<br />
odmianami są tlenek azotu<br />
i ditlenek azotu. Są one bezbarwne,<br />
bezwonne, bezsmakowe.<br />
Powodują one występowanie<br />
patologii klinicznych,<br />
takich jak zaburzenie pracy<br />
oskrzeli czy rozedmę płuc.<br />
Z obu wymienionych substancji<br />
chemicznych, najbardziej<br />
śmiercionośny jest właśnie<br />
dwutlenek azotu. Wchodzi on<br />
w kontakt z wodą, w wyniku<br />
czego powstaje kwas azotowy<br />
– silnie żrąca, bezbarwna<br />
ciecz. Jest on także niebezpieczny<br />
ze względu na silne<br />
właściwości utleniające i dużą<br />
łatwość zapoczątkowywania<br />
reakcji chemicznych. Ponad<br />
to tlenki azotu są odpowiedzialne<br />
za powstawanie ozonu<br />
przypowierzchniowego powodującego<br />
problemy z oddychaniem<br />
i problemy u osób<br />
z chorobami układu krążenia.<br />
[3] Właśnie nieprzewidywalność<br />
tego związku w środowisku<br />
naturalnym stanowi<br />
istotny problem ekologiczny.<br />
Z ratunkiem jednak, przybywa<br />
beton z dodatkiem TiO 2<br />
.<br />
Tlenek tytanu(IV) jest<br />
dodawany do zaprawy betonowej<br />
wraz z wodą (rzadziej<br />
wprowadzany w postaci gazowej).<br />
Występuje on wtedy<br />
w postaci nanocząsteczek,<br />
przyjaznych środowisku.[4]<br />
Pełni on funkcję fotokatalizatora,<br />
aktywnie usuwającego<br />
NOx z powietrza w aglomeracjach<br />
miejskich. Dzięki<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 45
udownictwo<br />
swoim właściwościom jest on<br />
w stanie obniżyć o prawie 20%<br />
przenikanie spalin samochodowych<br />
do atmosfery. Ponadto<br />
producenci zapewniają<br />
minimum 40 lat gwarancji<br />
na działanie tej technologii,<br />
co jest spowodowane tym, iż<br />
TiO 2<br />
nie zostaje wykorzystywany<br />
w procesie oczyszczania<br />
powietrza – nie zużywa<br />
się. Pełni on rolę katalizatora<br />
aktywowanego promieniami<br />
słonecznymi. W wyniku ich<br />
działania dochodzi do reakcji<br />
fotokatalitycznego utleniania<br />
związków azotu, które potem<br />
są gromadzone na powierzchni<br />
betonu w postaci soli (jony<br />
NO 3- ) łatwospłukiwalnej przez<br />
deszcz.[1]<br />
Argumentem przemawiającym<br />
za stosowaniem tej<br />
technologii jest również niewielki<br />
wzrost ceny w porównaniu<br />
do materiałów tradycyjnych.<br />
Przykładem jest ścieżka<br />
rowerowa w Nowej Soli w Polsce,<br />
koszt której wyniósł 1,6<br />
mln złotych co było droższe<br />
o około 15% w porównaniu do<br />
inwestycji z wykorzystaniem<br />
materiałów tradycyjnych. [1]<br />
Jednym z podstawowych<br />
zagadnień dręczących<br />
osoby zajmujące się udoskonalaniem<br />
tej technologii jest<br />
używania ditlenku tytanu<br />
w aspekcie zdrowia ludzi. Jako<br />
domieszka jest on wprowadzany<br />
do betonu w postaci<br />
nanocząsteczek, które mają<br />
negatywny wpływ na zdrowie<br />
ludzkie np. przy dostaniu<br />
się do płuc. Pomimo ścisłego<br />
związania z betonem naukowcy<br />
nie mają pewności, czy<br />
wraz z okresem użytkowania<br />
nie nastąpi uwolnienie cząstek<br />
TiO 2<br />
. Nie jest jednak pewne,<br />
że tak uwolnione cząsteczki<br />
będą dla nas szkodliwe. Dużą<br />
rolę w ocenie ich szkodliwości<br />
odgrywają między innymi<br />
