dördüncü EntErnasyonal’İn uluslararası komİtEsİ

dördüncü enternasyonal’in uluslararası komitesi
Önsöz
Dördüncü Enternasyonal içinde 1953 yılı yazında ve sonbaharında yaşanan ve
Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nin (DEUK) kurulmasıyla
sonuçlanan tartışmalar, Marksizm ile revizyonizm arasında yaşanan mücadelelerde
benzersiz bir yer tutar. Bu mücadelenin tarafları, Dördüncü Enternasyonal’in
Uluslararası Sekreterliği’nin başındaki Michel Pablo ve destekleyicileri ile James P.
Cannon önderliğindeki öğretiye bağlı Troçkistlerdi. Onlar arasındaki bu mücadelenin
temelinde de Marksistlerin, işçi sınıfının biricik devrimci toplumsal güç
olduğu ve Dördüncü Enternasyonal’in dünya devriminin önderliğini oluşturduğu
temel önermesi yatıyordu.
Pablo ve destekleyicileri, Dördüncü Enternasyonal’in 1951 yılında toplanmış olan
III. Dünya Kongresi sürecinde, Stalinist bürokrasinin kimi kesimlerinin “kitlesel
basınç altında” bir tür “öz reform” yaşayabileceğini ve “devrimci” rol oynayabileceğini
ifade eden düşünceleri ifade etmeye başlamışlardı.
Pablocu revizyonistlere göre, bu Stalinist önderlikler, “gerçek bir devrimci kitle
hareketine tabi oldukları ölçüde, onun basıncına maruz kalır ve belirli uygun
koşullar altında, Sovyet bürokrasisinin onların önüne koymuş olduğu hedeflerin
ötesine geçerek devrimci bir yönelimi savunabilirler. Bu, bu tür uygun koşullarda
bulunan söz konusu partilerin, mülk sahibi sınıflara ve emperyalizme karşı iktidar
mücadelesini üstlenmek zorunda kalmasının mümkün olabileceği anlamına gelir.” [1]
Pablo revizyonist tezlerini, Ocak 1951’de kaleme aldığı, “Nereye Gidiyoruz?”
başlıklı dokümanda ifade etmişti. Ona göre, “1) Savaşın bitmesinden [İkinci Dünya
Savaşı-TE] itibaren ... geçmişte tanık olduğumuz her şeyden özünde farklı bir
döneme girilmiş; 2) Bu hızlı ve ani değişim dönemi karşısında, düşünme tarzı ve
teori ile nesnel gerçeklikteki yeni gelişmeler arasındaki kaçınılmaz çelişkinin üstesinden
gelmek yaşamsal ve zorunlu” hale gelmişti.
Pablo, “Hareketimize göre nesnel toplumsal gerçeklik asıl olarak kapitalist rejim ile
Stalinist dünyadan oluşmaktadır. Dahası, biz bundan hoşnut olsak da olmasak da,
kapitalizme karşı olan güçlerin ezici çoğunluğu şimdi Sovyet bürokrasisinin önderliği
altında ya da onun etkisinde olduğu için, bu iki unsur genel olarak toplumsal
gerçekliği oluşturmaktadır.” diye yazıyordu.
Pablo’ya göre, emperyalizm ile SSCB arasında kaçınılmaz şekilde patlayacak olan
savaş, özellikle Avrupa’da ve Çin’de, başlangıcından itibaren bir iç savaş biçimini
[1]
Yönelim ve Perspektifler Üzerine Tezler, Dördüncü Enternasyonal’in Nisan
1951’deki III. Kpongresinde kabul edilen Karar, Fourth International, Cilt 12, No. 6,
Kasım-Aralık 1951, syf. 184-189
iii