Skólavarðan

„Aðeins um eitt prósent leikskólakennara eru karlar.
Það er staðreynd sem við getum ekki litið framhjá,“
sagði Dagur B. Eggertsson borgarstjóri í ávarpi á
málþinginu „Karlar í yngri barna kennslu“ föstudaginn
9. október síðastliðinn. Þar var þessi staða
einmitt til umræðu, og hvað hægt væri að gera til að
breyta ástandinu. Dagur byrjaði á að ræða hvernig
það var að ganga í leikskóla í Osló, þar sem allt
önnur mynd blasti við. „Þar var helmingur
kennaranna karlar og stundum vel það, þeir
voru gjarnan síðhærðir með skegg enda var
þetta á hippaárunum. Uppáhalds leikskólakennarinn
minn hét Gisle, hann var maður
mikill vexti með gríðarlegt yfirvaraskegg og
fór stundum í sendiferðir og þá fékk maður jafnvel að hanga
með honum, jafnvel í búðir þar sem var mikil reykelsislykt. En
hann var gríðarlega hlýr og góður náungi eins og reyndar allir
leikskólakennararnir þarna, í minningunni allavega. Hann var
ekki menntaður leikskólakennari frekar en kannski margir
sem þarna unnu. Ég komst að því seinna að hátt hlutfall karla
á leikskólum í Noregi var vegna þess að þeir þurftu að afplána
samfélagsskyldu ef þeir neituðu að fara í herinn... Þannig að
þetta voru mjúku mennirnir, friðelskandi hipparnir og það voru
auðvitað alger forréttindi að alast upp í kringum þessa stráka,
því þó manni hafi fundist þetta karlar þá voru þeir líklega bara
um tvítugt.“
Engin kvenna- eða karlastörf
Þrátt fyrir að borgarstjóri, sem og fleiri frummælendur á
ráðstefnunni, hafi slegið á létta strengi í ávörpum sínum var
öllum ljóst að um er að ræða mikið alvörumál. Það kom bersýnilega
fram í orðum Eyglóar Harðardóttur félagsmálaráðherra
sem gerði launamun kynjanna að umræðuefni. Hún
benti á að þrátt fyrir að áratugir séu síðan sett voru lög til að
útrýma kynbundnum launamun sé hann ennþá staðreynd
hér á landi. Það rakti hún meðal annars til kynjaskiptingar