jak przebiega proces produkcji<br />
ditlenku tytanu oraz jakich<br />
związków użyto do jego wytworzenia.<br />
Problem ten jest<br />
nadal nierozstrzygnięty z uwagi<br />
na małą liczbę prowadzonych<br />
badań w tym kierunku.<br />
[2]<br />
W czasach dążenia do<br />
jak najlepszego usuwania negatywnych<br />
skutków działalności<br />
człowieka technologia<br />
oddychającego betonu jest<br />
tematem godnym uwagi. Ze<br />
względu na ciągły rozwój ludzkości<br />
musimy również dbać<br />
o otaczające nas środowisko.<br />
Technologia ta nie będzie<br />
prawdopodobnie ratunkiem<br />
w walce z samochodowymi<br />
zanieczyszczeniami, ale na<br />
pewno będzie jednym z jej<br />
elementów. •<br />
Michał Bursa<br />
Adrian Jagłowski<br />
Rys. 1 Struktura betonu oddychającego<br />
Źródła:<br />
[1] http://blog-budowlany.blogspot.<br />
com/2012/10/oddychajacy-beton-co-<br />
-to-takiego.html<br />
[2] http://kopalniawiedzy.pl/<br />
dwutlenek-tytanu-TiO2-katalizatory-bezpieczenstwo-nanoczasteczek-Anne-Beeldens-Belgian-Road-Research-Centre-Anil-Kumar-Suresh-Oak-<br />
-Ridge-National-Laboratory,11929<br />
[3] http://laboratoria.net/artykul/12580.html<br />
[4] http://www.dissertations.wsu.edu/<br />
Thesis/Fall2011/m_burton_112111.<br />
pdf<br />
[5] http://pl.wikipedia.org/wiki/Spaliny<br />
46 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
inżynieria środowiska<br />
nowa przyszłość<br />
BIo reaktory membranowe<br />
w technologii oczyszczania ścieków<br />
Technologia bioreaktorów<br />
membranowych MBR (ang.<br />
Membrane Biological Reactor)<br />
jest jedną z najnowocześniejszych<br />
i najskuteczniejszych<br />
technik w dziedzinie<br />
oczyszczania ścieków. Na<br />
polskim rynku jest praktycznie<br />
nieznana, lecz dynamicznie<br />
rozwija się w zachodniej<br />
Europie, a także na całym<br />
świecie.<br />
Współczesne oczyszczalnie<br />
ścieków komunalnych<br />
borykają się z problemami, które<br />
mogą być rozwiązane poprzez<br />
zastosowanie technologii bioreaktorów<br />
membranowych, która<br />
oparta jest na połączeniu „klasycznego<br />
procesu osadu czynnego”<br />
z membranową separacją<br />
ścieków oczyszczonych. Procesy<br />
membranowe są technikami<br />
pozwalającymi na separację<br />
zanieczyszczeń na poziomie<br />
molekularnym lub jonowym.<br />
Separacja zanieczyszczeń może<br />
zachodzić na powierzchni lub<br />
w porowatej strukturze membran.<br />
Do procesów membranowych<br />
najczęściej stosowanych<br />
w oczyszczaniu wody, ścieków<br />
i odnowie wody należą: odwrócona<br />
osmoza (OO), nanofiltracja<br />
(NF), ultrafiltracja (UF), mikrofiltracja<br />
(MF) i elektrodializa (ED).<br />
Procesy te pozwalają na usunięcie<br />
z oczyszczanych roztworów<br />
składników (cząstek, cząsteczek<br />
i jonów) o wymiarach w zakresie<br />
od 101 do ok. 10-3 μm [1].<br />
Rys. 1 Przekrój przez membranę[6]<br />
W układzie klasycznym<br />
oczyszczanie ścieków zachodzi<br />
w komorach osadu czynnego,<br />
a w osadniku wtórnym następuje<br />
oddzielenie biomasy od<br />
oczyszczonych ścieków. Efektywność<br />
procesu w głównej<br />
mierze zależy od aktywności<br />
osadu czynnego w reaktorze<br />
biologicznym oraz prawidłowej<br />
