Skólavarðan

„Með litlar bjargir
og endalausar/
óraunhæfar kröfur
er eðlilegt
að menn brenni
upp“
þarf að fara vegna vinnumats leggst á skólastjórnendur. Álag á
þá hefur því aukist á síðustu mánuðum án þess að launin hafi
fylgt í kjölfarið. Þetta vilja skólastjórnendur eðlilega að verði
leiðrétt.
Aftur í kennslu til að bæta kjörin
Í áðurnefndum samningi SÍ og Sambands íslenskra sveitarfélaga,
sem skrifað var undir í júní í fyrra, er að finna sérstaka
bókun um hvernig viðræðum framundan skuli háttað. Þar segir
meðal annars að samninginn skuli endurnýja eigi síðar en 31.
maí 2015. Þrátt fyrir að samninganefnd Sambands sveitarfélaga
hafi skrifað undir þá bókun eru félagsmenn Skólastjórafélagsins
engu að síður enn án samnings. Það
má, samkvæmt heimildum Skólavörðunnar, að
stórum hluta rekja til þess að sama samninganefnd
hefur dregið lappirnar í samningaferlinu. Þessi
grafalvarlega staða var rædd á ársfundi Skólastjórafélagsins
sem haldinn var í Reykjanesbæ 10.
október síðastliðinn. Á fundinum var samþykkt
harðorð ályktun þar sem meðal annars segir: „Nú
virðist helsta leið skólastjórnenda til að bæta kjör
sín vera að segja upp stöðu sinni og snúa aftur í kennslu. Við
þetta tapast óhjákvæmilega mikilvæg reynsla sem erfitt verður
að bæta. Fundurinn krefst þess að Samband íslenskra sveitarfélaga
ljúki nú þegar kjarasamningi við Skólastjórafélag Íslands
svo komið verði í veg fyrir fjöldaflótta úr stéttinni.“
Grafalvarleg staða
Ástæðan fyrir því að svo er tekið til orða má rekja til umræðu
á fundindum. Þar stóð til að mynda einn félagsmaður upp og
lýsti því yfir að hann hefði þegar sagt upp störfum út af lélegum
kjörum og miklu álagi. Fleiri félagsmenn lýstu því yfir á fundinum
að þeir hefðu íhugað slíkt. Í kjölfarið tók einn félagsmaður
Skólastjórafélagsins, Jón Baldvin Hannesson, sig til og gerði
könnun á hversu útbreidd þessi skoðun væri. Niðurstaðan er
eins og þegar hefur komið fram sláandi.