dördüncü EntErnasyonal’İn uluslararası komİtEsİ
DEUK-BroşürMatbaa
DEUK-BroşürMatbaa
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>dördüncü</strong> enternasyonal’in <strong>uluslararası</strong> komitesi<br />
gelen birkaç üyesinin katılımıyla, Program Taslağının Eleştirisi’nde sunulan çözümlemeye<br />
dayanarak, Troçki’nin düşünceleri uğruna Sovyetler Birliği dışında mücadele<br />
başlattı. Kısa süre sonra Komünist Parti’den ihraç edilen Cannon ve<br />
Shachtman, Uluslararası Sol Muhalefet’in doğmasında önemli bir rol oynayan<br />
Amerika Komünist Birliği’ni kurdu.<br />
1923’te kurulduğu zaman, Sol Muhalefet’in amacı Komünist Parti’nin devrimci<br />
enternasyonalizmin programı temelinde reformdan geçirilmesi ve parti içinde<br />
demokratik merkeziyetçilik ilkelerine uygun açık tartışmanın yeniden kurulmasıydı.<br />
Troçki, dünyanın dört bir yanında hızla taraftar edinen Uluslararası Sol Muhalefet’in<br />
kurulmasıyla, Komünist Enternasyonal’in reformunu gerçekleştirmeye çalıştı.<br />
Troçki, Stalin’in yıkıcı politikalarının, Komünist Parti ve Üçüncü Enternasyonal içinde<br />
büyüyen muhalefet dolayımıyla gözden geçirilmesi ihtimali olduğu sürece, yeni bir<br />
Enternasyonal çağrısı yapmaktan uzak durmuştu.<br />
1930 ve 1933 yılları arası Almanya’daki durum, Troçki’nin hesaplarında büyük<br />
bir yer tutuyordu. Alman ekonomisinin 1929 Wall Street kırılmasının ardından<br />
çökmesiyle birlikte, Hitler’in Ulusal Sosyalist (Nazi) Partisi kitlesel bir güç olarak<br />
ortaya çıkmıştı. Hitler’in iktidara gelip gelmeyeceği Alman işçi sınıfının iki kitlesel<br />
örgütü Sosyal Demokrat Parti (SPD) ile Komünist Parti’nin (KPD) politikalarına<br />
bağlıydı. Bu iki parti, milyonlarca Alman işçisinin bağlılığına hükmediyordu ve<br />
Nazileri yenilgiye uğratacak güce sahipti.<br />
1929 yılında İstanbul - Büyükada’ya (Türkiye) sürgüne gönderilmiş olan Troçki,<br />
Almanya’daki krizi çözümleyen ve iki işçi sınıfı partisine Hitler’in iktidar yürüyüşünü<br />
durdurmak için birleşik eylem çağrısı yapan çok sayıda yazı yazdı. Ama burjuva<br />
devlete itaat eden ve işçi sınıfının her türlü bağımsız siyasi eylemine karşı çıkan<br />
SPD, Nazilere karşı savunma amaçlı bir mücadeleyi bile onaylamayacaktı. Bunun<br />
yerine, Alman işçi sınıfının yazgısı, Weimar rejiminin, Hitler’i iktidara getirmeyi<br />
planlayan müflis ve cani burjuva politikacılarının eline terk edilecekti. KPD’ye<br />
gelince, o, körü körüne, Sosyal Demokrasi’nin “sosyal faşist”, yani Nazi partisine<br />
eşdeğer olduğuna ilişkin Moskova dayatması tanıma yapıştı. Stalinistler, Troçki’nin<br />
Hitler’e karşı SPD’nin ve KPD’nin Birleşik Cephesi için yaptığı çağrıyı reddettiler.<br />
Kendi pasifliklerini gerekçelendiren Stalinistler, tarihteki en feci hesap hataları<br />
arasında sayılması gereken bir siyasi tahminle, Nazilerin zaferini, kısa süre içinde,<br />
Komünist Parti’yi iktidara getirecek bir sosyalist devrimin izleyeceğini iddia ettiler.<br />
Stalinistlerin sloganı, “Hitler’den sonra biz!” idi.<br />
Trajik sonuç, 30 Ocak 1933’te ortaya çıktı. Yaşlı Devlet Başkanı Hindenberg tarafından<br />
başbakanlığa atanan Hitler, tek bir kurşun sıkılmaksızın, yasal olarak iktidara<br />
geldi. Her biri milyonlarca üyeye sahip olan SPD ve KDP, Nazilerin zaferine<br />
karşı koymak için hiçbir şey yapmadı. Artık devlet aygıtını kontrolleri altına almış<br />
olan Naziler, birkaç gün içinde, terör uygulamaya başladılar. SPD, KPD, sendikalar<br />
ve işçi sınıfının diğer kitlesel örgütleri, birkaç ay içinde paramparça edildi. Avrupalı<br />
Musevilerin büyük çoğunluğu da dahil, milyonlarca yaşama mâl olacak 12 yıllık<br />
kabus başlamıştı.<br />
32