pracy osadnika wtórnego.<br />
Technologia membranowego<br />
oczyszczania ścieków (MBR)<br />
umożliwia dużo bardziej zaawansowane<br />
oczyszczanie ścieków<br />
w stosunku do „technologii<br />
klasycznej”. Opiera się na<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 47
inżynieria środowiska<br />
trzech podstawowych etapach:<br />
- oczyszczanie mechaniczne,<br />
gdy zanieczyszczenia stałe opadają<br />
na dno komory wstępnej<br />
lub są wychwytywane przez filtry<br />
o średnicy oczek około 3 mm<br />
- oczyszczanie biologiczne przez<br />
specjalne szczepy bakterii żywiące<br />
się substancjami zawartymi<br />
w ściekach<br />
- oczyszczanie fizyczne na specjalnych<br />
membranach, najczęściej<br />
połączonych w moduły (od<br />
tego jakie membrany zastosowano<br />
zależy ostateczna skuteczność<br />
filtracji) [2]<br />
Szczegółowy opis oczyszczania<br />
ścieków w reaktorach MBR<br />
W technologii bioreaktora<br />
membranowego MBR<br />
komora osadu czynnego jest<br />
zblokowana z membranowym<br />
modułem ultrafiltracyjnym<br />
(odpowiadający funkcjonalnie<br />
osadnikowi wtórnemu), który<br />
separuje zawiesinę biomasy<br />
od biologicznie oczyszczonych<br />
ścieków. Klarowny odpływ odprowadzany<br />
jest do odbiornika,<br />
natomiast zatężona biomasa<br />
powraca do komory biologicznej.<br />
Ultrafiltracja pozwala na<br />
utrzymanie w reaktorze biologicznym<br />
o wiele wyższego<br />
stężenia osadu czynnego (8-12<br />
g/l), niż jest to dopuszczalne dla<br />
osadników wtórnych.<br />
W technologii MBR nie<br />
ma konieczności stosowania<br />
osadników wstępnych (duże steżenie<br />
a także długi wiek osadu<br />
nie grozi przeciążeniem osadnika).<br />
Dzięki temu następuje efektywniejszy<br />
proces nitryfikacji,<br />
który jest najbardziej wrażliwym<br />
procesem oczyszczaniu ścieków,<br />
oraz niski przyrost osadu, który<br />
jest na tyle zagęszczony, że urządzenia<br />
i obiekty gospodarki osadowej<br />
są optymalnie dobierane<br />
do mniejszych objętości osadu<br />
[3].<br />
Filtracja w module membranowym<br />
Oddzielenie cząstek od<br />
roztworu jest mechanizmem sitowym<br />
– przez mikroporowatą<br />
membranę przechodzą cząstki<br />
o średnicy mniejszej niż pory<br />
membrany, które wykonane są<br />
ze specjalnych włókien kapilarnych<br />
(typu „hollow-fiber”)<br />
o średnicy 0,03 – 0,04 μm. Pojedyncze<br />
włókna są mocowane<br />
w pakiety, które zanurzone<br />
w osadzie czynnym tworzą<br />
moduły. Filtracja odbywa się<br />
od zewnętrznej strony rurki do<br />
wewnątrz przy zastosowaniu<br />
lekkiego podciśnienia wytwarzanego<br />
przez pompę filtratu.<br />
Membrany mogą być instalowane<br />
w samej komorze osadu<br />
czynnego lub w dodatkowym reaktorze<br />
(typu cross-flow). Podczas<br />
filtracji do powierzchni zewnętrznej<br />
materiału membrany przywiera<br />
osad, który może powodować<br />
zmniejszenie ich wydajności. Aby<br />
oblepienie się osadu nie uniemożliwiało<br />
dalszej filtracji, kapilary<br />
unoszą się swobodnie w ściekach<br />
i są cyklicznie omywane pęcherzykami<br />
powietrza wprowadzonego<br />
od dołu wiązki membran.<br />
Dodatkowo, w celu zapobiegania<br />
zapychania się membran automatycznie<br />
