dördüncü EntErnasyonal’İn uluslararası komİtEsİ

dördüncü enternasyonal’in uluslararası komitesi
çekilmeye zorlamıştı. Gerçek Troçkizmin bayrağını zorlu savaş yılları boyunca yüksekte
tutmak için Latin Amerika, Kanada, İngiltere, Seylan, Hindistan, Avustralya
ve başka yerlerdeki Troçkistlerle birlikte, elimizden gelen her şeyi yaptık.
Savaşın sona ermesiyle birlikte, Dördüncü Enternasyonal’in örgütsel olarak
yeniden yapılanmasını üstlenen Avrupa Troçkizminin yeraltından çıkmasını memnuniyetle
karşıladık. Dördüncü Enternasyonal’in üyesi olmamız gerici yasalar eliyle
engellendiği için, hareketimize Troçki tarafından miras bırakılmış olan büyük
geleneği sürdürme kapasitesine sahip bir önderliğin ortaya çıkmasına büyük umut
bağladık. Dördüncü Enternasyonal’in Avrupa’daki yeni ve genç önderliğine tam
güven duyulmasını ve ona destek verilmesi gerektiğini düşündük. Bu yoldaşlar,
yaptıkları ciddi yanlışları kendi başlarına düzelttiklerinde, izlediğimiz yolun
doğruluğunun kanıtlandığını hissettik.
Bununla birlikte, şimdi kabul etmemiz gerekir ki, diğerleriyle birlikte üzerinde
anlaştığımız, önderliği keskin eleştiriden muaf tutma tavrı, Dördüncü Enternasyonal’in
yönetiminde, Troçkizmin temel programını terk etmiş olan, denetlenemez,
gizli ve kişisel bir hizip oluşturma yolunun açılmasına yardımcı olmuştur.
Pablo etrafında oluşmuş olan bu hizip, şimdi, Troçkizmin çok sayıda ülkede tarihsel
olarak yarattığı kadroları dağıtmak, bölmek ve parçalamak; Dördüncü Enternasyonal’i
tasfiye etmek için, bilinçli ve planlı biçimde çalışmaktadır.
Troçkizmin programı
Neyin söz konusu olduğunu tam olarak göstermek için, gelin, dünya Troçkist
hareketinin üzerinde inşa edildiği temel ilkeleri yeniden ifade edelim:
1) Kapitalist sistemin can çekişmesi, giderek kötüleşen depresyonlar, dünya
savaşları ve faşizm gibi barbarca olgular yoluyla, uygarlığı yıkımla tehdit etmektedir.
Nükleer silahların geliştirilmesi, bu tehlikeyi, günümüzde olabilecek en ağır
biçimde vurgulamaktadır.
2) Bu uçuruma gidiş, yalnızca kapitalizmin yerini dünya çapında planlı sosyalist
ekonominin almasıyla ve bu yolla, kapitalizmin ilk döneminde açılmış olan ilerleme
çevriminin yeniden başlatılmasıyla önlenebilir.
3) Bu, yalnızca, toplumdaki tek gerçek devrimci sınıf olarak işçi sınıfının önderliği
altında hayata geçirilebilir. Ancak, toplumsal güçlerin dünya çapındaki ilişkileri
işçilerin iktidar yolunu tutması için hiçbir zaman bugünkü kadar uygun
olmamasına rağmen, bizzat işçi sınıfı bir önderlik kriziyle karşı karşıyadır.
4) İşçi sınıfının bu dünya-tarihsel amacı yerine getirecek şekilde örgütlenmesi için,
her ülkede, Lenin tarafından geliştirilmiş türde devrimci sosyalist bir partinin; yani,
demokrasi ile merkeziyetçiliği diyalektik olarak birleştirme yeteneğine sahip savaşçı
bir partinin kurulması gerekiyor. (Kararların alınmasında demokrasi, onları uygulamada
merkeziyetçilik, üyelerce denetlenen bir önderlik, görevleri ateş altında
disiplin içinde yerine getirebilecek üyeler).
5) Bunun önündeki başlıca engel, 1917 Ekim Devrimi’nin saygınlığını kullanarak
işçilerin sempatisini kazanmış, ardından da onları, güvenlerine ihanet ederek
sosyal demokrasinin, duyarsızlığın ya da kapitalizme ilişkin yanılsamaların
2