HOMEOPATIA
na tej stronie - Boiron
na tej stronie - Boiron
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>HOMEOPATIA</strong><br />
Zima 2009<br />
2010<br />
Kwartalnik<br />
4(16)2009/2010<br />
Magazyn bezpłatny oferowany w Twojej aptece<br />
Prawdy i mity o hemoroidach<br />
Porozmawiajmy o Thymuline<br />
Syrop na medal<br />
Jak rozpoznać grypę<br />
Konsekwencje złych nawyków emisji głosu<br />
Krzyżówka
Drodzy Czytelnicy<br />
Trudno uwierzyć, że to już czwarta zima, kiedy oddajemy<br />
w ręce Czytelników nasz kwartalnik. Wydaje się, że<br />
tak niedawno dyskutowaliśmy w redakcyjnym gronie<br />
o formie powstającego magazynu. Czy zastanawialiście<br />
się kiedyś, dlaczego im człowiekowi przybywa lat, tym<br />
czas upływa mu szybciej? Powodów z pewnością jest wiele,<br />
ale zastanówmy się nad jednym z nich. Wiadomo, że<br />
z wiekiem mamy coraz więcej obowiązków, a sił –<br />
mniej. Żyjemy w pośpiechu i stresie, nieraz nawet nie<br />
zastanawiając się, czy można by cokolwiek zmienić.<br />
Dopiero gdy nadchodzi koniec roku, odczuwamy potrzebę<br />
podsumowań i refleksji. Niektórzy nawet zapisują<br />
postanowienia, z których i tak na ogół niewiele<br />
udaje się zrealizować. Zmęczenie i stres nadal towarzyszą<br />
– często nawet nie zauważamy, że coraz więcej<br />
sytuacji wyprowadza nas z równowagi. Dlatego w tym<br />
wydaniu kwartalnika zamieszczamy artykuł o stresie.<br />
Przeczytajcie i przemyślcie.<br />
Homeopatia hołduje jakości życia, na którą wpływa<br />
także skuteczność w zwalczaniu doraźnych, można by<br />
rzec – całkiem przyziemnych dolegliwości. Na przykład<br />
opryszczka skórna. Niby nic groźnego, jednak<br />
dokucza, przeszkadza, piecze, nawet boli, a tym samym<br />
fatalnie wpływa na samopoczucie – zwłaszcza<br />
w trakcie zabawy karnawałowej. Polecamy artykuł na<br />
ten temat. Publikujemy również informacje o zestawie<br />
podstawowych leków homeopatycznych, jakie naszym<br />
zdaniem powinny znaleźć się w apteczce na zimę. Pragniemy<br />
uchronić Was przed zagrożeniami związanymi<br />
z tą porą roku. W redagowanie naszego kwartalnika<br />
są zaangażowani doświadczeni lekarze i farmaceuci –<br />
naprawdę warto im zaufać. I oczywiście, jak zwykle,<br />
zachęcamy do rozwiązania krzyżówki z hasłem.<br />
Rozpoczynający się właśnie Nowy Rok to okazja do<br />
złożenia Wam serdecznych, szczerych życzeń. Niech<br />
ten rok będzie dla Was czasem radości i pogody ducha.<br />
Tak, abyście go rozpoczęli z pozytywną energią, która<br />
sprawi, że zdołacie sprostać swoim zamierzeniom oraz<br />
wyzwaniom, jakie przyniesie los. Poza tym dużo zdrowia<br />
i spełnienia marzeń – nawet tych, które wydają<br />
się mało realne.<br />
Redakcja.<br />
Homeopatia Kwartalnik nr 4(16)2009/2010<br />
Redakcja: zespół Boiron Sp. z o.o. Adres: ul. Raszyńska 13, 05-500 Piaseczno<br />
tel.: 0 22 702 66 70, fax: 0 22 702 66 71, e-mail: boiron@boiron.pl, www.boiron.pl.<br />
Opracowanie graficzne i skład: Paweł Krzywda, PKstudio (idee.pl).<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010<br />
1
Prawdy i mity<br />
o hemoroidach<br />
Prawdy<br />
Choroba hemoroidalna występuje coraz częściej<br />
i staje się niemal powszechna.<br />
Prawda. Choroba hemoroidalna ze względu na częstość jej<br />
występowania jest zaliczana do chorób cywilizacyjnych. Wynika<br />
to z coraz mniej zdrowego trybu życia, podczas którego<br />
często zapominamy o zbilansowanym odżywianiu i aktywności<br />
fizycznej.<br />
Choroba hemoroidalna jest w pełni wyleczalna.<br />
Prawda. Trzeba jednak pamiętać, że leczenie zachowawcze<br />
łagodzi objawy i przynosi ulgę, przy zaawansowanym stadium<br />
choroby konieczne jest jednak leczenie zabiegowe. Nawrotów<br />
choroby można uniknąć wprowadzając do codziennego<br />
życia działania profilaktyczne i dyscyplinę.<br />
Krwawienie z przewodu pokarmowego wymaga<br />
pilnej konsultacji lekarskiej.<br />
Prawda. Każde krwawienie z przewodu pokarmowego<br />
bezwzględnie wymaga zgłoszenia<br />
się do lekarza i diagnostyki. Leczenie guzków<br />
krwawniczych jest bardziej skuteczne i bezproblemowe,<br />
jeśli schorzenie zostanie rozpoznane<br />
we wczesnym stadium. Dolegliwości charakterystyczne<br />
dla choroby hemoroidalnej mogą<br />
być ponadto sygnałem ciężkich schorzeń, m.in.<br />
nowotworów jelita grubego. Aby je wykluczyć i rozpocząć odpowiednią<br />
terapię należy skorzystać z konsultacji medycznej.<br />
Osoby, które odżywiają się zdrowo i uprawiają sport,<br />
mogą uniknąć dolegliwości hemoroidalnych.<br />
Prawda. Zdrowy tryb życia i odpowiednia dieta mają ścisły<br />
związek z dolegliwościami hemoroidalnymi. Posiłki ubogie<br />
w błonnik, niewystarczająca ilość przyjmowanych płynów,<br />
używki i brak aktywności fizycznej mogą powodować zaparcia,<br />
których konsekwencją jest rozwój żylaków odbytu. W większości<br />
przypadków zdrowy tryb życia pozwala uniknąć przykrych<br />
dolegliwości związanych z hemoroidami.<br />
Najczęściej problemy z hemoroidami dotykają osób<br />
po 50-tym roku życia.<br />
Prawda. Choroba hemoroidalna często występuje u osób<br />
w podeszłym wieku. Wynika to z obniżenia napięcia mięśniowego<br />
oraz zaniku elastyczności tkanki łącznej w warstwie podśluzowej<br />
odbytnicy. Procesy te postępują wraz z wiekiem.<br />
Mity<br />
Hemoroidy są chorobą.<br />
Mit. Hemoroidy to prawidłowa struktura anatomiczna obecna<br />