stosowane jest napowietrzanie,<br />
przepłukiwanie filtratem<br />
w przeciwprądzie oraz kresowe<br />
czyszczenie chemiczne [2].<br />
Zalety technologii membranowego<br />
oczyszczania ścieków<br />
Technologia MBR ma<br />
wiele plusów między innymi<br />
otrzymuje się wysoką jakość<br />
ścieków oczyszczonych, która<br />
jest uniezależniona od charakterystyki<br />
sedymentacyjnej<br />
osadu czynnego. Oczyszczone<br />
Rys. 1 Schemat oczyszczania ścieków w bioreaktorze membranowym [6]<br />
48 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
inżynieria środowiska<br />
ścieki można wykorzystać jako<br />
wodę technologiczną, która<br />
nie zawiera zawiesiny a także<br />
jest pozbawiona większości<br />
wirusów i bakterii. Eliminacja<br />
budowy osadnika wtórnego<br />
daje możliwość pominięcia<br />
osadnika wstępnego. Wysokie<br />
stężenie biomasy w reaktorze<br />
pozwala na krótszy czas przetrzymywania<br />
ścieków, a także<br />
nawet 3-krotne zmniejszenie<br />
kubatury komory osadu czynnego.<br />
Długi wiek osadu wpływa<br />
na zwiększenie efektywności<br />
procesu oczyszczania ścieków<br />
oraz mniejszą produkcję osadu<br />
nadmiernego. Dzięki zastosowaniu<br />
technologii MBR można<br />
zwiększyć przepustowość<br />
i przyjmowani większych ładunków<br />
zanieczyszczeń bez<br />
konieczności prowadzenia kosztownych<br />
i pochłaniających teren<br />
inwestycji. Jest to technologia<br />
szczególnie polecana dla terenów<br />
atrakcyjnych turystycznie,<br />
przy modernizacji z wykorzystaniem<br />
istniejących obiektów oraz<br />
przy zżucie ścieków oczyszczonych<br />
do odbiorników wymagających<br />
szczególnej ochrony takich<br />
jak: małe cieki wodne, jeziora<br />
czy wody kąpieliskowe. Niestety<br />
wadą oczyszczalni membranowej<br />
jest wysoki koszt zakupu<br />
oraz skomplikowana eksploatacja<br />
[4]. Podsumowując, bioreaktory<br />
membranowe mogą być<br />
przydatne w oczyszczaniu wód<br />
zawierających zanieczyszczenia<br />
trudne do usunięcia z wody<br />
w procesachkonwencjonalnych,<br />
a ponadto nie powodują powstawania<br />
zanieczyszczeń wtórnych.<br />
W przypadku stosowania<br />
procesów membranowych<br />
zmniejszone jest zapotrzebowanie<br />
na dezynfekant, gdyż może<br />
być wymagana jedynie dezynfekcja<br />
profilaktyczna zabezpieczająca<br />
wodę przed wtórnym<br />
skażeniem bakteriologicznym<br />
w systemie dystrybucji. •<br />
Faustyna Adamczuk<br />
Magdalena Biernacka<br />
Źródła:<br />
[1] Oczyszczanie wody, A. L. Kowal, M.<br />
Świderska-Bróż, Wydanie szóste, Wydawnictwo<br />
naukowe PWN, Warszawa -<br />
Wrocław 2009, ISBN 978-83-01-15871<br />
[2] http://www.ekowodrol.pl/files/<br />
foldery/biologiczne-reaktory-membranowe-mbr.pdf/<br />
[ 7 czerwca 2015 r.]<br />
[3] http://www.wehrle-umwelt.com/ [<br />
7 czerwca 2015]<br />
[4] http://www.budujemydom.pl/<br />
woda-i-kanalizacja/14880-jak-dzialaja-<br />
-membranowe-oczyszczalnie-sciekow/<br />
[ 7 czerwca 2015 r.]<br />
[5] Bodzek M., Konieczny K., Wykorzystanie<br />
technik membranowych<br />
w uzdatnianiu wody, Oficyna Wydawnicza<br />
Projprzem – Eko, Bydgoszcz<br />
2005.<br />
[6] http://www.ekowodrol.pl/files/<br />
