dördüncü EntErnasyonal’İn uluslararası komİtEsİ

dördüncü enternasyonal’in uluslararası komitesi
SWP’nin 7-8 Kasım tarihli plenumu, Cochrancı azınlığı, parti faaliyetini boykot
ettiği için partiden ihraç etti.
Pablocu Uluslararası Sekreterlik’in bu ihraca tepkisi, 15 Kasım 1953’te, Dördüncü
Enternasyonal şubelerinin önderliklerine, M. Pablo, P. Frank ve E. Germain’ın (Mandel)
imzasını taşıyan bir mektup göndermek oldu. Mektup’ta, “Enternasyonal’in
bütünlüğüne yönelik en tiksindirici operasyonun başlatılmış olduğu” ilan ediliyordu.
Mektuba göre, “Uluslararası Cannoncu hizip, Enternasyonal’in IV. Kongre
tartışmalarının ve hazırlıklarının ortasında hareketi bölmeyi önceden planlamış”tı
ve “Uluslararası Sekreterlik, aylardır sürmekte olan bu korkunç planın farkında”ydı.
Mektupta, Cannon ve yoldaşlarının Enternasyonal önderliğini “açıkça Stalinistler,
hatta GPU’nun ajanları” olarak suçladığı belirtiliyor (bu tür “açık” bir itham hiçbir
belgede yer almıyor) ve “Onlar aslında Enternasyonal’in kitle hareketi ile gerçek bir
kaynaşması ve merkezi bir dünya partisi haline gelmesi yönündeki çizgisine
uymuşlar ama onu sindirmemişlerdir.” deniyordu. Dördüncü Enternasyonal’i Stalinist
partiler içinde eritmeye yönelen Pablocular, bütün revizyonistlerin alameti
farikası olan “eski düşüncelere karşı mücadele” argümanına sarılıyorlardı. Onlara
göre, SWP ve izleyicileri, “hareketin eski örgütsel şeması içinde yetişmiş ve eski
düşüncelere ve şemalara saplanmış”tı ve “merkezi bir dünya partisine gerçekten
uyarlanmaya karşı ciddi biçimde direniyorlar”dı. “Bir zamanlar, Sovyetler Birliği
konusunda bozgunculara karşı Troçkizmi savunan Cannon ... şimdi Stalinofobik
sekterlerin başına geçmiş”ti.
Cannon’ın dünyanın dört bir yanındaki Troçkistler’e yönelik bir Açık Mektup’u,
ertesi gün, 16 Kasım 1953’te, partinin yayın organı Militant’ta yayınlandı. Cannon
mektubunda, insanlığı “uçuruma gidişten” kurtarmanın yalnızca “toplumdaki tek
gerçek devrimci sınıf olan işçi sınıfının önderliği altında” mümkün olduğunu; işçi
sınıfının da bu görevi yerine getirebilmek için, “Lenin tarafından geliştirilmiş türde
devrimci sosyalist bir parti; yani, demokrasi ile merkeziyetçiliği (kararların
alınmasında demokrasi, onları uygulamada merkeziyetçilik; üyelerce denetlenen
bir önderlik ve ateş altında görevlerini disiplinle yerine getirecek üyeler) diyalektik
olarak birleştirme yeteneğine sahip savaşçı bir parti kurmak zorunda” olduğunu
vurguladı.
“Pablo’nun revizyonizmiyle öğretiye bağlı Troçkizm arasındaki ayrım çizgileri, politik
ya da örgütsel herhangi bir uzlaşmayı olanaksız kılacak denli derindir. Pablo
hizbi, çoğunluğun düşüncesini tam olarak yansıtan demokratik tartışmalara izin
vermeyeceğini göstermiştir. Onlar, kendi canice politikalarına tam bir itaat talep etmektedirler.
Onlar bütün öğretiye bağlı Troçkistleri Dördüncü Enternasyonal’in
dışına sürmeye ya da onların ağızlarını bağlayıp ellerini kelepçelemeye kararlılar…
bize göre, harekete geçmenin; kesin eyleme geçmenin zamanı gelmiştir. Dördüncü
Enternasyonal’in öğretiye bağlı Troçkist çoğunluğunun, Pablo’nun yetkesini kötüye
kullanmasına karşı iradesini sergilemesinin zamanı gelmiştir.”
Açık Mektubu, Dördüncü Enternasyonal’in İngiliz, Fransız, Yeni Zelanda ve İsviçre
şubelerinin, 23 Kasım 1953’te yayınladığı açıklama ve çağrı izledi. Dört örgüt, bu
v