u każdego człowieka. Tworzy je wiązka naczyń krwionośnych,<br />
umiejscowionych w błonie śluzowej odbytu. Są one odpowiedzialne<br />
za uszczelnienie odbytu, a więc nie dopuszczają do<br />
niekontrolowanego wydostawania się stolca. O chorobie hemoroidalnej<br />
mówimy dopiero wówczas, gdy dojdzie do przekrwienia<br />
i powiększenia się hemoroidów, czego konsekwencją<br />
może być ich wypadanie z odbytu.<br />
Choroba hemoroidalna nie dosięga osób w młodym wieku.<br />
Mit. Chociaż grupą najbardziej narażoną na to schorzenie są<br />
osoby po 50-tym roku życia, coraz częściej jej<br />
objawy obserwuje się wśród młodszej części<br />
społeczeństwa. Jest to wynikiem siedzącego<br />
trybu życia i błędów żywieniowych. Z tego<br />
względu hemoroidy są czasem nazywane chorobą<br />
pracowników biurowych. Choroba hemoroidalna<br />
jest częsta także u kobiet w ciąży i po<br />
porodzie.<br />
Choroba hemoroidalna jest zawsze<br />
konsekwencją niezdrowego trybu życia.<br />
Mit. Choroba hemoroidalna może być uwarunkowana<br />
genetycznie. W niektórych przypadkach<br />
wynika ona ze słabej kondycji mięśni<br />
zwieracza i tkanki łącznej, które są odziedziczone. Nie zawsze<br />
więc problemy z guzkami krwawniczymi wynikają z zaniedbań<br />
pacjenta i nie zawsze mamy na nie wpływ.<br />
Badanie lekarskie w przypadku podejrzenia choroby<br />
hemoroidalnej jest bardzo bolesne.<br />
Mit. Podczas badania pacjent przyjmuje pozycję łokciowo-kolanową,<br />
boczną lub ginekologiczną. Lekarz bada palcem kanał<br />
odbytu. W razie konieczności zastosowania podczas badania<br />
odpowiedniej aparatury, lekarz uprzedza o tym pacjenta i stara<br />
się z nim współpracować. Bolesność takiego badania może wynikać<br />
z silnego napięcia mięśni odbytu. Jeśli będziemy rozluźnieni<br />
i niezestresowani, badanie nie powinno sprawiać bólu.<br />
W przypadku pojawienia się dolegliwości hemoroidalnych<br />
konieczne jest leczenie chirurgiczne.<br />
Mit. W przypadku mało zaawansowanych dolegliwości lekarz<br />
najczęściej zaleca leczenie zapobiegawcze. Niewielkie zmiany<br />
związane z żylakami odbytu mają tendencję do cofania się. Leczenie<br />
zapobiegawcze opiera się głównie na stosowaniu diety<br />
bogatoresztkowej, zwiększeniu ilości płynów dostarczanych<br />
organizmowi i wprowadzeniu do planu dnia ćwiczeń fizycznych.<br />
Objawy utrzymujące się podczas zmiany trybu życia<br />
można łagodzić za pomocą odpowiednich maści i czopków.<br />
Ulgę przynoszą też nasiadówki z rumianku i borowiny.<br />
G.J.<br />
2<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010
Porozmawiajmy<br />
o Thymuline i...<br />
Z czym kojarzą się Państwu Święta Bożego Narodzenia? Większość odpowie,<br />
że z udekorowaną choinką, zapachem ciasta, śniegiem za oknem itd. Owszem,<br />
tak właśnie postrzegamy i potem wspominamy czas grudniowych świąt.<br />
Mnie przez kilka dobrych lat ogarniało wspomnienie strachu, wręcz przerażenia<br />
na samą myśl o zbliżających się uroczystościach. Przyczyna była bardzo prozaiczna.<br />
Moje dzieciństwo to Wigilie<br />
u babci na wsi. Babcia była<br />
prawdziwą mistrzynią w kuchni.<br />
Do dzisiaj pamiętam smak<br />
przygotowywanych przez nią<br />
potraw. Nawet proste dania:<br />
omlet (wtedy jeszcze wcale<br />
tak się nie nazywał), twaróg<br />
w śmietanie (nie mylić z twarożkiem<br />
ze śmietaną), bliny,<br />
chałki wypiekane w piecu chlebowym…<br />
Na Boże Narodzenie<br />
były szykowane potrawy wyjątkowe.<br />
Moja mama, niestety<br />
nie odziedziczyła talentów<br />
kulinarnych. Coś tam jeszcze<br />
w genach pozostało, na przykład<br />
sposób wyrobu pierogów<br />
z grzybami ale niewiele poza<br />
tym. Ja w kuchni, to już prawdziwa<br />
porażka. Ledwo radzę<br />
sobie z „gorącym kubkiem”. Po<br />
kilkunastu latach żałosnych<br />
prób kuchnię omijam szerokim<br />
łukiem. Rodzina jakoś pogodziła<br />
się z tym faktem, tym bardziej,<br />
iż przekonałam ją o swoich niezliczonych innych talentach.<br />
Jakich? Hmmm… Różnych. Na przykład świetnie piorę, nikt tak,<br />
jak ja nie potrafi pięknie powiesić wypranych ciuchów (sortuję<br />
wg wielkości, kolorów, skarpety – parami i wszystkie w jednym<br />
kierunku), prasowaniu, układaniu w szafach itp. W kwestii<br />
bardziej „przyjęciowej” – umiem ładnie zapakować prezenty,<br />
przystroić mieszkanie i ogród, udekorować stół (każdego roku<br />
w innej tonacji kolorystycznej). Tylko co z tego, że stół wygląda<br />
pięknie, jak nie ma czego położyć na talerzach… Od kilkunastu<br />
lat wszystkie święta odbywają się w moim domu. Umówiliśmy<br />
się z rodziną, że każdy coś przygotowuje. Kiedyś mama przynosiła<br />
pierogi, kapustę z grzybami i sernik, mój mąż przygotowywał<br />
karpia, barszcz i bigos (na kolejny dzień), a szwagierka robiła<br />
rybę po grecku, galaretę, sałatki i wypieki. I było wyśmienicie<br />
do czasu, aż któregoś roku synek szwagierki rozchorował się tuż<br />
przed Wigilią na tyle poważnie, iż zagroził nam głód świąteczny.<br />
Powstała panika i moje gorączkowe tarcie chrzanu, krojenie<br />
warzyw na sałatkę, nieudolne odpalanie piekarnika i strach,<br />
że nie dam rady. Jakoś sobie poradziłam ale zajęcia kuchenne<br />
znienawidziłam bezpowrotnie. Postanowiłam zadbać o zdrowie<br />
rodziny szwagierki, żeby sytuacja już nigdy nie powtórzyła<br />
się. Każdej jesieni pracowałam nad podniesieniem odporności<br />
systemu immunologicznego Bartusia. Musiał być zdrowy od<br />
