dördüncü EntErnasyonal’İn uluslararası komİtEsİ

dördüncü enternasyonal’in uluslararası komitesi
kucağına atmış olan Stalinizmdir. Bu ihanetlerin cezası, faşist ve monarşist güçlerin
sağlamlaşması ve kapitalizm eliyle hazırlanıp teşvik edilen yeni savaşların
patlaması biçiminde, işçi sınıfı tarafından ödenmektedir. Dördüncü Enternasyonal,
başlangıcından beri, asli görevlerinden birini, Stalinizmin SSCB’nin içinde ve
dışında devrimci biçimde alaşağı edilmesi olarak belirlemiştir.
6) Dördüncü Enternasyonal’in birçok şubesinin ve onun programına yakınlık duyan
partilerle grupların esnek taktiklere olan gereksinimi, onların hem Stalinizme teslim
olmaksızın emperyalizme ve onun, ulusal oluşumlar ya da sendika bürokrasileri
gibi küçük burjuva-ajanlarına hem de emperyalizme teslim olmadan, son tahlilde
onun küçük-burjuva ajanı olan Stalinizme karşı nasıl mücadele edileceğini
bilmelerini daha da zorunlu kılmaktadır.
Lev Troçki tarafından oluşturulmuş bu temel ilkeler, günümüz dünyasının giderek
karmaşıklaşmış değişken politikalarında, geçerliliklerini bütünüyle korumaktadırlar.
Gerçekte, Troçki’nin öngördüğü gibi her yerde ortaya çıkan devrimci durumlar,
bir zamanlar günün canlı gerçekleriyle doğrudan bağlantılı olmayan uzak
soyutlamalar gibi görünen şeylere, şimdi tam bir somutluk kazandırmıştır. Gerçek
olan şu ki, bu ilkeler, şimdi, hem siyasi çözümlemede hem de pratik eylemin
gidişatını belirlemede giderek artan bir güç kazanmaktadır.
Pablo’nun revizyonizmi
Bu ilkeler Pablo tarafından terk edilmiştir. Pablo, yeni bir barbarlık tehlikesine vurgu
yapmak yerine, sosyalizme gidişi “tersine çevrilemez” bir şey olarak görmektedir.
O, artık, sosyalizmin bizim kuşağımız ya da gelecek bir kaç kuşak içinde
gerçekleşeceğini düşünmemektedir. Pablo, bunun yerine, yalnızca “yüzyıllar”a
uzanan “deforme”, yani Stalin tarzı işçi devletlerini doğuracak bir “içine çeken”
devrimler dalgası kavrayışını geliştirmiştir.
Bu, işçi sınıfının yeteneklerine ilişkin tam bir kötümserliği gözler önüne sermektedir
ki bu durum, Pablo’nun son zamanlarda bağımsız devrimci sosyalist partileri inşa
etmek için mücadeleden söz etmiş olmasını gülünçleştirmektedir. O, her türlü
taktiği kullanarak bağımsız devrimci sosyalist partiler inşa etme ana yönelimini
korumak yerine, kendisini kitlesel basınç altında değiştirip Troçkizmin
“düşüncelerini” ve “programını” kabul edecek Stalinist bürokrasiye ya da onun belirli
bir kesimine güvenmektedir. Pablo, şimdi, Fransa gibi ülkelerde işçileri Stalinizmin
kampına yakınlaştırmak için gereken taktik manevralarda ihtiyaç duyulan
diplomasi kılığı altında, Stalinizmin ihanetlerinin üstünü örtmektedir.
Bu gidişat, daha şimdiden, Troçkizm saflarından Stalinizmin kampına doğru ciddi
saf değiştirmelere yol açmış durumda. Seylan partisindeki Stalinizm yanlısı ayrılma,
Pablo’nun Stalinizm hakkında canlandırdığı yanılsamanın trajik sonuçları
konusunda dünyanın her yerindeki Troçkistlere yapılmış bir uyarıdır.
Pablocu revizyonizmin ayrıntılı bir çözümlemesini bir başka dokümanda sunuyoruz.
Bu mektupta, kendimizi Pablo’nun Stalinizmle uzlaşmacılıkta ne denli ileri gitmiş
olduğunu ve Dördüncü Enternasyonal’in varlığına yönelik tehlikenin ne denli ciddi
olduğunu gösteren en son bazı çözümlemelerle sınırlayacağız.
3