foldery/biologiczne-reaktory-membranowe-mbr.pdf/<br />
[ 7 czerwca 2015 r. ]<br />
Rys. 2 Podział filtracji membranowej ze względu na wielkość zatrzymanych cząstek<br />
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 49
ibliografia<br />
grafik i zdjęć<br />
forum gdańsk czyli ruszamy z budową<br />
Rys.1 http://www.bryla.pl/bryla/1,85301,18275599,Rusza_budowa_Forum_Gdansk__WIZUALIZACJE_.html<br />
wspomaganie ogrzewania i chłodzenia pomieszczeń kurnika przez oze<br />
Rysunki i zdjęcia w artykule pochodzą z pracy dyplomowej autora.<br />
domy dla bydła - budownictwo inwentarskie<br />
Rys.1 http://www.agrobudownictwo.pl/upload/aktualnosci/822daec09c9aaa35385034fccb8116bf.jpg<br />
Rys.2 http://phu-gama.com/media/products/174ff474b6997d20b007395dddb298ca/images/thumbnail/<br />
big_1Folder_Wyposa_enie_ob_r_-_DRUK-3.jpg?lm=1378968692<br />
Rys.3 http://phu-gama.com/media/products/174ff474b6997d20b007395dddb298ca/images/thumbnail/<br />
big_Folder_Wyposa_enie_ob_r_-_DRUK-3.jpg?lm=1378966429<br />
Rys.4 http://zdgrodziec.icieszyn.pl/images/photos/8.jpg<br />
budowle podziemne - przyszłość budownictwa<br />
Rys.1 http://mediacacheec0.pinimg.com/736x/99/17/dd/9917dd052237b25ff01f40e6f6b126fd.jpg<br />
Rys.2 https://www.flickr.com/photos/memeflux/3887626515/<br />
Rys.3 http://www.voxeurop.eu/files/images/article/Helsinki-underground.jpg?1302792129<br />
NAJWĘŻSZY - Dom kereta w warszawie<br />
Rys.1 materiały prasowe/ archirama.muratorplus.pl © 2012Rys.2 mostostal.waw.pl/uploads/realisation<br />
TEMAT BEZ NAZWY ustawa<br />
Rys.1 http://pvsunpower.pl/?pl_instalacje-fotowoltaiczne,9<br />
Rys.2 http://fotowoltaika.coral.com.pl/pl~5,mnc_view-realizacje-0-11-0-mikroinstalacje.html<br />
inżynier budownictwa poznaje bim<br />
Rysunki i zdjęcia w artykule są własnością jego autora<br />
zaprzeczając grawitacji<br />
Rys.1 ilustracja własna na podstawie sepp-weiler.com<br />
Rys.2 ilustracja własna na podstawie mayr-ludescher.com<br />
Rys.3 ilustracja własna na podstawie mayr-ludescher.com<br />
Rys.4 zdjęcie własne<br />
Rys.5 ilustracja własna na podstawie e-architect.co.uk<br />
architektura, prefabrykacja, moduł - na pomoc studentom<br />
Rys.1 http://www.mecanoo.nl/DesktopModules/40fingers/Images/img.ashx?mode=icon&out=img&h=0&w=1500&File=/Portals/_default/Mecanoo/PRProjects/55/20140715-143835.jpg&Q=70<br />
Rys.2 http://images.adsttc.com/media/images/5013/aac1/28ba/0d39/6300/07b3/medium_jpg/stringio.<br />
jpg?1414407101<br />
Rys.3 http://www.harquitectes.com/wp-content/uploads/2014/09/912-harquitectes-habitatges-universitaris-sant-cugat-04.jpg<br />
beton oddychający - sposobem na czystsze powietrze w miastach<br />
Rys. 1 http://www.cementwaterproofer.com/photo/pl4121986-breathable_mortar_concrete_waterproofing_agent_water_based_cement_slurry.jpg<br />
bioreaktory membranowe - nowa przyszłość w technologii oczyszczania<br />
Rys.1 chemiabudowlana.info<br />
Rys.2 chatazgliny.pl<br />
50 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”
Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM” 51
koło naukowe<br />
studentów architektury pp<br />
w kolejnym numerze<br />
building<br />
information<br />
modeling<br />
domy na wodzie<br />
konserwacja<br />
zabytków<br />
52 Budowlany magazyn studencki „POLIFORUM”