listopada do maja (okres obejmował wszystkie święta). I… udaje<br />
się to nam już ponad 20 lat.<br />
Zima. Jaka to zima… Szaro, buro, biało, znowu szaro… Kiedyś<br />
to były zimy… Od połowy listopada było mroźnie, śnieżnie i naprawdę<br />
zimowo. Tak zdecydowanie zróżnicowanie pór roku było<br />
chyba korzystniejsze dla naszych organizmów. Niezdecydowane<br />
pogodowo ni to jesienie, ni to zimy – znacznie gorzej rokują<br />
dla zdrowotności, szczególnie tych młodszych, mniej zahartowanych<br />
pokoleń. Porozmawiajmy zatem o Thymulinie – leku<br />
homeopatycznym zwiększającym odporność.<br />
Czy znacie Państwo lek o nazwie Thymuline ® ? Mam nadzieję,<br />
że część z Państwa zna. Chcę o nim napisać, bo niedawno natknęłam<br />
się na różne fora internetowe, których użytkownicy<br />
wypowiadali się na temat sposobów dawkowania tego leku.<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010<br />
3
Byłam wstrząśnięta. Nigdy nie przyszłoby mi do głowy wypowiadać<br />
się w Internecie na temat, którego nie znam. Jednak<br />
ludzie piszą… Często piszą bzdury, niestety. Spróbujmy zatem<br />
uporządkować te informacje.<br />
Thymuline 9 CH. Lek homeopatyczny wytworzony na bazie<br />
syntetycznie otrzymanego hormonu grasicy. Jej działanie immunomodulujące<br />
jest przedmiotem już ponad dwudziestoletnich<br />
badań. W licznych pracach potwierdza się korzystny<br />
wpływ hormonu na produkcję przeciwciał oraz na stymulację<br />
specyficznej i niespecyficznej odpowiedzi komórkowej. Prawidłowa<br />
odpowiedź układu immunologicznego wobec czynników<br />
chorobotwórczych jest możliwa wtedy, kiedy będzie on<br />
w dobrej kondycji.<br />
Wskazania do stosowania Thymuline ® : schorzenia górnych<br />
dróg oddechowych, angina, zapalenie uszu, grypa, infekcje<br />
wirusowe skóry, choroby dróg moczowych i inne.<br />
Postać i dawkowanie leku.<br />
• granulki w tubkach 4-gramowych<br />
(ok. 80 granulek w opakowaniu);<br />
• mikrogranulki w tubkach 1-gramowych<br />
• saszetki zawierające 5 tubek mikrogranulek 1-gramowych<br />
Mikrogranulki w opakowaniach 1-gramowych zażywa się jednorazowo<br />
(zawartość całego opakowania) i jest to niewątpliwie<br />
wygodniejsze dla pacjenta. Bardziej opłacalny jest zakup<br />
saszetki zawierającej 5 tubek.<br />
Granulki z opakowania 4-gramowego należy dzielić na dozy.<br />
1 doza = 10 granulek. Jest to mniej wygodne ale nieco bardziej<br />
ekonomiczne finansowo.<br />
Sposób dawkowania.<br />
• mikrogranulki ( w pojemniku jednodawkowym = 1 g):<br />
pierwszy miesiąc – 1 × w tygodniu 1 dawka (tubka)<br />
kolejne 5 miesięcy – co 2 tygodnie 1 dawka (tubka)<br />
• granulki (w pojemniku 4 g):<br />
pierwszy miesiąc – 1 × w tygodniu 10 granulek<br />
kolejne 5 miesięcy – co 2 tygodnie 1 doza = 10 granulek<br />
Granulki należy stosować podjęzykowo nie mniej niż ok. 30 minut<br />
przed lub po jedzeniu (jak każdy lek homeopatyczny). Podając lek<br />
małym dzieciom można granulki rozpuścić go w niewielkiej ilości<br />
przegotowanej letniej wody.<br />
Danuta Biernacka<br />
Thymuline 9 CH zalecana jest szczególnie dzieciom z nawracającymi<br />
infekcjami górnych dróg oddechowych. Zmniejsza<br />
częstotliwość nawrotów infekcji i powikłań z nimi związanych<br />
oraz skraca czas ich trwania. Lek można stosować zarówno<br />
w okresie bezobjawowym – profilaktycznie, jak również<br />
w okresie występowania infekcji. W tym drugim przypadku<br />
kurację z użyciem Thymuline można łączyć z podawaniem innych<br />
leków homeopatycznych (np. Oscilococcinum, Homeovox,<br />
Paragrippe) lub zleconych przez lekarza leków allopatycznych.<br />
Lek nie wywołuje interakcji z innymi lekami.<br />
4<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010
Syrop<br />
na medal<br />
Od lat Polacy są w światowej czołówce pod względem ilości zażywanych leków. Z roku<br />
na rok wzrasta w naszym kraju sprzedaż preparatów farmaceutycznych, a wśród nich<br />
syropów. Czy wiemy jednak na pewno czym są zawiesiny, po które sięgamy, gdy doskwiera<br />
nam kaszel? Na co zwracamy uwagę podczas ich zakupu i jaką rolę odgrywa dla nas<br />
opinia farmaceuty? Wyniki przeprowadzonych na zlecenie firmy Boiron badań rzucają<br />
światło na zachowania kaszlących klientów polskich aptek.<br />
Remedium na kaszel<br />
Syrop należy do najstarszych ze znanych ludzkości<br />
postaci leków. Jego nazwa pochodzi od<br />
arabskiego słowa sherab, oznaczającego napój.<br />
Niezależnie od zastosowania, sporządza się go<br />
według podobnej procedury. Spreparowana<br />
wcześniej substancja lecznicza zostaje rozpuszczona<br />
w stężonym, ok. 60-cio procentowym<br />
roztworze cukru, najczęściej sacharozy. Szczególne<br />
szerokie zastosowanie syropy znajdują<br />
w pediatrii. Mają zazwyczaj przyjemny smak<br />
i są łatwe do przełknięcia, co ułatwia ich podawanie<br />
nawet małym dzieciom. Poza tym<br />
są jedyną (obok kropli) formą łagodzenia dolegliwości<br />
kaszlowych u najmłodszych, gdyż<br />
tabletki na kaszel można podawać dopiero<br />
od 12 r.ż. Cenią je sobie także osoby starsze,<br />
którym sprawia kłopot połykanie tradycyjnych<br />
pastylek.<br />
Głównym przeznaczeniem syropów jest łagodzenie objawów<br />
towarzyszących infekcjom górnych dróg oddechowych,<br />
takich jak ból gardła i kaszel. Syropy na kaszel są<br />
obecnie jednymi z najczęściej kupowanych medykamentów<br />
w naszym kraju, zwłaszcza spośród specyfików z grupy OTC<br />
