PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY

zintegrowanej działalności prozdrowotnej, profilaktycznej i leczniczej: scalone programy
specjalistyczne, narodowe programy zdrowia, program „Zdrowia dla wszystkich” Światowej
Organizacji Zdrowia.
Ćwiczenia
1. Dane epidemiologiczne jako podstawa oceny i prognozowania stanu zdrowia ludności. Międzynarodowa
Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Trafność i rzetelność informacji
zawartych w kartach zgonu ze szczególnym zwróceniem uwagi na prawidłowy wybór i trafne
zakodowanie wyjściowej przyczyny zgonu.
2. Sytuacja epidemiologiczna chorób powszechnie występujących w kraju. Wykrywanie wczesnych
stadiów chorób o znaczeniu społecznym. Ocena wartości diagnostycznych metod przesiewowych;
ich trafność (czułość i swoistość) i powtarzalność.
3. Wykorzystanie wiedzy epidemiologicznej w opracowaniu ogniska chorób zakaźnych. Zastosowanie
epidemiologii w dociekaniach egzogennych źródeł głównych chorób niezakaźnych na
podstawie skutków palenia tytoniu i wpływu innych czynników.
4. Podstawowe problemy planowania i interpretacji badań epidemiologicznych. Krytyczne czytanie
piśmiennictwa.
Piśmiennictwo obowiązkowe
1. Jedrychowski W.: Podstawy epidemiologii: Metody badań oraz materiały ćwiczeniowe. Wyd.
Uniw. Jagiellonskiego, Kraków 2002.
2. Kopczyński J. i wsp.: Umieralność szczegółowa z powodu niektórych chorób przewlekłych
w Polsce w latach 1960-2000. Wyd. Akademia Medyczna w Warszawie, Instytut Medycyny
Społecznej, Warszawa, 2003.
3. Gerald van Belle, Lloyd D. Fisher, Patrick J. Heagerty, Thomas S. Lumley: Biostatistics: A Methodology
For the Health Sciences, 2 nd Edition. August 2004.
Piśmiennictwo zalecane
1. Brzeziński Z.J., Szamotulska K.: Epidemiologia kliniczna. PZWL, Warszawa, 1997.
2. Strategia rozwoju Polski do roku 2020; w nim: Kopczyński J.: Strategia rozwoju ochrony zdrowia
do roku 2020. Komitet „Polska 2000 plus” przy Prezydium PAN, tom II, str. 243.
Organizacja zajęć
Zajęcia są zblokowane i odbywają się w Instytucie Medycyny Społecznej WUM ul. Oczki 3.
Obowiązuje obecność na wszystkich zajęciach. Zajęcia mają charakter seminaryjny lub polegają
na realizacji przedstawionych programów ćwiczeń. Obie formy zajęć wymagają czynnego udziału
studentów w dyskusji lub rozwiązywaniu zadań zawartych w programie ćwiczeń.
35