(ang. Over-the-counter), czyli dostępnych bez recepty. Jednocześnie<br />
należą do preparatów, których zakup najczęściej konsultujemy<br />
z farmaceutą.<br />
„Poproszę jakiś syrop...”<br />
W przeprowadzanych w lipcu 2008 badaniach sprawdzano co<br />
mieszkańcy naszego kraju wiedzą na temat syropów, a także<br />
czym kierują się przy ich wyborze. Badanie miało postać wywiadów<br />
z farmaceutami, a więc osobami, które o zachowaniu<br />
Polaków w aptece wiedzą najwięcej. Zapytano ich także o to,<br />
co decyduje o poleceniu takiego, a nie innego syropu kupującemu.<br />
Jak pokazały badania, chociaż większość z nas deklaruje, że<br />
jest w stanie rozróżnić rodzaje kaszlu, z doświadczenia farmaceutów<br />
wynika co innego. W ich opinii konsumenci rozważający<br />
zakup syropu zazwyczaj nie są w stanie zdecydowanie<br />
stwierdzić czy męczący ich (lub ich bliskich) kaszel jest suchy<br />
czy mokry. Personel aptek szacuje, że pacjentów, którzy nie<br />
mają z tym trudności jest jedynie około 20% w małych miastach<br />
i około 35% w większych aglomeracjach. W pozostałych<br />
przypadkach dopiero konkretne pytania aptekarza lub prośba<br />
o zademonstrowanie kaszlu umożliwia właściwą diagnozę.<br />
Wynika z tego, że zawsze lepiej zasięgnąć porady specjalisty<br />
niż zbytnio ufać własnej ocenie. A nawet ci z nas, którzy poprawnie<br />
definiują kaszel suchy i mokry, nie zawsze potrafią<br />
dobrać rodzaj syropu odpowiednio do dolegliwości.<br />
„...tylko żeby był słodki”.<br />
Na rynku znajduje się obecnie kilkanaście marek płynnych<br />
preparatów łagodzących kaszel. Z badań wynika, że wyboru<br />
spośród nich dokonujemy przede wszystkim pod wpływem<br />
sugestii lekarza lub farmaceuty, poprzednich doświadczeń lub<br />
opinii znajomych osób. Wyniki te nie są zaskakujące, gdyż najbardziej<br />
istotna jest dla nas efektywność preparatu, a źródłem<br />
wiedzy na ten temat są specjaliści lub osoby, którem miały<br />
styczność z danym preparatem. Znajduje to odzwierciedlenie<br />
także w praktyce lekarskiej. – Po otrzymaniu recepty pacjenci<br />
są głównie zainteresowani skutecznością zaordynowanego syropu<br />
i bezpieczeństwem jego stosowania (np. u kobiet w ciąży).<br />
Pytają przede wszystkim, jak szybko zacznie działać i kiedy<br />
ustąpią męczące ich objawy – mówi dr Marek Lorenc, specja-<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010<br />
5
lista medycyny rodzinnej.<br />
W opinii przebadanych aptekarzy również bezpieczeństwo<br />
ma dla nas ogromne znaczenie, dlatego w aptecznym okienku<br />
bardzo często pytamy o brak przeciwwskazań do stosowania<br />
leku. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy kupowany preparat<br />
będzie podawany małemu dziecku. Farmaceuci zwykle polecają<br />
wówczas produkty, które zawierają tylko naturalne składniki,<br />
a których na rynku jest stosunkowo mało (np. Stodal ® , Drosetux<br />
® ) Wybór taki jest podyktowany brakiem działań niepożądanych,<br />
które mogą wywoływać inne preparaty. Bowiem<br />
w przypadku syropów zawierających niebezpieczne składniki<br />
chemiczne, mogą się one pojawić się np. w postaci nudności,<br />
wymiotów, podrażnień przewodu pokarmowego lub nadmiernego<br />
pobudzenia. Problem ten znika, gdy mamy do czynienia<br />
z syropem w pełni naturalnym i wyprodukowanym specjalnie<br />
dla najmłodszych pacjentów. W dalszej kolejności dla konsumentów<br />
liczy się cena oraz brak zawartości spirytusu. Ważny<br />
jest także smak. Co może zaskakiwać, czynnik ten odgrywa<br />
dużą rolę nie tylko w przypadku syropów dla najmłodszych.<br />
Okazuje się, że słodkie preparaty, przeznaczone głównie dla<br />
dzieci (takie jak np. Drostetux ® ), cieszą się popularnością także<br />
wśród dorosłych. Aptekarze twierdzą, że część ich klientów<br />
dużą wagę przykłada również do koloru i konsystencji<br />
preparatu – im gęstszy syrop tym większa jego subiektywnie<br />
postrzegana skuteczność.<br />
„Który wybrać, pani magister?”<br />
Bardzo często przy wyborze syropu kluczową rolę odgrywa<br />
dla nas opinia eksperta. Czym kierują się aptekarze polecając<br />
nam ten, a nie inny specyfik ? Farmaceuci biorący udział w badaniu<br />
zgodnie twierdzą, że zazwyczaj decyzję o rekomendacji<br />
danego preparatu poprzedzają krótką rozmową z pacjentem,<br />
podczas której ustalają rodzaj kaszlu, pytają go o poprzednie<br />
doświadczenia z tego typu środkami i podatność na działania<br />
uboczne. Nie bez znaczenia pozostaje dla nich także kondycja<br />
ekonomiczna klienta. Zalecając konkretny syrop pracownicy<br />
aptek opierają się głównie na swoich przekonaniach co do<br />
skuteczności leku. Najczęściej rekomendują specyfiki, które<br />
uznają za bezpieczne, sprawdzone oraz które dają najlepsze rezultaty.<br />
W mniejszym stopniu niż konsumenci kierują się przy<br />
tym reklamą, a w większym fachową wiedzą o produktach.<br />
Przykładowo syrop Stodal ® zdobył uznanie ze względu na bezpieczeństwo<br />
stosowania (średnia ocena 2,95 w skali od -3 do<br />
3), naturalne składniki (średnia ocena 2,53), ale także wielkość<br />
opakowania (średnia ocena 2,53) i dobry smak (średnia ocena<br />
1,63). Przez pryzmat bezpieczeństwa stosowania równie wysoko<br />
oceniony został Drosetux ® (średnia ocena także 2,95). Badani<br />
aptekarze stwierdzili, że polecają go szczególnie często przy<br />
suchym i męczącym kaszlu u dzieci. Nadal jednak najbardziej<br />
popularnym na dolegliwości gardła środkiem farmaceutycznym<br />
pozostaje Flegamina (średnia ocena w kategorii „znany<br />
klientom” – 3,0), na co nie bez wpływu pozostaje cena (farmaceuci<br />
ocenili ją na 1,83). Z dostępnych na rynku preparatów<br />
chętnie polecany jest też syrop Mucosolvan, który zdaniem<br />
badanych szybko przynosi ulgę (średnia ocena 2,57). Wyniki<br />
badań wyraźnie wskazują jednak na trend do coraz większego<br />
zwracania uwagi na bezpieczny i nieinwazyjny skład wybieranego<br />
farmaceutyku, zwłaszcza gdy będzie on podawany<br />
najmłodszym pacjentom.<br />
Wśród przebadanych aptekarzy dobrą opinią cieszą się syropy<br />
homeopatyczne, choć konsumenci pytają o nie rzadziej, niż<br />
o tradycyjne środki. Ci z nich, którzy jednak sprawdzili ich działanie,<br />
chętnie po nie wracają. – Homeopatyczne syropy działają<br />
na zasadzie drenażu, tj. oczyszczenia narządu dotkniętego<br />
chorobą, co znacząco poprawia jego funkcjonowanie i ułatwia<br />
proces zdrowienia. To jedna z cech, która decyduje o ich popularności<br />
– podkreśla dr Marek Lorenc. Są one także szczególnie<br />
polecane, gdy w grę wchodzi bezpieczeństwo stosowania,<br />
a także brak przeciwwskazań podczas zażywania innego<br />
leku.<br />
A co farmaceuci odradzają? Aptekarze, zwłaszcza starszej daty,<br />
niechętnie polecają syropy, które niedawno usunięto z listy<br />
leków wydawanych wyłącznie na receptę. Traktują je ciągle<br />
jako mocniejsze i mniej bezpieczne. Rzadko zalecają też środki<br />
z zawartością kodeiny, alkoholu lub efedryny, zwłaszcza kiedy<br />
syrop kupowany jest z przeznaczeniem dla małego dziecka.<br />
Badania pokazały, że Polaków cechuje rozwaga w kwestii wyboru<br />
preparatu na kaszel. Staramy się unikać podejmowania<br />
emocjonalnych decyzji „przy aptecznym okienku”. Kluczowa<br />
zazwyczaj jest dla nas nabyta wiedza o skuteczności specyfiku<br />
oraz opinia fachowców. Farmaceuci natomiast wydają się<br />
być świadomi swojej roli eksperta i doradcy, a także zaufania,<br />
jakie pokładają w nich konsumenci. Pacjent zgłaszający się<br />
z prośbą o rekomendację syropu na ogół może liczyć na rzetelną<br />
poradę popartą wiedzą i doświadczeniem. - Należy jednak<br />
pamiętać, że rozmowa z aptekarzem nie jest w stanie zastąpić<br />
konsultacji lekarskiej. Jeśli 3 dni po zastosowaniu syropu nie<br />
ma radykalnej poprawy lub są objawy ogólnego pogorszenia,<br />
w trosce o swoje zdrowie należy pilnie zasięgnąć rady lekarza<br />
rodzinnego – podsumowuje dr Lorenc.<br />
Źródło: www.nazdrowie.pl „Syropy na medal”<br />
6<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010
Jak pokonać<br />
grypę<br />
Grypa jako wysoce zakaźna choroba atakująca układ oddechowy<br />
znana jest od czasów starożytnych. Jedna z epidemii grypy<br />
była już opisywana przez Hipokratesa w 412 r. p.n.e.<br />
W strefie umiarkowanej, a więc także<br />
w Polsce, zachorowania na grypę występują<br />
sezonowo, to jest w miesiącach od września<br />
/ października do marca / kwietnia,<br />
a szczyt zachorowań występuje zwykle<br />
między styczniem a marcem.<br />
Nie wiadomo dokładnie, jakie są powody<br />
sezonowości zachorowań na grypę. Wydaje<br />
się, że mają tu znaczenie pewne czynniki<br />
środowiskowe, jak np. duże zagęszczenie<br />
osób w pomieszczeniach w okresie zimy<br />
przy jednocześnie zmniejszonej wentylacji<br />
tych pomieszczeń, czy też niskie temperatury<br />
i niska wilgotność w czasie zimy, co<br />
stanowi dogodne warunki dla zachowania<br />
przez wirusy grypy zdolności do namnażania<br />
się.<br />
Największa zapadalność na grypę występuje<br />
u dzieci i nastolatków, a największa<br />
śmiertelność z powodu grypy i powikłań<br />
pogrypowych dotyczy populacji ludzi starszych.<br />
Istnieją także badania wskazujące, że czynnikiem sprzyjającym<br />
zachorowaniu na grypę jest palenie tytoniu.<br />
Jak rozpoznać grypę 1<br />
Grypa przebiega pod postacią zespołu nagle pojawiających się<br />
objawów, takich jak:<br />
• kaszel,<br />
• gorączka powyżej 38°C,<br />
• ból mięśni i/lub ból głowy.<br />
Różnice pomiędzy zakażeniem grypowym, a popularnym przeziębieniem:<br />
CECHY<br />
CHARAKTERYSTYCZNE<br />
Początek choroby<br />
Temperatura ciała<br />
Bóle stawów i mięśni<br />
Ból głowy<br />
Samopoczucie<br />
Katar<br />
Suchy kaszel<br />
Chrypka<br />
Powikłania<br />
GRYPA<br />
nagły, objawy ostre<br />
wysoka (>38)<br />
bardzo często<br />
bardzo często<br />
bardzo złe<br />
nie zawsze<br />
często<br />
rzadko<br />
często<br />
PRZEZIĘBIENIE<br />
W przebiegu każdej infekcji grypowej,<br />
poza wymienionymi powyżej,<br />
częste są następujące objawy kliniczne<br />
pojawiające się u pacjenta<br />
w sposób nagły:<br />
• objawy ogólne: dreszcze, uczucie<br />
ogólnego rozbicia,<br />
• osłabienie, brak apetytu,<br />
• bóle kostno-stawowe,<br />
• objawy ze strony górnych dróg<br />
oddechowych: przekrwienie śluzówek<br />
gardła,<br />
• nieżyt nosa, suchy nieproduktywny<br />
kaszel,<br />
• senność – objaw rzadko występujący<br />
u dorosłych, natomiast<br />
• u dzieci poniżej 4 roku życia<br />
w około 50% przypadków,<br />
• u niemowląt i małych dzieci mogą<br />
występować: apatia,<br />
• niechęć do jedzenia,<br />
• zaburzenia oddychania związane z niedrożnością nosa,<br />
• objawy żołądkowo-jelitowe: nudności, biegunka i wymioty.<br />
Typowy przebieg zakażenia<br />
W niepowikłanym zakażeniu wirusem grypy stan chorego ulega<br />
poprawia się po około 7 dniach. Najdłużej utrzymującymi<br />
się objawami mogą być: kaszel – nawet do 2 tygodni,<br />
utrzymujące się poczucie choroby i osłabienie – szczególnie<br />
u osób starszych lub chorujących na schorzenia przewlekłe.<br />
Co należy wiedzieć o Oscillococcinum ® ?<br />
• Nie wywołuje znanych skutków<br />
powolny, objawy łagodne<br />
zwykle nieznacznie podwyższona<br />
rzadko<br />
rzadko<br />
umiarkowanie złe<br />
bardzo często<br />
rzadko<br />
często<br />
rzadko<br />
ubocznych, w tym nie wywołuje<br />
senności.<br />
• Nie ma ryzyka przedawkowania<br />
i nie wpływa na choroby współistniejące,<br />
np. na zmianę ciśnienia<br />
krwi, itp.<br />
• Nie wpływa na działanie innych<br />
leków.<br />
• Jest bezpieczny dla całej rodziny,<br />
dla osób „od 6 do 106 lat”. Zastosowanie<br />
u niemowląt i dzieci poniżej<br />
6. roku życia wymaga zasięgnięcia<br />
opinii lekarza.<br />
• Pomaga zlikwidować pierwsze<br />
objawy grypy i przeziębie-<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010<br />
7
nia, takie jak złe samopoczucie, gorączkę,<br />
a zastosowanie leku od razu, zanim grypa<br />
się rozwinie, skraca jej czas trwania<br />
i łagodzi jej przebieg.<br />
• Działa szybko, zwłaszcza, jeśli jest użyty<br />
na początku choroby, po pojawieniu się<br />
pierwszych objawów. Dlatego warto mieć<br />
Oscillococcinum ® w domowej apteczce.<br />
• Może być bezpiecznie stosowany z innymi<br />
lekami, ponieważ nie wykazuje interakcji<br />
z innymi lekami, pochodzenia chemicznego<br />
czy roślinnego, bądź suplementami diety.<br />
Może być stosowany przez osoby leczące<br />
się z powodu chorób przewlekłych.<br />
• Stanowi szybkie, właściwe i godne zaufania<br />
rozwiązanie w samoleczeniu objawów przeziębienia<br />
i grypy. Jeżeli, pomimo leczenia,<br />
objawy utrzymują się przez dłużej niż 3 dni<br />
lub nasilają, należy zwrócić się o po radę do<br />
lekarza, który ustali diagnozę i zaproponuje<br />
odpowiednią terapię.<br />
• Jak w przypadku każdego leku, kobiety w ciąży<br />
powinny przed podjęciem leczenia skonsultować<br />
się ze swoim lekarzem lub farmaceutą.<br />
• Tak jak każdy lek, Oscillococcinum ® ma termin<br />
ważności umieszczony na kartoniku,<br />
którego nie należy przekraczać. Czas stosowania<br />
wynosi dla Oscillococcinum ® 5 lat od<br />
daty produkcji.<br />
Więcej informacji oraz możliwość zadania pytania<br />
ekspertowi na: www.oscillococcinum.pl.<br />
Skład jakościowy i ilościowy:<br />
1 g granulek zawiera substancje czynne:<br />
Anas barbariae hepatis et cordis<br />
extractum 200K 0.01 ml.<br />
Postać farmaceutyczna:<br />
granulki w pojemniku jednodawkowym.<br />
Wskazania do stosowania:<br />
objawy grypy, przeziębienia i infekcji<br />
grypopodobnych: gorączka (do 38,5°C), uczucie<br />
ogólnego rozbicia, bóle mięśniowe i kostno-stawowe.<br />
Przeciwwskazania:<br />
nadwrażliwość na substancję czynną<br />
lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.<br />
Podmiot odpowiedzialny:<br />
Boiron SA, 20 rue de la Libération,<br />
69110 Sainte-Foy-lès-Lyon, Francja.<br />
1) Makowiec-Dyrda M. i wsp.: Profilaktyka i leczenie grypy. Wytyczne Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce,<br />
wyd. AKTIS, Łódź 2006, s. 13–14.<br />
8<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010
Konsekwencje złych<br />
nawyków emisji głosu<br />
Chrypka i nawracające stany zapalne są często wynikiem<br />
złych nawyków w emisji głosu. W tekście opowiemy o ćwiczeniach<br />
pozwalających rozluźnić mięśnie gardła i szczęk.<br />
Gdyby ktoś zapytał Cię, po czym można poznać nauczyciela,<br />
zapewne odpowiedziałbyś to, co większość ludzi. Tym, co<br />
wyróżnia nauczyciela spośród innych profesji, jest jego głos.<br />
Przede wszystkim głośny, krzykliwy, raczej wysoki i bardzo<br />
często zachrypnięty. Aby zapracować sobie na taki sposób<br />
mówienia i uzyskać taki efekt dźwiękowy wcale nie trzeba<br />
kilkunastu lat pracy w szkole. Niektórym wystarczy tylko rok<br />
(a nawet i nie) intensywnego używania narządu głosu w warunkach<br />
szkolnych, który przecież różni się od sposobu, w jaki<br />
korzystamy z niego w sytuacjach rodzinnych czy towarzyskich.<br />
Nauczyciel albo zaczyna pracę w szkole z potężnym zasobem<br />
złych nawyków, gdyż je przyswoił (obserwując swoją rodzinę,<br />
otoczenie, w którym wzrastał) albo nikt wcześniej nie nauczył<br />
go, jak emitować głos bez obciążania strun głosowych<br />
albo też tworzy je sam, próbując odnaleźć się w sytuacji, gdy<br />
musi zapanować nad gromadką dzieci nie tylko siedzących<br />
w ławkach, ale również biegających po szkolnych holach czy<br />
boiskach. Inną przyczyną złych nawyków emisyjnych są codzienne<br />
stresy i napięcia. Negatywnie odbijają się one i na<br />
postawie ciała i na sposobie oddychania. Gdy przytłacza nas<br />
ciężar obowiązków, trudne sytuacje zawodowe, wymagania,<br />
troska o bezpieczeństwo uczniów czy lęk przed oceną naszej<br />
pracy, uginamy się pod ich ciężarem i pomniejszamy się: garbimy<br />
się. To także powoduje, że zaczynamy coraz gorzej oddychać<br />
– szybko, płytko i łapczywie. Zapominamy o spokojnym,<br />
głębokim oddechu, co nie jest wskazane, gdy dużo i często<br />
mówimy. To właśnie oddech jest tym elementem emisji głosu,<br />
który u nauczycieli najczęściej źle funkcjonuje. Innym, równie<br />
niebezpiecznym nawykiem, jest mówienie zbyt wysoko i zbyt<br />
głośno. Takie emitowanie dźwięków może wynikać między<br />
innymi z hałasu (nawet drobny szum w klasie prowokuje podnoszenie<br />
głosu), trudności w utrzymaniu dyscypliny w klasie,<br />
ale w przypadku nauczycieli nauczania zintegrowanego może<br />
mieć inne źródło, związane z jednej strony z wiekiem dziecka<br />
i budową ich krtani, z drugiej, wynika z procesu komunikacji.<br />
Małe dzieci mają mniejszą krtań, umieszczoną wyżej i krótsze<br />
niż osoby dorosłe czy młodzież po okresie dojrzewania, struny<br />
głosowe. Emitują zatem wyższe dźwięki. Są spontaniczne,<br />
bardzo emocjonalne, ekspresyjne, co sprawia, że często ich<br />
głos jest krzykliwy i ma bardzo duże natężenie. Nauczyciel,<br />
aby nawiązać z nimi lepszy kontakt, podświadomie próbuje<br />
się do nich dopasować. Często nie kontrolując tego, zaczyna<br />
w różnych sytuacjach (także poza szkołą!) mówić wyżej<br />
(tj. poza swoją optymalną wysokością głosu, tzw. średnicą)<br />
i głośniej. Poza tym niecierpliwe i „wiercące się” małe dzieci<br />
wymagają uciszania i przypominania o wielu rzeczach,<br />
a więc i większej aktywności głosowej nauczyciela. Stres i złe<br />
nawyki – głównie oddechowe i głosowe, o których była mowa<br />
powyżej – prowadzą do przeforsowania głosu. Istotne jest to,<br />
że często nie występują one w izolacji, ale łączą się z wieloma<br />
czynnikami np. chorobami organizmu, przyjmowanymi lekami,<br />
paleniem papierosów, niekorzystnymi warunkami pracy<br />
(zakurzenie, zapylenie, niska wilgotność powietrza) czy fizycznym<br />
zmęczeniem spowodowanym niewyspaniem. Obciążona<br />
niepotrzebnym wysiłkiem krtań zaczyna się buntować. Ciało<br />
wysyła nam sygnał w postaci chrypki lub często nawracających<br />
stanów zapalnych (przez podrażnione śluzówki łatwiej przenikają<br />
wirusy i bakterie). Jeśli nie reagujemy na te sygnały może<br />
skończyć się to poważnych schorzeniem strun głosowych (np.<br />
bezgłosem, guzkami głosowymi lub niedomykalnością głośni)<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010<br />
9
i trudnościami w wykonywaniu pracy zawodowej. Głos to przecież<br />
podstawowe narzędzie pracy każdego nauczyciela, o które<br />
należy dbać. Jak? Można zapobiegać i leczyć. Takie działanie<br />
ma między innymi znany już wielu nauczycielom homeopatyczny<br />
środek – Homeovox ® . Specjalnie dobrane składniki nie<br />
tylko pomagają zwalczyć chrypkę spowodowaną nadmiernym<br />
mechanicznym wysiłkiem głosowym i niekorzystnymi warunkami<br />
zewnętrznymi (np. suche powietrze), ale również działają<br />
profilaktycznie na struny głosowe. Stanowią też wsparcie<br />
w sytuacjach intensywnej pracy głosem. Jego ogromną zaletą<br />
jest to, że nie ma działań ubocznych i dodatkowo nie wysusza<br />
delikatnej śluzówki jamy ustnej. A tego przecież chcemy<br />
uniknąć. Innym sposobem, nieco bardziej wymagającym, są<br />
ćwiczenia, które pomagają pozbyć się napięcia z krtani, gardła<br />
i szczęk. Czy zauważyłeś, że stres, silne emocje, trema, strach,<br />
lęk powodują, że pojawia się chrypka, głos czasem zanika<br />
a sztywna szczęka uniemożliwia swobodne mówienie? Poniższe<br />
ćwiczenia rozluźniają napięte mięśni tych obszarów ciała.<br />
Ich zaletą jest to, że można je wykonywać także z dziećmi,<br />
które bardzo entuzjastycznie reagują na to wszystko, co nowe<br />
i co związane z angażowaniem różnych części ciała. Ćwiczenia<br />
powtarzamy od 3 do 8 razy. Można je wykonywać wielokrotnie<br />
w ciągu dnia.<br />
1. „Relaks z oddechem”<br />
Oddychamy: wdech to ziewnięcie, wydech to westchnięcie.<br />
Odwołujemy się do naturalnych odruchów naszego ciała<br />
2. „Ciało bez szyi”<br />
Chowamy głowę między ramionami - Podnosimy barki do góry,<br />
tak, by szyja schowała się między nimi. Utrzymujemy napięcia<br />
przez kilka sekund, opuszczamy barki i odczuwamy rozluźnienie<br />
mięśni.<br />
3. Automasaż<br />
Opukiwanie opuszkami palców twarzy, szyi, karku i ramion.<br />
4. Napinanie i rozluźnianie całego ciała<br />
Spróbuj napiąć jednocześnie jak najwięcej mięśni ciała. Zaciśnij<br />
dłonie, podkurcz palce stóp, napij łydki, uda itd., zaciśnij też<br />
oczy, twarz. Utrzymaj napięcie kilka sekund, rozluźnij mięśnie<br />
i odczuj różnicę. Co zmieniło się w ciele?<br />
5. „Ciepłe dłonie”<br />
Pocieramy dłonie jedna o drugą, kiedy są ciepłe, przykładamy<br />
je do policzków; rozgrzewamy je ponownie, i przykładamy<br />
ciepłe dłonie na szyję (okolica krtani) i kark. Ciepło z dłoni<br />
przechodzi na mięśnie, przyjemnie je rozluźnia.<br />
6. „Głowa na dłoniach”<br />
Obejmujemy dłońmi głowę, następnie przesuwamy ją raz na<br />
prawo, raz na lewo powoli i rytmicznie, rozciągamy mięśnie<br />
szyi. Powtarzamy rozciąganie, dłońmi podnosimy i opuszczamy<br />
głowę.<br />
8. „Kopara”<br />
Wyobrażamy sobie, że zdarzyło się coś, co odjęło nam mowę<br />
i z wrażenia „opada nam kopara” (luźny opad żuchwy, bez<br />
wysiłku).<br />
9. „Gumowa żuchwa”<br />
Rozciągamy usta w szerokim uśmiechu, utrzymujemy ten<br />
uśmiech i jednocześnie opuszczamy i zamykamy żuchwę.<br />
10. „Jabłko”<br />
Wyobrażamy sobie, że w dłoni trzymamy duże soczyste jabłko.<br />
Kilkakrotnie otwieramy buzię jakbyśmy chcieli je ugryźć.<br />
11. „Walka żwaczy”<br />
Mocno zaciskamy zęby, następnie maksymalnie (uwaga na<br />
„zawiasy”) otwieramy żuchwę.<br />
12. „Malarz”<br />
Otwieramy szeroko buzię, żuchwa opada i pozostaje nieruchoma<br />
(można delikatnie przytrzymać ją palcem). Czubkiem<br />
języka na podniebieniu malujemy różne obrazki.<br />
13. „Luz blues”<br />
Swobodnie parskamy oraz wibrujemy wargami prrrr…, brrr…<br />
14. „Lew”<br />
Zamieniamy się w groźnego lwa, wysuwamy język daleko na<br />
brodę i ziewamy z językiem na zewnątrz (nie pozwalamy mu<br />
się cofnąć podczas ziewania). Następnie wydobywamy długą<br />
samogłoskę aaaa… i pilnujmy, by język nie uciekał do tyłu.<br />
15. „1/2 ziewania”<br />
Przeciągamy się i zaczynamy ziewać, ale zatrzymujemy się<br />
w jego połowie, utrzymujemy ten przyjemny stan odprężenia<br />
w gardle, krtani i żuchwie.<br />
16. Chuchanie<br />
Grzejemy zmarznięte dłonie. Na dłoniach odczuwamy ciepłe<br />
powietrze.<br />
17. „Mruczanki”<br />
Delikatnie i cicho mruczymy mmmmmm… lub oooommm...<br />
Regularne stosowanie przedstawionych ćwiczeń, zwłaszcza,<br />
gdy zaczynamy odczuwać napięcie lub pojawia się chrypka,<br />
przynosi efekty – przekonaj się o tym. Powodzenia.<br />
Sylwia Prusakiewicz-Kucharska<br />
Trener głosu, logopeda, pedagog<br />
7. „Mim”<br />
Wykonujemy różne głupie miny, próbujemy zaangażować jak<br />
najwięcej mięśni twarzy oraz wargi i żuchwę.<br />
10<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010
Dlaczego Homeovox ® ?<br />
Unikalna formuła<br />
– dzięki odpowiednio dobranym składnikom, lek jest<br />
stosowany na chrypkę, nadwyrężenie strun głosowych,<br />
Podwójne zastosowanie<br />
– może być stosowany przed wystąpieniem<br />
związanym z nadwyrężeniem strun głosowych<br />
jak również w przypadku pojawienia się chrypki,<br />
Bezpieczeństwo<br />
– może być stosowany z innymi lekami<br />
bez ryzyka interakcji.<br />
BOIR/LZ/HOVOX/29/08.2009<br />
Homeovox ® . Produkt złożony. Postać farmaceutyczna: tabletki<br />
powlekane. Wskazania do stosowania: chrypka, nadwyrężenie strun<br />
głosowych (mówienie, śpiewanie). Przeciwwskazania: nadwrażliwość<br />
na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.<br />
Podmiot odpowiedzialny: BOIRON SA, 20 rue de la Libération,<br />
69110 Sainte Foy-lès-Lyon, Francja.<br />
www.boiron.pl<br />
www.homeovox.pl<br />
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane<br />
dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania<br />
produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek<br />
niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Krzyżówka nr 16<br />
Znaczenie wyrazów.<br />
A1.<br />
Poziomo:<br />
A12.<br />
B9.<br />
B14.<br />
C1.<br />
C10.<br />
D9.<br />
E1.<br />
E6.<br />
E12.<br />
F10.<br />
G1.<br />
G12.<br />
H1.<br />
I3.<br />
J6.<br />
J9.<br />
K1.<br />
K8.<br />
Choroba objawiająca się w postaci piekących, swędzących<br />
pęcherzyków wypełnionych wodą; występują na twarzy,<br />
wargach i narządach płciowych.<br />
Pocałowana zamienia się w księcia z bajki.<br />
Oznaczenie jednostki atmosfery chemicznej.<br />
...rem, acta, personam.<br />
Dla Polaka – Polska, dla Francuza – Francja.<br />
Gatunek jabłka, którego nazwa przypomina imię żeńskie.<br />
Symbol chemiczny wapnia.<br />
Główny składnik powietrza.<br />
Na przykład Drosetux firmy BOIRON, skuteczny na suchy kaszel.<br />
Nadpobudliwosć psychoruchowa u dzieci.<br />
Jednostka powierzchni gruntu w angielskim układzie miar.<br />
Małpa człekokształtna, ale nie szympans.<br />
Mamy z nim czynienia w zimie, szczypie w uszy, nos i policzki.<br />
Posłużył do okrutnego ukarania Azji Tuhajbejowicza w „Trylogii”.<br />
Przeciwieństwo konformizmu.<br />
Rzeczpospolita Polska.<br />
Po czesku – „tak”.<br />
Z drugiej strony rewersów.<br />
Poruszanie lalkami w teatrze lalkowym.<br />
1A.<br />
2G.<br />
3A.<br />
5A.<br />
5F.<br />
6I.<br />
7A.<br />
7G.<br />
8E.<br />
9A.<br />
Pionowo:<br />
9D.<br />
9I.<br />
10A.<br />
10I.<br />
11H.<br />
12A.<br />
13G.<br />
14A.<br />
15A.<br />
15E.<br />
Naśladowanie przez wyrazy dźwięków naturalnych.<br />
W mitologii egipskiej stwórca świata, pan ładu we wszechświecie.<br />
Rozsądnie, „z głową”.<br />
W parze z wdziękiem.<br />
Bez niego pies nie mógłby merdać.<br />
Tafle lodu na jeziorze.<br />
Posiadający dużą wartość.<br />
Ślad, którego szuka np. policjant.<br />
W mitologii greckiej tytanida, córka Uranosa i Gai.<br />
Według wierzeń staroegipskich całokształt wartości duchowych,<br />
jakie otrzymuje człowiek w momencie poczęcia.<br />
... nieco.<br />
Wielbiciel np. zespołu muzycznego.<br />
Imitacja przedmiotu.<br />
My i...<br />
Pierwiastek chemiczny mający zastosowanie w medycynie<br />
jako środek uspokajający.<br />
Żołnierz policji wojskowej.<br />
Ma urojenia, czyli...<br />
Na konia.<br />
Adela lub Adrianna.<br />
Krótki, płytki sen.<br />
Po wpisaniu liter w oznakowane miejsca odczytasz hasło:<br />
Pierwszych dziesięć osób, które nadeślą do 8 lutego 2010 r.<br />
na adres redakcji prawidłowe rozwiązanie z dopiskiem „Krzyżówka nr 16”<br />
otrzyma atrakcyjne nagrody. Upominki zostaną wysłane pocztą.<br />
Rozwiązaniem „Krzyżówki nr 15” jest hasło:<br />
Z homeopatią pokonasz jesienne schorzenia.<br />
Laureatami „Krzyżówki nr 15” są następujące osoby:<br />
Gabriela Pawlus, Aneta Jurczyk, Kazimiera Węcek-Kolenda,<br />
Beata Płonka, Danuta Przywecka, Danuta Kochanowska,<br />
Kazimierz Baranowski, Irena Dąbrowska, Mikosz Henryk,<br />
Marian Banach. Serdecznie gratulujemy.<br />
12<br />
Homeopatia 4(16)2009/2010